Η εκλεπτυσμένη και η ωμή σκλαβιά

Η μηχανιστική διαδικασία στον τεχνολογικό κόσμο συνενώνει δουλειά και σεξουαλικότητα σε ένα ασυνείδητο αυτοματισμό. Η εκλεπτυσμένη και η ωμή σκλαβιά

Oι περισσότεροι άνθρωποι δεν μπορούν πια ούτε να φανταστούν, με τη στενή έννοια, έναν κόσμο με ποιοτικά διαφορετικό λόγο και πράξη, μια και η κοινωνία καταπνίγει κάθε προσπάθεια αντίθεσης και καθορίζει τη φαντασία. Όσοι βρίσκονται στις ζώνες πείνας τής κοινωνίας της αφθονίας γίνονται αντικείμενα τόσο κτηνώδικης μεταχείρισης που αναβιώνει τα μεσαιωνικά βασανιστήρια και μερικά άλλα πιο πρόσφατα. Όσο για τούς άλλους, λιγότερο απόκληρους, η κοινωνία απαντά στην ανάγκη τους για ελευθερία ικανοποιώντας ανάγκες που κάνουν υποφερτή κι ίσως ανυποψίαστη τη σκλαβιά.
H μηχανοποιημένη εργασία, που στο μεγαλύτερο μέρος της αποτελείται από αυτόματες και μισοαυτόματες αντιδράσεις, είναι πάντα μια απασχόληση που σκεπάζει ολόκληρη τη ζωή, είναι πάντα μια εξαντλητική, αποκτηνωτική, απάνθρωπη σκλαβιά. Aυτή η μορφή υποδούλωσης «ανώτερης ποιότητας» δεν διαφέρει ουσιαστικά απ’ αυτή που ασκείται πάνω στη δακτυλογράφο, πάνω στον τραπεζικό υπάλληλο, πάνω στον πωλητή και στην πωλήτρια που συνέχεια είναι στο πόδι, πάνω στον εκφωνητή τής τηλεόρασης. Η ισοπέδωση, η ρουτίνα, εξομοιώνουν τις παραγωγικές με τις μη παραγωγικές εργασίες. Ο προλετάριος των περασμένων εποχών τού καπιταλισμού ήταν πραγματικά το ζώο που κάλυπτε με τη δουλειά τού κορμιού του τις ανάγκες και τις πολυτέλειες τής ζωής, ενώ αυτός ζούσε μέσ’ στην ταπεινοσύνη και τη φτώχεια. Ήταν έτσι μια «ζωντανή» άρνηση τής κοινωνίας του. Αντίθετα, ο εργάτης των προχωρημένων τμημάτων τής τεχνολογικής κοινωνίας, αισθάνεται πολύ λιγότερο την ανάγκη αυτής τής άρνησης. Όπως κι όλα τα άλλα ανθρώπινα αντικείμενα τού κοινωνικού καταμερισμού τής εργασίας, βρίσκεται σε μια πορεία ενσωμάτωσης στην τεχνολογική κοινωνία. Στους τομείς με μεγαλύτερο βαθμό αυτοματισμού, ένα είδος τεχνολογικής κοινότητας συνενώνει τα άτομα στη δουλειά τους. Η μηχανή μοιάζει να επιβάλλει στους χειριστές της έναν υπνωτικό ρυθμό. H μηχανική διαδικασία μέσα στον τεχνολογικό κόσμο καταστρέφει ό,τι μυστικό και κρυφό έχει η ελευθερία, συνενώνει δουλειά και σεξουαλικότητα σ’ έναν αυτόματο και ασυνείδητο ρυθμικό αυτοματισμό. Oι δούλοι τού βιομηχανικού πολιτισμού μπορεί να είναι εκλεπτυσμένοι δούλοι, αλλά είναι δούλοι, γιατί η δουλεία δεν ορίζεται «από την υποταγή, ούτε από τη σκληρή δουλειά, αλλά απ’ τη μεταβολή τού ανθρώπου σε εργαλείο κι από τη μετατροπή του σε πράγμα» (Φρανσουά Περού, 1958). Η καθαρή μορφή σκλαβιάς είναι να υπάρχει σαν εργαλείο, σαν πράγμα. Ακόμη κι αν το πράγμα είναι έμψυχο, αν διαλέγει μόνο του την υλική και πνευματική του τροφή, ακόμη κι αν δεν καταλαβαίνει ότι είναι ένα πράγμα, ακόμη κι αν είναι όμορφο, καθαρό, ζωηρό, δεν παύει να είναι υποδουλωμένο.(Από το συνέδριο "Διαλεκτικές της Απελευθέρωσης" - "Dialectics of Liberation", Λονδίνο 1967)

Χέρμπερτ Μαρκούζε

Έλληνας επιστήμονας ανακαλύπτει την οριζόντια μεταφορά γονιδίων

Από την εποχή του Δαρβίνου το «δέντρο της ζωής» είναι η κατ΄ εξοχήν εικόνα που υποτίθεται ότι αντικατοπτρίζει καλύτερα από κάθε άλλη την πολυπλοκότητα της εξέλιξης στη Γη. Εντούτοις, νέα στοιχεία έρχονται σιγά-σιγά να ανατρέψουν αυτή την αντίληψη, δείχνοντας ότι η ζωή είναι περισσότερο ένας «ιστός» ή ένα «μωσαϊκό» παρά ένα «δέντρο».
Μια νέα ανακάλυψη ενός Έλληνα επιστήμονα στις ΗΠΑ, ότι τα γονίδια «πηδάνε» μαζικά και απευθείας από το ένα είδος μύκητα στο άλλο, χωρίς να μεσολαβήσουν ενδιάμεσα εξελικτικά στάδια και βαθμιαίες «διακλαδώσεις», ενισχύει τη νέα εικόνα.
Δημοσίευση
Οι ερευνητές του πανεπιστημίου Βάντερμπιλτ του Τενεσί, με επικεφαλής τον βοηθό καθηγητή Αντώνη Ρόκα του τμήματος βιολογικών επιστημών, σε εργασία που δημοσίευσαν στο έγκριτο περιοδικό βιολογίας «Current Biology», ανακάλυψαν ότι, πριν από εκατομμύρια χρόνια, μια ομάδα 23 γονιδίων «πήδηξαν» από το ένα είδος του μύκητα της μούχλας που βρίσκεται σε αμυλώδη τρόφιμα, όπως το ψωμί και η πατάτα, σε ένα άλλο είδος μύκητα που ζει στα κόπρανα των φυτοφάγων ζώων και εξειδικεύεται στη διάσπαση των φυτικών ινών.
Η ανακάλυψη αποτελεί μεγάλη έκπληξη, καθώς μέχρι σήμερα είναι γνωστές ελάχιστες περιπτώσεις στην πρόσφατη εξελικτική ιστορία, που έχουν γίνει τέτοιες άμεσες μεταβιβάσεις γονιδίων (η λεγόμενη «οριζόντια μεταφορά γονιδίων») μεταξύ πολύπλοκων κυττάρων οργανισμών, όπως τα ζώα, τα φυτά και οι μύκητες. «Επειδή οι περισσότεροι άνθρωποι δεν πίστευαν ότι τόσο μεγάλες ομάδες γονιδίων μπορούν να μεταφερθούν οριζόντια, δεν έχουν ψάξει για αυτές και δεν τις έχουν βρει», δήλωσε ο Ρόκας.
Μεταφορά

Η ομάδα του Έλληνα ερευνητή συνέκρινε λεπτομερώς τα πλήρη γονιδιώματα σχεδόν 100 ειδών μυκήτων για να καθορίσει τις μεταξύ τους εξελικτικές σχέσεις. Με τον τρόπο αυτό, ανίχνευσε την ομαδική μεταφορά των 23 γονιδίων, τα οποία συνεργάζονται για την κωδικοποίηση και την παραγωγή μιας τοξικής ουσίας που επιτρέπει στους μύκητες να επιτίθενται σε άλλους οργανισμούς ή να αμύνονται. Ουσίες τέτοιου είδους αποτελούν την πηγή διαφόρων σημαντικών φαρμάκων, όπως η πενικιλίνη και οι κυκλοσπορίνες.
«Οι μύκητες παράγουν μια εντυπωσιακή ποικιλία φαρμάκων και φυσικών δηλητηρίων. Η ανακάλυψή μας ότι μια από τις μεγαλύτερες γονιδιακές ομάδες, που είναι υπεύθυνη για την παραγωγή ενός τέτοιου δηλητηρίου, μεταφέρθηκε ανέπαφη από ένα είδος μύκητα σε άλλο, δείχνει ότι οι οριζόντιες μεταφορές ολόκληρων βιολογικών «μονοπατιών» μπορεί να έχουν συνεισφέρει σημαντικά στη δημιουργία αυτής της ποικιλίας», ανέφερε ο Ρόκας.
Από γονείς στα παιδιάΗ συνηθισμένη μεταφορά γονιδίων είναι η «κάθετη», από τους γονείς στα παιδιά, η οποία στο πέρασμα του εξελικτικού χρόνου συνέβαλε καθοριστικά -με τη βοήθεια των περιοδικών μεταλλάξεων και της φυσικής επιλογής- στο συνεχές «φούντωμα» και στα αλλεπάλληλα «κλαδιά» του «δέντρου της ζωής».
Ο Αντώνης Ρόκας αποφοίτησε το 1998 από το τμήμα Βιολογίας του πανεπιστημίου Κρήτης και από το 2007 διδάσκει στο πανεπιστήμιο Βάντερμπιλτ, όπου έχει το δικό του ερευνητικό εργαστήριο. Προηγουμένως, αφού πήρε το διδακτορικό του από το πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου (1991), υπήρξε ερευνητής στο Ινστιτούτο Broad των πανεπιστημίων ΜΙΤ και Χάρβαρντ.
http://www.imerisia.gr/

ΑΓΑΠΗΣ ΠΡΑΞΕΙΣ!

ΤΑΣΕΙΣ ΕΞΕΛΙΞΗΣ ΤΟΥ ΦΩΤΙΣΜΟΥ Η ΝΕΑ ΣΧΕΣΗ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ ΚΑΙ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ

1. ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Η έννοια φωτισμός  είναι ακόμη γνωστή στο ευρύτερο κοινό, ως μια διαδικασία της δυνατότητας του οράν.

Είναι αλήθεια ότι ο λαμπτήρας άλλαξε τη ζωή των ανθρώπων, άλλαξε τις κοινωνίες, άλλαξε την παραγωγή. Είναι επίσης αλήθεια ότι μέσω του λαμπτήρα, ο πολιτισμός απέκτησε όνομα. Μέσω του λαμπτήρα η ημέρα απέκτησε νέες διαστάσεις, υπερέβη το ορισμένο από την κίνηση του ήλιου.

Η αλήθεια αυτή όμως, καταγράφει απλά και μόνο τη διαδικασία του οράν, ανάγεται στην κοινωνία του γίγνεσθαι και αγνοεί ακόμη λεπτοφυείς αξίες όπως ιστορία, φιλοσοφία, οικολογία, αρχιτεκτονική, ηθική, ή ακόμη στην αναζήτηση των αιτιών τη μεταφυσική, τα μαθηματικά, τη γεωμετρία και τη φυσική.

Στη διάρκεια όμως της τελευταίας εικοσαετίας, εμφανίστηκαν σε διάφορα μέρη του κόσμου τα πρώτα εξειδικευμένα στο τομέα του φωτισμού Πανεπιστήμια, κάνοντας αρχή από τις ΗΠΑ, μέσω των οποίων άρχισε σταδιακά να αναδύεται η άλλη πτυχή του φωτισμού που υπερβαίνει τα όρια του απλά οράν, ενώ παράλληλα πρόβαλλαν τις προαναφερθείσες αξίες.             

Ένα μνημείο, ένα έργο τέχνης της αρχιτεκτονικής, της γλυπτικής ή της ζωγραφικής, ένα οποιοδήποτε έργο των εφαρμοσμένων τεχνών που καταγράφηκε στην ιστορία και που συνεχίζει να καταγράφεται, συμβαίνει γιατί στην ουσία αναγνωρίζεται στη συνείδηση των ανθρώπων.

Το φιλοσοφικό ερώτημα που τίθεται είναι εάν ο αντιληπτός κόσμος που μας περιβάλλει και η σχέση μαζί του, είναι η κατάσταση που δημιουργεί και καλλιεργεί τη συνείδηση στους ανθρώπους ή στη πραγματικότητα συμβαίνει το αντίστροφο, δηλαδή αν αμφίπλευρα το αναγνώσιμο και μη από τις αισθήσεις μας υλικό και άϋλο λεπτοφυές πεδίο, είναι προβολή της συνείδησης. 

Γεγονός είναι ότι ο άνθρωπος σέβεται αυτό που αναγνωρίζεται στη συνείδησή του και αναγνωρίζεται στο βαθμό που προβάλλεται κατάλληλα στο γνωστικό του πεδίο, ανεξάρτητα από την όποια εγγενή φυσική του καλλιέργεια.

Ο φωτισμός λοιπόν λειτουργεί ως εφαλτήριο στην ανάδυση στη συνείδηση, του ήδη γνωστού. Απλά υπενθυμίζει το ενυπάρχον ήδη γνωστό, στη συνειδητότητα.

      

2. ΦΩΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΓΩΓΗ

Η σχέση που περιγράφτηκε προηγουμένως μεταξύ φωτισμού και ανθρώπου, η οποία κατ` αρχή περιορίζεται στη κατάσταση του βλέπω, όπως και εκείνη της δεύτερης περιόδου που σχετίζεται με τη πιο εξειδικευμένη πανεπιστημιακή γνώση, στην ουσία εξιστορούν τη συνδυαστική σχέση κοινωνία- παραγωγή, δηλαδή μια διαδικασία παραγωγής φωτιστικών σωμάτων, που σχετίζεται με την Ελληνική κοινωνία και αντίληψη περί φωτισμού.

Ιστορικά λοιπόν θα μπορούσαμε να πούμε, ότι τα πρώτα φωτιστικά σώματα που παράχθηκαν στον Ελλαδικό χώρο, ήταν χαμηλού ποιοτικού και αισθητικού περιεχομένου. Η παραγωγική προσπάθεια που καταβλήθηκε ήταν προσανατολισμένη να καλύψει ανάγκες του βλέπω, που σχετίζονταν με τις απαιτήσεις κυρίως της οικοδομής (φωτισμός εισόδων, μπαλκονιών εξωτερικών περασμάτων κ.λ.π.), των οικιστικών εσωτερικών χώρων (κουζίνες, υπνοδωμάτια, χώροι διέλευσης κ.λ.π.) και της βιομηχανίας με διάφορα φωτιστικά σώματα φθορίου κυρίως.

Μπορούμε να ισχυριστούμε ότι την ίδια περίοδο, τριάντα με σαράντα χρόνια πριν, ακόμη και η παραγωγή των ενασχολούμενων με το είδος ευρωπαϊκών χωρών, βρισκόταν σε αντίστοιχο σχεδόν σπαργανώδες επίπεδο αναζήτησης, όσον αφορά στα είδη φωτισμού. Αντίθετα, σε επίπεδο αισθητικής και ποιότητας βρίσκονταν ήδη σε πολύ πιο προχωρημένα στάδια σε σχέση με την ελληνική παράγωγή.

Ευρωπαϊκές βιομηχανικές χώρες, όπως η Ιταλία, η Γερμανία, η Γαλλία, η Αγγλία, και η Σουηδία, κυρίως όμως οι δύο πρώτες, βασισμένες στην ιστορία τους, την παράδοση στην οικογενειακή και βιοτεχνική παραγωγή, προχώρησαν στην έρευνα και παρήγαγαν σταδιακά προϊόντα υψηλής αισθητικής και τεχνολογίας. Πολύ σύντομα από βιοτεχνίες, εξελίχθηκαν σε βιομηχανίες παγκόσμιου βεληνεκούς. 

Στη συνέχεια διάφορες άλλες χώρες της Ευρώπης, όπως η Ολλανδία, η Ισπανία, το Βέλγιο και η Ελβετία, μπήκαν στην ίδια διαδικασία ερευνητικής επιστημονικής παραγωγής φωτιστικών σωμάτων.

Η έρευνα κατ` αρχή συντελείτο στα πλέον ανεπτυγμένα εργοστάσια, ενώ τα εξειδικευμένα στο φωτισμό πανεπιστήμια στον Ευρωπαϊκό χώρο, άρχισαν σιγά σιγά να ξεπηδούν το ένα μετά το άλλο, με πρώτη εμφάνιση στην Αγγλία, στη συνέχεια στη Γερμανία, στη Σουηδία, στην Ιταλία κ.λ.π.

Η τάση ήταν πλέον σαφής για όλη την Ευρώπη, εκτός της Ελλάδας. Στη χώρα μας η υπόθεση έρευνα περιορίστηκε στη κατασκοπευτική έρευνα, με απώτερο σκοπό δυστυχώς την αντιγραφή.

Η υπόθεση φωτισμός, ακόμη και σήμερα, αντιμετωπίζεται με μοναδικό κριτήριο τη τιμή αγοράς προϊόντος. Η προσφορά στην Ελληνική αγορά από Έλληνες παραγωγούς, είναι κυρίως τιμολογιακού χαρακτήρα και όχι ποιοτικού.

Τα βάρη των επιλογών δεν μπορούν βέβαια να επιρριφθούν στον ιδιώτη κατασκευαστή. Η βιομηχανία στην Ελλάδα ή ακόμη η βιοτεχνία, δεν μπόρεσε ν` ανθίσει, όχι διότι έλλειψε ποτέ η κατασκευαστική ικανότητα του Έλληνα, αλλά διότι δεν καλλιεργήθηκε ποτέ η παιδεία του φωτισμού σε επίπεδο επιστημών, όπως θα όφειλε, από τους εκάστοτε υπεύθυνους της πολιτείας.

Δεν κατανοήθηκε ποτέ ότι, η παραγωγή είναι συνυφασμένη με την Πανεπιστημιακή παιδία, γεγονός το οποίο εξακολουθεί να υφίσταται ακόμη και σήμερα.

Έτσι, με την πάροδο του χρόνου και ενώ μπορέσαμε σαν χώρα να είμαστε ανταγωνιστικοί για κάποια περίοδο σε διεθνές επίπεδο με εξαγωγές φωτιστικών σωμάτων, στη συνέχεια που ο φωτισμός έλαβε τις σωστές του διαστάσεις και ανάχθηκε σε επιστήμη, η παραγωγή όπως και οι εξαγωγές, πήραν την κατιούσα.                        

Αντίθετα ως προς τις εξαγωγικές μας αδυναμίες σαν χώρα, οι εισαγωγές στον τομέα των φωτιστικών σωμάτων διαρκώς διογκώνεται.

Το ερώτημα που τίθεται είναι πως στο βαθμό που δεν υπάρχει η παιδεία εκ μέρους της πολιτείας, σε αναντιστοιχία παρουσιάζεται μια διαρκώς αυξανόμενη ζήτηση σε φωτιστικά σώματα σύγχρονης τεχνολογίας.

Το βέβαιο είναι ότι η πληροφόρηση δεν μπορεί να περιορίζεται στη σημερινή εποχή της τεχνολογίας. Το κοινό φαίνεται να ανταποκρίνεται όλο και περισσότερο απέναντι στις απαιτήσεις του χώρου, αναζητώντας διαρκώς μεγαλύτερη εκπλήρωση των αναγκών των εσωτερικών τους αιτημάτων.

Η ευαισθησία υπάρχει. Αυτό που λείπει είναι η γνώση.

3. Η ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟΥ ΦΩΤΙΣΜΟΥ

Ο φωτισμός ως ιδιαίτερη τέχνη, έχει τις ρίζες του στο θέατρο και τον κινηματογράφο. Στους χώρους αυτούς γίνεται κατανοητό για πρώτη φορά ότι τα συναισθήματα, οι σκέψεις, οι αδυναμίες, αλλά ακόμη οι καιρικές συνθήκες, το χρώμα ή τα χονδροειδή στοιχεία του χώρου μπορούν να περιγραφούν μέσω του φωτός.

Ο φωτισμός από απλή εμπειρία μεταβιβάζεται στη σφαίρα της επιστήμης.

Το φως ως τρισδιάστατος όγκος τουλάχιστον, συντίθεται διαρκώς , συνεργαζόμενο με τον τρισδιάστατο χώρο, την όντως ούσα ουσία  κατά τον Πλάτωνα, του απτού. Σχετίζεται με τη ιστορία, την ψυχολογία, την αισθητική, την φιλοσοφία, είναι χρόνος, γεωμετρία, φυσική, μαθηματικά, είναι οικολογία και έχει ηθική υπόσταση.

Το φως δεν αναδεικνύει απλά το εμφανές. Είναι ένα συνθετικό λειτουργικό αντικείμενο. Η σύνθεση μέσω του φωτός αποκτά διαστάσεις που άπτονται, πλέον του χώρου, του χρόνου. Η σύνθεση είναι κάθε φορά τουλάχιστον χωροχρονική.

Το φως ως λεπτοφυής ενέργεια συνεργάζεται επίσης με τα μη απτά στοιχεία του παρατηρήσιμου, τα οποία καλείται να αναδείξει συνθετικά.    

4. ΠΕΡΙ ΤΗΣ  ΗΘΙΚΗΣ ΤΟΥ ΦΩΤΙΣΜΟΥ

Είναι απαραίτητο κατ` αρχή να προσδιορίσουμε την έννοια της ηθικής.

Η έννοια της ηθικής γενικώς προσδιορίζεται από δύο χαρακτηριστικά, τα οποία την υποδιαιρούν σε δύο ανάλογες καταστάσεις.

Τη μία ηθική κατάσταση θα μπορούσαμε να την ονομάσουμε νομοτελειακή και άρα απρόσβλητη από τον χωροχρόνο και αμετάβλητη, ενώ την άλλη θα μπορούσαμε να την ονομάσουμε μεταβλητή, καθώς επηρεάζεται από την όποια τρέχουσα κοινωνική κατάσταση, τα ήθη κι έθιμα των λαών.

Οι όροι νομοτελειακή και μεταβλητή αποτελούν τα χαρακτηριστικά της έννοιας ηθική.

Οι όροι αυτοί έχουν ισχύ στο βαθμό που ο φωτισμός αντιμετωπίζεται με ανάλογα κριτήρια.

Αυτό σημαίνει ότι εκ προοιμίου στη μελέτη φωτισμού λαμβάνεται κατ` αρχή υπ` όψη μια τριαδική σχέση, που άπτεται του Υποκείμενου, του Αντικείμενου και του ενεργειακού πεδίου που παρεμβάλλεται μεταξύ των δύο πρώτων, ενώ παράλληλα τα καθιστά πολυδιάστατα επικοινωνιακά.

Μια τέτοια σχέση με το φωτισμό μπορεί να αποκαλεστεί Ηθική. Μια τέτοια σχέση μπορεί να αποκαλεστεί διαχρονική, νομοτελειακή, ενώ σε μια τέτοια σχέση γνωρίζει κανείς τι και γιατί φωτίζει.

Στα πλαίσια αυτά υπεισέρχεται και η έννοια της φωτορύπανσης.

Στον αρχικό αυτό όρο, εμπεριέχονται υποέννοιες, όπως :

·         Θερμοκρασία

·         Ενεργειακή σπατάλη

·         Ανταγωνισμός

·         Εγωισμός του ανθρώπου απέναντι στη φύση

·         Κ.λ.π.

5. ΦΩΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

Η εξέλιξη της τεχνολογίας μας παρέχει σήμερα τη δυνατότητα να αντιμετωπίζουμε το ζήτημα της ποσότητας στη χρήση των φωτιστικών σωμάτων με διαφορετικό τρόπο και φειδώ.

Σημαντική προϋπόθεση για την επίτευξη του στόχου αυτού, είναι η ύπαρξη ουσιαστικής μελέτης φωτισμού η οποία να εμπεριέχει ιδέα, με αρχή μέση και τέλος, καθώς επίσης να εκπορεύεται από τη θέση της νομοτελειακής ηθικής.

Το εάν και γιατί φωτίζεται ένα δέντρο, το εάν και γιατί φωτίζω ανάστροφα, για παράδειγμα, είναι ζήτημα τύπου ηθικής, όπως  προαναφέρθηκαν, που με οδηγεί στη βαθύτερη αναζήτηση του αντικειμένου, στην έρευνα και τη γνώση.    

Στην οικονομία της κατανάλωσης συμβάλλουν πλέον και οι νέοι λαμπτήρες που έχουν παραχθεί, καθώς επίσης τα κατασκευαστικά στοιχεία του φωτιστικού σώματος, τα κάτοπτρα κ.λ.π.

Ο σωστός και μελετημένος συνδυασμός μεταξύ όλων αυτών των παραγόντων, είναι αυτός που αποκαλείται οικολογικός φωτισμός.

Όσον αφορά στην νομοθεσία περί τον φωτισμό, εκτός των μηχανολογικού τύπου αρχών, όπως LUX, LUMEN κ.λ.π., δεν υπάρχει τίποτα περισσότερο στην Ελλάδα, σε αναντιστοιχία με διάφορες άλλες χώρες της Ευρώπης.

6. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ

Ο φωτισμός σήμερα απαιτεί πολύ εξειδικευμένη και συνδυαστική γνώση, που άπτεται αφ` ενός μεν της τεχνολογίας και τεχνογνωσίας, καθώς επίσης διαφόρων θεωρητικών επιστημών.

Πολύ συχνά εξ` αιτίας των απαιτήσεων φωτισμού ενός χώρου ή αντικειμένου, προς εξυπηρέτηση της αρχικής ιδέας, είναι απαραίτητο να προσφύγουμε σε νέες σχεδιαστικές προτάσεις φωτιστικών σωμάτων και παραγωγής αυτών, αφού τα ήδη  υπάρχοντα σε διεθνές επίπεδο, δεν μπορούν ν` ανταποκριθούν στις απαιτήσεις του μελετητή.

Κατ` αυτόν τον τρόπο, αναδεικνύεται η ουσιαστική σχέση επιστήμης και παραγωγής, η οποία είναι σε θέση να υπερβεί το καθεστώς της πενιχρής αντιγραφής. Επίσης είναι η λύση για την προαγωγή της Ελληνικής παραγωγής, της επανακίνησης του Ελληνικού  μηχανουργείου, της Ελληνικής βιοτεχνίας, της Ελληνικής βιομηχανίας.

Είναι λοιπόν βέβαιο ότι η παρακμή του Ελληνικού φωτιστικού, η παραγωγή του οποίου βασίστηκε στην ανειδίκευτη λογική της αντιγραφής, του χαμηλού κόστους, των ανύπαρκτων επενδύσεων στη βιομηχανία ή στα ζητήματα των δασμών, θα κυριαρχούσε μακροπρόθεσμα στην ελληνική αγορά.

Όσο περνούσαν τα χρόνια χωρίς έρευνα, εξέλιξη και νεωτερισμό, ήταν βέβαιο ότι η ελληνική παραγωγή θα κατέρρεε.

Στην εποχή λοιπόν της παγκοσμιοποίησης και των υπέρμετρων οικονομικών συγκεντροποιήσεων, προβάλλεται ως υπέρτατη ανάγκη, η δημιουργία εξειδικευμένων τομέων Βιομηχανικού Σχεδιασμού με πανεπιστημιακό ερευνητικό υπόβαθρο, ως η μόνη σωτηρία της ελληνικής παραγωγής και οικονομίας.

Η εξειδικευμένη γνώση που μπορεί να συσχετιστεί με την παραγωγή, είναι η μόνη διέξοδος στο τέλμα που έχει δημιουργηθεί  στην ελληνική παραγωγή και οικονομία.

Σπύρος Κοντόπουλος           

Αρχιτέκτων – Αρχιτέκτων Φωτισμού

• 1. Η ΕΝΝΟΙΑ ΤΟΥ ΦΩΤΙΣΜΟΥ     

                                                                                     ΛΑΜΠΤΗΡΑΣ

= ΒΛΕΠΩ                                   ΑΛΛΑΓΗ:

                                  ΠΑΡΑΓΩΓΗ – ΚΟΙΝΩΝΙΑ

ΑΝΑΓΕΤΑΙ ΣΤΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΟΥ ΓΙΓΝΕΣΘΑΙ

& ΑΓΝΟΕΙ ΑΞΙΕΣ ΟΠΩΣ: ΙΣΤΟΡΙΑ   

                                              ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ

                                              ΟΙΚΟΛΟΓΙΑ

                                              ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ

                                              ΗΘΙΚΗ

ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ ΤΑ ΑΙΤΙΑ: ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΗ

                                                  ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ

                                                 ΓΕΩΜΕΤΡΙΑ

                                                 & ΦΥΣΙΚΗ

20ΕΤΙΑ ΝΕΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ – ΗΠΑ κ.λ.π.

& ΥΠΕΡΒΑΣΗ ΤΟΥ ΒΛΕΠΩ 

ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΤΩΝ ΕΡΓΩΝ ΤΕΧΝΗΣ =

ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΣΤΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ 

Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ  ΣΕΒΕΤΑΙ ΟΤΙ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΤΑΙ ΣΤΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΤΟΥ

ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΦΩΤΙΣΜΟΥ:

ΩΣ ΕΦΑΛΤΗΡΙΟ ΣΤΗΝ ΑΝΑΔΥΣΗ ΣΤΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ

 2. ΦΩΤΙΣΜΟΣ &ΠΑΡΑΓΩΓΗ      

ΑΠΛΑ ΒΛΕΠΩ & ΕΞΕΙΔΙΚΕΥΜΕΝΗ ΓΝΩΣΗ =

                   ΕΞΙΣΤΟΡΗΣΗ ΣΧΕΣΗΣ                       ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ - ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ  

ΙΣΤΟΡΙΚΑ = ΦΩΤΙΣΤΙΚΑ ΧΑΜΗΛΟΥ  

                            ΑΙΣΘΗΤΙΚΟΥ & ΠΟΙΟΤΙΚΟΥ  

                                                   ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟΥ

ΚΑΛΥΨΗ ΑΝΑΓΚΩΝ ΟΙΚΟΔΟΜΙΚΩΝ

ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΠΕΡΙΟΔΟ

ΑΡΧΙΚΑ ΕΡΕΥΝΑ ΣΤΑ ΜΕΓΑΛΑ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΑ  &

ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΠΡΩΤΩΝ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΩΝ

ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΕΡΕΥΝΑ ΣΑΝ ΚΑΤΑΣΚΟΠΕΥΤΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ –

ΑΝΤΙΓΡΑΦΗ  =  ΚΑΚΗ ΠΟΙΌΤΗΤΑ

ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ & ΠΑΙΔΕΙΑ

ΣΧΕΣΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΚΑΙ ΠΑΙΔΕΙΑΣ -

                 ΠΤΩΣΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ –                           ΑΥΞΗΣΗ ΖΗΤΗΣΗΣ ΣΕ ΕΞΕΙΔΙΚΕΥΜΕΝΑ ΠΡΟΪΟΝΤΑ

Η ΓΝΩΣΗ ΥΠΑΡΧΕΙ Η ΕΡΕΥΝΑ ΛΕΙΠΕΙ

ΣΟΦΑ ΛΟΓΙΑ

…ΕΙΜΑΙ ΦΤΩΧΟΣ ΚΑΙ ΓΥΜΝΟΣ , ΟΜΩΣ ΕΙΜΑΙ ΑΡΧΗΓΟΣ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ.

ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΜΕ ΠΛΟΥΤΗ, ΟΜΩΣ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΑΝΑΘΡΕΨΟΥΜΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ ΣΩΣΤΑ.

   ΤΑ ΠΛΟΥΤΗ ΔΕΝ ΜΑΣ ΕΚΑΝΑΝ ΚΑΛΟ. ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑΜΕ ΝΑ ΤΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΣΤΟΝ ΑΛΛΟ ΚΟΣΜΟ.

ΔΕ ΘΕΛΟΥΜΕ ΠΛΟΥΤΗ . ΘΕΛΟΥΜΕ ΕΙΡΗΝΗ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ.

Red Cloud (Makhpiya-luta) Sioux

ΣΟΦΑ ΛΟΓΙΑ

"ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΟΥΛΗΣΕΙ ΤΗ ΓΗ ΠΑΝΩ ΣΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΠΕΡΠΑΤΟΥΝ ΑΝΘΡΩΠΟΙ" 

Crazy Horse Oglala Sioyx

Η απάντηση του Αρχηγού Si'ahl

Το συγκεκριμένο γράμμα, γράφτηκε από τον Si'ahl, αρχηγό της φυλής Duwamish, το 1855, και εστάλη στον τότε πρόεδρο των ΗΠΑ, πρόεδρο Franklin Pierce. Ο Αρχηγός Si'ahl ή Seattle, όπως ήταν η αγγλική “έκδοση” του ονόματος του, ήταν γνωστός για την αξιοπρέπεια και τη σοφία του. Αφορμή  αυτού του γράμματος ήταν η προσφορά της αμερικάνικης κυβέρνησης να εξαγοράσει τη γη των ινδιάνων έναντι 150.000 δολαρίων. Η απάντηση του Αρχηγού Si'ahl ήταν:

“Ο Μεγάλος Αρχηγός στην Washington μας ενημέρωσε ότι θέλει να αγοράσει τη γη μας. Ο  Μεγάλος Αρχηγός, επίσης, στέλνει λόγια φιλίας και καλής θέλησης. Αυτό είναι ευγενικό εκ μέρους του, αφού γνωρίζουμε ότι δεν έχει ανάγκη την φιλία μας. Είμαστε αναγκασμένοι να σκεφτούμε την προσφορά αυτή, γιατί γνωρίζουμε ότι αν δεν το κάνουμε,  οι Λευκοί μπορεί να έρθουν με όπλα και να καταλάβουν τη γη μας”.

“Πως μπορεί κάποιος να αγοράσει ή να πουλήσει τον ουρανό ή τη ζεστασιά της γης; Η ιδέα αυτή είναι ξένη προς εμάς, γιατί η δροσιά του αέρα ή η λάμψη των νερών δεν είναι ιδιοκτησία μας. Πως μπορείτε να τα αγοράσετε από εμάς; Κάθε κομμάτι αυτής της γης είναι ιερό για τους ανθρώπους μου. Κάθε πευκοβελόνα, κάθε αμμώδης ακτή, κάθε σκιά των δέντρων, κάθε έντομο είναι ιερό για τη μνήμη και τις εμπειρίες των ανθρώπων μου”.

“Γνωρίζουμε ότι ο Λευκός δεν καταλαβαίνει τους τρόπους μας. Ένα κομμάτι γης είναι ίδιο με κάποιο άλλο, για αυτόν, γιατί είναι ξένος που έρχεται νύχτα και κατακτά τα εδάφη που θέλει. Η γη δεν είναι αδερφή του, αλλά εχθρός, την οποία αφού κατακτήσει, συνεχίζει στο επόμενο κομμάτι της. Εγκαταλείπει τους τάφους των πατεράδων του και τα μέρη που γεννήθηκαν τα παιδιά του. Η όψη των πόλεων σας, πονάει τα μάτια των ερυθρόδερμων. Ίσως, αυτό οφείλεται στο ότι ήμαστε “άγριοι” και δε καταλαβαίνουμε”.

“Δεν υπάρχει ήσυχο μέρος στις πόλεις των Λευκών. Δεν υπάρχει μέρος να ακούσεις το θρόισμα των φύλλων, ή το φτερούγισμα των πουλιών. Ίσως είμαι “άγριος” και δεν καταλαβαίνω. Η φασαρία της πόλης μοιάζει με προσβολή στα αυτιά μας. Τι ζωή είναι αυτή, όταν ένας άντρας δεν μπορεί να ακούσει την μοναχική κραυγή του γερακιού, ή τις νυχτερινές διαφωνίες των βατράχων σε μια λίμνη; Οι Ινδιάνοι προτιμούν τον καθαρό αέρα της φύσης. Ο αέρας είναι πολύτιμος για εμάς. Όλα τα όντα μοιράζονται τον ίδιο αέρα, τα ζώα, τα δέντρα και ο άνθρωπος. Ο Λευκός δεν δίνει προσοχή στον αέρα που αναπνέει”.

“Αν αποφασίσω να δεχτώ, θα θέσω έναν όρο. Ο Λευκός θα πρέπει να συμπεριφερθεί στα ζώα αυτής της γης, σαν να ήταν αδέρφια του. Είμαι “άγριος” και δεν θα δεχτώ κάτι λιγότερο. Έχω δει εκατοντάδες κουφάρια βούβαλων, παρατημένα από Λευκούς στην κοιλάδα, αφού τα πυροβόλησαν από ένα τρένο. Είμαι “άγριος” και δεν καταλαβαίνω πως το σιδερένιο άλογο που καπνίζει μπορεί να είναι πιο σημαντικό από τα βουβάλια, που τα σκοτώνουμε μόνο για να ζήσουμε. Τι είναι ο άνθρωπος χωρίς τα ζώα; Αν τα ζώα χαθούν, ο άνθρωπος θα χαθεί, γιατί ότι συμβαίνει στα ζώα, συμβαίνει και στον άνθρωπο. Όλα είναι συνδεδεμένα. Ό,τι παθαίνει η γη, το ίδιο θα πάθουν και τα παιδιά της”.

“Μπορεί να καταλαβαίναμε, αν γνωρίζαμε τι οι Λευκοί ονειρεύονται, ποιες ελπίδες περιγράφουν στα   παιδιά τους της κρύες χειμωνιάτικες νύχτες, το όραμα που υπάρχει στο μυαλό τους, έτσι ώστε να συμβαδίσουμε μαζί για ένα καλύτερο μέλλον. Αλλά ήμαστε “άγριοι”. Τα όνειρα του Λευκού είναι κρυμμένα από εμάς, και επειδή είναι κρυμμένα, θα πάρουμε το δικό μας δρόμο”.

“Έτσι ίσως, να ζήσουμε τις λίγες μέρες που μας απομένουν, όπως εμείς επιθυμούμε. Όταν ο τελευταίος ερυθρόδερμος, εξαφανιστεί από τη γη, και η μνήμη του γίνει σαν κάποιο σύννεφο που περνάει από την κοιλάδα, αυτές οι ακτές και αυτά τα δάση θα περιέχουν τα πνεύματα των προγόνων μου, γιατί αγάπησε αυτή τη γη, όπως το νεογέννητο αγαπά τον χτύπο της καρδιάς της μητέρας του. Αν σας πουλήσουμε αυτή τη γη, αγαπήστε την όπως την αγαπάμε εμείς. Προσέξτε την, όπως την προσέχουμε εμείς. Ένα πράγμα γνωρίζουμε, ο Θεός μας είναι ο ίδιος. Η γη είναι πολύτιμη για αυτόν. Ακόμα και ο Λευκός δε μπορεί να ξεφύγει από την μοίρα.”

Φθόριο: Από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης στους Αυτοκράτορες του Κόσμου

Θυμάστε τις διαφημίσεις του πρώιμου Ελληνικού κιτσοκαπιταλισμού αλά ΥΕΝΕΔ; Τις οδοντόκρεμες με Φλούραϊντ και Κάλσιομ Σί Έι;

Το Φθόριο (fluoride) το γνώριζαν οι γιαγιάδες μας για τη χρήση του σαν ποντικοφάρμακο. Εξ’ ου και η προέλευση του ονόματος από την Φθορά (ενίοτε πίσω από τις λέξεις δεν κρύβεται ο Αλέξης αλλά η Αλήθεια).

Οι Ναζί γνωρίζοντας τις «ευεργετικές» του ιδιότητες το χρησιμοποιούσαν ως κατευναστικό στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Επετύγχαναν έτσι, νωθρότητα, απώλεια μνήμης, μειωμένη αντίληψη και σκέψη. Σας θυμίζουν κάτι αυτά τα συμπτώματα;

Το φθόριο καταστρέφει μια ουσία που είναι υπεύθυνη για την ορθή λειτουργία του νευρικού συστήματος, την ακετυλοχολίνη. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα την αδράνεια στη μεταβίβαση εντολών προς τον εγκέφαλο, την αποδυνάμωση της μνήμης ενώ η έλλειψη της ευθύνεται και για τη νόσο Alzheimer. Συν τοις άλλοις, ευθύνεται για μια σειρά καρκινογενέσεις ιδιαίτερα στα οστά καθώς και για οστεοπόρωση και αρθρίτιδα.  Από το 1990 το φθόριο έχει συγκαταλεγεί στις καρκινογόνες ουσίες από το Εθνικό Ινστιτούτο Καρκίνου των ΗΠΑ με ένδειξη καρκίνου των οστών και οστεοσαρκώματος. Η Διεθνής Ακαδημία Στοματικής Ιατρικής και Τοξικολογίας κατέταξε το φθόριο ως μη αποδεκτό οδοντικό φάρμακο, λόγω της υψηλής τοξικότητάς του. Έρευνες έδειξαν ότι αν ένα παιδί καταναλώσει 50ml οδοντόκρεμας που περιέχει φθόριο μπορεί να πεθάνει.

Θα αναρωτηθείτε πως είναι δυνατόν ένα τέτοιο δηλητήριο να κυκλοφορεί σε τέτοιο εύρος και μάλιστα να εμπεριέχετε σε προϊόντα που απευθύνονται σε παιδιά ή ακόμα και βρέφη! Η ιστορία ξεκίνησε το 1945 όταν ένα αμφιλεγόμενο πείραμα στην Αμερική έδειξε ότι η πρόσληψη φθορίου μπορεί να προστατεύσει από την Τερηδόνα. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα την εκτεταμένη φθορίωση του πόσιμου νερού σε πολλές Αμερικανικες μεγαλουπόλεις. Το πείραμα αυτό παρ’ ότι έχει καταρριφθεί από νεώτερες (και ποιό εμπεριστατωμένες) μελέτες, συνεχίζει να αποτελεί ακρογωνιαίο λίθο αυτής της πρακτικής ακόμα και στον 21ο αιώνα. Με προφανή σπουδή, Δυτικές κυβερνήσεις ακόμα και σήμερα προσπαθούν να επιβάλλουν φθορίωση νερού σε μεγαλουπόλεις παρ’ όλη την αντίδραση των τοπικών κοινωνιών.

Η περιβόητη έρευνα είχε ενισχυθεί από βιομηχανίες χημικών με σκοπό να μπορέσουν να ξεφορτωθούν τα τοξικά τους απόβλητα αμοιβόμενες! Γι’ αυτό,το φθόριο που χρησιμοποιήθηκε και εξακολουθεί να χρησιμοποιείται δεν είναι κάποιο επεξεργασμένο ή εξευγενισμένο προϊόν αλλά κοινό, τοξικό απόβλητο!!

Ιδιαίτερα για την υγεία των δοντιών των παιδιών είναι επιβλαβές καθώς καταστρέφει τους ιστούς τόσο των αναπτυσσόμενων δοντιών όσο και των οστών.

Το πονηρό σημείο βεβαίως είναι η αρχική διαπίστωση ότι το φθόριο έχει άμεση σχέση με την ικανότητα μνήμης και σκέψης. Δεκάδες έρευνες έχουν αποδείξει την άμεση σχέση κατανάλωσης φθορίου ακόμα και με μείωση του ανθρώπινου δείκτη νοημοσύνης!! Σε μια κοινωνία που μαστίζεται από αδικία και εκμετάλλευση δεν τίθεται αμφιβολία ή συνωμοσιολογία. Το Φθόριο είναι το όνειρο κάθε αυτοκράτορα που επιθυμεί πειθήνιους υπηκόους. Από την κούνια!

olympiada

ΜΥΡΩΔΙΚΑ ΚΑΙ ΒΟΤΑΝΑ ΑΠΟ ΤΗ ΓΛΑΣΤΡΑ… ΣΤΗ ΓΑΣΤΡΑ

Όλοι θέλουμε στο τραπέζι μας τα καλύτερα υλικά. Καλύτερα είναι σίγουρα τα βιολογικά, απαλλαγμένα από φυτοφάρμακα και χημικές ουσίες. Η τιμή τους, όμως, είναι συχνά απαγορευτική για τη μέση οικογένεια. Να τα στερηθούμε; Όχι βέβαια. Εκεί που μπορούμε να επέμβουμε θα το κάνουμε.
Ένα ματσάκι μαϊντανό ή άνηθο κοστίζει στις λαϊκές 40 -50 λεπτά. Καμιά φορά το ματσάκι αυτό είναι ολόκληρη ανθοδέσμη με φύλλα μαϊντανού τόσο μεγάλα που είναι ικανά να τυλιχτούν σε ντολμαδάκια!!! ΜΑΚΡΙΑ από τις ανθοδέσμες αυτές. Είναι γεμάτες φυτοφάρμακα.
Μα θα μείνω χωρίς μαϊντανό; Αντί να αγοράζετε μαϊντανό και άνηθο ή άλλα μυρωδικά από τη λαϊκή αγοράστε τα από το φυτώριο. Η τιμή τους είναι παραπλήσια.
 

Βάλτε τις γλαστρούλες σας σε ένα φωτεινό σημείο της κουζίνας ή του μπαλκονιού σας και απλά ποτίστε τις. Ο μαϊντανός, ειδικά, κόβεται με ψαλίδι και συνεχίζει να μεγαλώνει. Έτσι θα είσαστε πάντα σίγουροι για τα βιολογικά σας βότανα. Αν σας ξεραθούν δεν πειράζει, αντικαταστήστε τα με νέα φυτά. Αν πάλι σας αρέσει η κηπουρική ξεκινήστε να μεγαλώνετε βότανα από το σπόρο τους. Αγοράστε και φυτέψτε σπόρους. Σε λίγο καιρό θα έχετε το δικό σας βιολογικό κήπο. Τα βότανα και τα μυρωδικά δεν θέλουν ιδιαίτερη φροντίδα, όπως άλλα κηπευτικά. Το μόνο που θέλουν είναι φως, νερό και την αγάπη σας.

Τολμήστε το!

tsoukali.gr 

ΒΡΕ ΚΙΑΧΑΓΙΑ ΠΙΡΗΦΑΝΕ

ΠΟΙΟΣ ΕΙΔΕ ΠΡΑΣΙΝΟ ΔΕΝΤΡΙ

"ΙΧΝΗΛΑΤΕΣ" Καβάλας - Μπογδανιά (Θάσος)

Νηστεία: Η πιο υγιεινή δίαιτα!

Παράλληλα με την τήρηση των θρησκευτικών παραδόσεων, ένας πολύ καλός λόγος για να ακολουθήσετε τη νηστεία όπως την ορίζει η Ορθόδοξη Εκκλησία είναι η αποτοξίνωση από τρόφιμα ζωικής προέλευσης...!

Το θέμα του αποκλεισμού ορισμένων τροφών από το διαιτολόγιο για μεγάλο ή μικρό χρονικό διάστημα είναι κάτι που απασχολεί πολύ κόσμο καθώς προκύπτουν ερωτήματα σχετικά με τις θετικές και αρνητικές επιπτώσεις που μπορεί να έχει στην υγεία.

Ευκαιρία για αποτοξίνωση

Πέρα από την τήρηση των θρησκευτικών παραδόσεων, ένας πολύ καλός λόγος για να ακολουθήσετε τη νηστεία όπως την ορίζει η Ορθόδοξη Εκκλησία είναι η αποτοξίνωση από τρόφιμα ζωικής προέλευσης, τα οποία ωστόσο είναι πηγή πρωτεϊνών υψηλής βιολογικής αξίας, βασικά δομικά στοιχεία του ανθρώπινου οργανισμού.
Ωστόσο, η αυξημένη κατανάλωση πρωτεϊνών ζωικής προέλευσης συμβάλλει στην αύξηση των επιπέδων της \"κακής\" χοληστερόλης, του ουρικού οξέος και διαφόρων τοξινών.
Η υιοθέτηση ενός ισορροπημένου προγράμματος διατροφής θα σας εξασφαλίσει την πρόσληψη πρωτεϊνών από άλλες πηγές, ενώ ταυτόχρονα θα μειώσει σημαντικά το προσλαμβανόμενο λίπος, αλλά κυρίως το κεκορεσμένο λίπος (προερχόμενο από γαλακτοκομικά προϊόντα και κρέας) που είναι επιβαρυντικό για τον οργανισμό.
Έτσι, θα μειωθεί η χοληστερόλη με έναν ανώδυνο τρόπο σε όσους έχουν αυξημένες τιμές. Εξάλλου έχει τεκμηριωθεί επιστημονικά ότι 40 ημέρες νηστεία είναι αρκετές για να μειώσουν τη χοληστερόλη κατά 40-50 mg/dl αίματος.

Θα αναρωτιέστε όμως τι γίνεται με την πρόσληψη σιδήρου, η οποία σχετίζεται άμεσα με την αποχή από το κρέας. Είναι γνωστό ότι ο σίδηρος που υπάρχει στο φυτικό βασίλειο, είναι δυνατό να απορροφηθεί μόνο σε μικρές ποσότητες από τον ανθρώπινο οργανισμό εξαιτίας ορισμένων συστατικών που υπάρχουν κυρίως στα όσπρια.
Η αυξημένη κατανάλωση οσπρίων, δημητριακών και θαλασσινών σε συνδυασμό με βιταμίνη C που αυξάνει την απορρόφηση του σιδήρου από τον οργανισμό, θα καλύψει το κενό.

Ισορροπία, ποικιλία, μέτρο

Αυτές είναι οι τρεις αρχές που θα πρέπει να τηρήσετε πιστά κατά τη διάρκεια της νηστείας, ακόμα και αν αυτή γίνεται μόνο για τη Μ. Εβδομάδα.

Η ισορροπία αφορά στη λήψη θρεπτικών συστατικών και καθιστά απαραίτητη την κατανάλωση τροφών που παρέχουν στον οργανισμό απαραίτητες πρωτεΐνες όπως τα όσπρια και τα θαλασσινά.

Η ποικιλία αφορά στην επιλογή και το συνδυασμό όλων των νηστίσιμων τροφών, ενώ το μέτρο αφορά στην πρόσληψη μόνο εκείνων των θερμίδων που είναι απαραίτητες για την συντήρηση του οργανισμού.
Δεν είναι λίγοι άλλωστε εκείνοι που στην ιδέα και μόνο της νηστείας νομίζουν ότι πεινάνε περισσότερο ή ενώ τρώνε μια κανονική μερίδα αισθάνονται ότι δεν χόρτασαν διότι απουσιάζει το κρέας.
Ένα καλό πρωινό με δημητριακά και τσάι ή καφέ, μερικά φρούτα μεταξύ των γευμάτων, ένα μεσημεριανό και ένα βραδινό αποτελούμενα πάντα από σαλάτα και ένα κυρίως πιάτο σίγουρα θα σας κάνουν να ξεχάσετε το αίσθημα της πείνας.
Επιπλέον αυξάνετε την κατανάλωση φυτικών ινών, οι οποίες έχουν την ιδιότητα να μειώνουν τα επίπεδα των λιπιδίων και της γλυκόζης στο αίμα, συμβάλλοντας στην καταπολέμηση της δυσκοιλιότητας.
Αξίζει να σημειωθεί ότι επιστημονικές έρευνες έχουν αποδείξει ότι ενώ η μέση κατανάλωση φυτικών ινών στο δυτικό κόσμο είναι 12-18 γραμμάρια την ημέρα, κατά την περίοδο της νηστείας φτάνει τα 30-42 γραμμάρια ημερησίως.
Επίσης η αυξημένη κατανάλωση φρούτων και λαχανικών, ακατέργαστων δημητριακών και ελαιόλαδου είναι ένας καλός τρόπος εφοδιασμού του οργανισμού με στοιχεία όπως η β-καροτίνη, τα φλαβονοειδή και οι βιταμίνες, γνωστά για την αντιοξειδωτική τους δράση και την τόνωση του ανοσοποιητικού συστήματος.
Ιδιαίτερη προσοχή χρειάζεται στην κατανάλωση υδατανθράκων (ψωμί, πατάτες, ζυμαρικά, ρύζι) καθώς μπορεί σε μεγάλες ποσότητες να συμβάλλουν στην αύξηση του σωματικού βάρους.

Επιστημονική τεκμηρίωση

Αν όλα τα παραπάνω δεν σας έπεισαν για την ευεργετική επίδραση της σύντομης ή μακροχρόνιας νηστείας, υπάρχει και η επιστημονική τεκμηρίωση. Μελέτη που διεξήχθη από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Κρήτης, απέδειξε ότι η νηστεία δεν έχει αρνητικές επιπτώσεις στην υγεία.

Συγκεκριμένα, ο καθηγητής Προληπτικής Ιατρικής και Διατροφής Αντώνης Καφάτος μελέτησε τις διατροφικές συνήθειες των μοναχών στην Ιερά Μονή Σαββαθιανών καθ\' όλη της διάρκεια της Σαρακοστής. Παρά τις αρχικές υποθέσεις για διατροφικές ανεπάρκειες λόγω της συνεχούς νηστείας, τα αποτελέσματα έδειξαν ακριβώς το αντίθετο.
Όλα τα θρεπτικά συστατικά στο διαιτολόγιο των μοναχών ήταν στις συνιστώμενες ποσότητες, δηλαδή στις ποσότητες που καλύπτουν τις ημερήσιες ανάγκες του ανθρώπινου οργανισμού σε ενέργεια, βιταμίνες, πρωτεΐνες, υδατάνθρακες, ασβέστιο, σίδηρο, μαγνήσιο κ.λπ., παρά το γεγονός ότι απουσίαζε από τη διατροφή τους το κρέας και τα ψάρια, ενώ λάδι χρησιμοποιούσαν μόνο Σάββατο και Κυριακή.
Ιδιαίτερη εντύπωση προκάλεσε το γεγονός ότι παρά τη απουσία γαλακτοκομικών προϊόντων, τα όσπρια και τα λαχανικά προσέφεραν τις απαιτούμενες ποσότητες ασβεστίου.

Η αποχή λοιπόν για λίγο από ορισμένες τροφές δεν θα πρέπει επ\' ουδενί λόγο να σας ανησυχεί εφόσον δεν αντιμετωπίζετε κάποιο πρόβλημα υγείας.

Διαμορφώστε ένα πρόγραμμα διατροφής στα μέτρα και τις ενεργειακές σας ανάγκες, φροντίζοντας να είναι ισορροπημένο. Έξι ημέρες είναι αρκετές για να αναζωογονήσετε τον οργανισμό σας και ταυτόχρονα να μείνετε πιστοί στις θρησκευτικές παραδόσεις.

health.in.gr Μαίρη Μπιμπή, Δημοσιογράφος

H λεξιπενία των Ελλήνων μαθητών

Η παπαγαλία στο σχολείο καλά κραττεί. Τα ελληνόπουλα δεν μπορούν να λύσουν μία άσκηση που παρόμοια δεν έχουν διδαχθεί, και -στην καλύτερη των περιπτώσεων- χρησιμοποιούν το πολύ 900 λέξεις και αυτές μονοσήμαντα, στερούμενα της χαράς να κατανοήσουν και να γευτούν τον πλούτο και τη γοητεία της ελληνικής γλώσσας. Δεν μπορούν, για παράδειγμα, να δώσουν στην απλή λέξη "λόγος" τη διττή της σημασία ως "ομιλία" και ως "αιτία". Η μονοκρατορία της αποστήθισης που προκαλεί κατά συνέπεια η παθογένεια του εκπαιδευτικού συστήματος αναδεικνύονται με τον πιο δραματικό τρόπο από έρευνα που πραγματοποιήθηκε σε 4.127 μαθητές δημοτικού, γυμνασίου και λυκείου από το Παιδαγωγικό Τμήμα Αθηνών του Πανεπιστημίου Αθηνών, υπό την εποπτεία της καθηγήτριας του τμήματος κ. Μαρίας Τζάνη. Τα αποτελέσματα είναι θλιβερά. Στα τεστ γλώσσας και μαθηματικής σκέψης, στα οποία υπεβλήθησαν οι μαθητές όλοι οι μέσοι όροι -πλην μόνο μίας περίπτωσης- είναι κάτω από τη βάση. Μόνο τα κορίτσια της έκτης δημοτικού κατάφεραν να συγκεντρώσουν μέσο όρο λίγο μεγαλύτερο από το 10 (συγκεκριμένα 11,08).
Η τραγική ένδεια των σημερινών παιδιών στην ελληνική γλώσσα καταδεικνύεται με τα πιο μελανά χρώματα στη βαθμολογία των μαθητών της τρίτης λυκείου· των παιδιών, δηλαδή, που βρίσκονται ένα βήμα πριν από την ολοκλήρωση της υποχρεωτικής εκπαίδευσης. Στα τεστ γλωσσικής ικανότητας
τα αγόρια συγκέντρωσαν μέσο όρο 5.72 και τα κορίτσια 7.35, ενώ οι αντίστοιχοι μέσοι όροι των μαθητών τρίτης γυμνασίου είναι 9.23 για τα αγόρια και 9.66 για τα κορίτσια. Χειρότερα είναι τα αποτελέσματα στα τεστ που καταγράφουν τη δυνατότητα των παιδιών να εμβαθύνουν στα μαθηματικά. Ολοι οι μέσοι όροι είναι πολύ κάτω από τη βάση των 75 μονάδων με άριστα το 150.

'Οπως, μάλιστα, ανέφερε στην «Κ» η κ. Μαρία Τζάνη η εικόνα χειροτερεύει χρόνο με το χρόνο σε σύγκριση και με τα αποτελέσματα ανάλογης έρευνας που είχε πραγματοποιηθεί στις αρχές της δεκαετίας του '90. «Το εκπαιδευτικό σύστημα οδηγεί σε απαιδευσιά. Κύριος λόγος των αποτελεσμάτων αυτών είναι η ακολουθούμενη διδακτική μεθοδολογία μέσα στην τάξη και είναι γεγονός ότι ο εκπαιδευτικός φέρει το κύριο βάρος της ευθύνης. Το γλωσσικό απόθεμα των παιδιών είναι ιδιαίτερα μικρό με τραγικά αποτελέσματα για την πρόοδο της κοινωνίας. Η γλωσσική συρρίκνωση σημαίνει ψυχοδιανοητική συρρίκνωση», επισήμανε η κ. Τζάνη.

Επιτακτικά τίθεται το θέμα της αλλαγής των παιδαγωγικών μεθόδων που εφαρμόζονται στην τάξη. «Η πρόσληψη της γνώσης οφείλει να είναι πιο εύπεπτη και η μάθηση θα πρέπει να γίνει βιωματική. Με αυτό τον τρόπο τα παιδιά αποκτούν την ικανότητα να εμβαθύνουν, χρησιμοποιώντας κριτικά αυτά που μαθαίνουν στο σχολείο», πρόσθεσε η κ. Τζάνη, τονίζοντας ότι τα αποτελέσματα της έρευνας κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για τους φορείς που έχουν επωμισθεί τη χάραξη της εκπαιδευτικής στρατηγικής και εκείνους που έχουν αναλάβει την υλοποίησή της...

Από την εφημερίδα "Καθημερινή"

Ξενοφών Ζολώτας· οι ιστορικοί του λόγοι

»» Ο πρώην πρωθυπουργός και καθηγητής κ. Ξενοφών Ζολώτας είχε εκφωνήσει δύο λόγους στην Ουάσιγκτον (στις 26 Σεπτεμβρίου 1957 και στις 2 Οκτωβρίου 1959), οι οποίοι έμειναν μνημειώδεις. Αιτία ως προς αυτό δεν ήταν μόνο το περιεχόμενό τους αλλά και η γλώσσα τους. Υποτίθεται ότι η γλώσσα των λόγων ήταν η αγγλική. Κατ' ουσίαν όμως, με την αφαίρεση λίγων συνδέσμων, άρθρων και προθέσεων η γλώσσα είναι η Ελληνική. Το ακροατήριό του αποτελούσαν οι σύνεδροι της Διεθνούς Τράπεζας Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης και δεν αντιμετώπισαν τότε κανένα πρόβλημα στην κατανόηση τού προφορικού κειμένου που ανέγνωσε ο Έλληνας καθηγητής. Εκείνο τον καιρό, κατείχε την θέση τού διευθυντή Τραπέζης Ελλάδος και διαχειριστή του ελληνικού Δημοσίου Χρέους. Ακολουθεί ο λόγος της 26/9/1957: "I always wished to address this Assembly in Greek, but realized that it would have been indeed "Greek" to all present in this room. I found out, however, that I could make my address in Greek which would still be English to everybody. With your permission, Mr. Chairman, l shall do it now, using with the exception of articles and prepositions, only Greek words. "Kyrie, I eulogize the archons of the Panethnic Numismatic Thesaurus and the Ecumenical Trapeza for the orthodoxy of their axioms, methods and policies, although there is an episode of cacophony of the Trapeza with Hellas. With enthusiasm we dialogue and synagonize at the synods of our didymous organizations in which polymorphous economic ideas and dogmas are analyzed and synthesized. Our critical problems such as the numismatic plethora generate some agony and melancholy. This phenomenon is characteristic of our epoch. But, to my thesis, we have the dynamism to program therapeutic practices as a prophylaxis from chaos and catastrophe. In parallel, a Panethnic unhypocritical economic synergy and harmonization in a democratic climate is basic. I apologize for my eccentric monologue. I emphasize my euharistia to you, Kyrie to the eugenic arid generous American Ethnos and to the organizes and protagonists of his Amphictyony and the gastronomic symposia". Δύο χρόνια αργότερα, το 1959, ο Ξ. Ζολώτας έδωσε μία άλλη ελληνοαγγλική ομιλία, ζητώντας να τον ακούσουν με προσοχή, ακόμα κι αν υπήρχε ο κίνδυνος να κουράσει τους ακροατές του. Ιδού ο λόγος και η ελληνική του "μεταγραφή": Kyrie, it is Zeus' anathema on our epoch (for the dynamism of our economies) and the heresy of our economic method and policies that we should agonize the Skylla of nomismatic plethora and the Charybdis of economic anaemia. It is not my idiosyncracy to be ironic or sarcastic but my diagnosis would be that politicians are rather cryptoplethorists. Although they emphatically stigmatize nomismatic plethora, they energize it through their tactics and practices. Our policies should be based more on economic and less on political criteria. Our gnomon has to be a metron between economic,strategic and philanthropic scopes.  Political magic has always been anti-economic. In an epoch characterized by monopolies, oligopolies, monopolistic antagonism and polymorphous inelasticities, our policies have to be more orthological, but this should not be metamorphosed into plethorophobia, which is endemic among academic economists. Nomismatic symmetry should not antagonize economic acme. A greater harmonization between the practices of the economic and nomismatic archons is basic. Parallel to this,we have to synchronize and harmonize more and more our economic and nomismatic policies panethnically. These scopes are more practicable now, when the prognostics of the political and economic barometer are halcyonic. The history of our didimus organization on this sphere has been didactic and their gnostic practices will always be a tonic to the polyonymous and idiomorphous ethnical economies. The genesis of the programmed organization will dynamize these policies. Therefore, i sympathize, although not without criticism one or two themes with the apostles and the hierarchy of our organs in their zeal to program orthodox economic and nomismatic policies, although I have some logomachy with them.I apologize for having tyranized you with my Hellenic phraseology. In my epilogue, i emphasize my eulogy to the philoxenous aytochtons of this cosmopolitan metropolis and my encomium to you, Kyrie stenographers. [Κύριοι, είναι "Διός ανάθεμα" στην εποχή μας και αίρεση της οικονομικής μας μεθόδου και της οικονομικής μας πολιτικής το ότι θα φέρναμε σε αγωνία την Σκύλλα του νομισματικού πληθωρισμού και τη Χάρυβδη της οικονομικής μας αναιμίας. Δεν είναι στην ιδιοσυγκρασία μου να είμαι ειρωνικός ή σαρκαστικός αλλά η διάγνωσή μου θα ήταν ότι οι πολιτικοί είναι μάλλον κρυπτοπληθωριστές. Αν και με έμφαση στιγματίζουν τον νομισματικό πληθωρισμό, τον ενεργοποιούν μέσω της τακτικής τους και των πρακτικών τους. Η πολιτική μας θα έπρεπε να βασίζεται περισσότερο σε οικονομικά και λιγότερο σε πολιτικά κριτήρια. Γνώμων μας πρέπει να είναι ένα μέτρο μεταξύ οικονομικής, στρατηγικής και φιλανθρωπικής σκοπιάς. Σε μια εποχή που χαρακτηρίζεται από μονοπώλια, ολιγοπώλια, μονοπωλιακό ανταγωνισμό και πολύμορφες ανελαστικότητες, οι πολιτικές μας πρέπει να είναι πιο ορθολογιστικές, αλλά αυτό δεν θα έπρεπε να μεταμορφώνεται σε πληθωροφοβία, η οποία είναι ενδημική στους ακαδημαϊκούς οικονομολόγους. Η νομισματική συμμετρία δεν θα έπρεπε να ανταγωνίζεται την οικονομική ακμή. Μια μεγαλύτερη εναρμόνιση μεταξύ των πρακτικών των οικονομικών και νομισματικών αρχόντων είναι βασική. Παράλληλα με αυτό, πρέπει να εκσυγχρονίσουμε και να εναρμονίσουμε όλο και περισσότερο τις οικονομικές και νομισματικές μας πρακτικές πανεθνικώς. Αυτές οι θεωρήσεις είναι πιο εφαρμόσιμες τώρα, που τα προγνωστικά του πολιτικού και οικονομικού βαρομέτρου είναι χάλκινα. Η ιστορία της δίδυμης οργάνωσης σε αυτήν την σφαίρα είναι διδακτική και οι γνωστικές τους εφαρμογές θα είναι πάντα ένα τονωτικό στις πολυώνυμες και ιδιόμορφες εθνικές οικονομίες. Η γένεση μιας προγραμματισμένης οργάνωσης θα ενισχύσει αυτές τις πολιτικές. Γι' αυτόν το λόγο αντιμετωπίζω με συμπάθεια, αλλά όχι χωρίς κριτική διάθεση, ένα ή δύο θέματα με τους αποστόλους της ιεραρχίας των οργάνων μας στον ζήλο τους να προγραμματίσουν ορθόδοξες οικονομικές και νομισματικές πολιτικές. Απολογούμαι που σας τυράννησα με την ελληνική μου φρασεολογία. Στον επίλογό μου δίνω έμφαση στην ευλογία μου, προς τους φιλόξενους αυτόχθονες αυτής της κοσμοπολίτικης μητρόπολης καθώς και το εγκώμιό μου προς εσάς, κύριοι στενογράφοι.] Στο παρελθόν, ο Ξ. Ζολώτας είχε εκφωνίσει και έναν ελληνο-γαλλικό λόγο. Ευκαιρία να μάθουμε και λίγα γαλικούλια! Le Dedale Synchrone Du Cosmos Politique  Kyrie, Sans apostropher ma rhetorique dans l� emphase et la plethore, j� analyserai elliptiquement, sans nul gallicisme, le dedale synchrone du cosmos politique caracterise par des syndromes de crise paralysant l� organisation systematique de notre economie. Nous sommes periodiquement sceptiques et neurastheniques devant ces paroxysmes periphrasiques, cette boulimie des demagogues, ces hyperboles, ces paradoxes hypocrites et cyniques qui symbolisent une democratie anachronique et chaotique. Les phenomenes fantastiques qu�on nous prophetise pour l� epoque astronomique detroneront les programmes rachitiques, hybrides et sporadiques de notre cycle atomique. Seule une panacee authentique et draconienne metamorphosera cette agonie prodrome de l� apocalypse et une genese homologue du Phenix. Les economistes technocrates seront les strateges d� un theatre polemique et dynamique et non les proselytes du marasme. Autochtones helleniques, dans une apologie cathartique, psalmodions les theoremes de la democratie thesaurisante et heroique, soyons allergiques aux parasites allogenes dont les sophismes trop hyalins n� ont qu�une pseudodialectique. En epilogue a ces agapes, mon amphore a l� apogee, je prophetise toute euphorie et apotheose a Monsieur Giscard d� Estaing, prototype enthousiasmant de la neo-orthodoxie economique et symbole de la palingenesie de son ethnie gallique.

Η επιστροφή στο χωριό χαρίζει μακροζωία

Σημαντικά πλεονεκτήματα της υπαίθρου είναι ο ελεύθερος χρόνος, η έλλειψη άγχους και η καλύτερη διατροφή

ΓΙΑΝΝΗΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ

Ρυθμοί αργοί, σχεδόν νωχελικοί, αλλά και πιο ανθρώπινοι. Κοντά στη φύση, στον καθαρό αέρα και στις έννοιες της συλλογικότητας ή της κοινότητας, που επιβιώνουν ακόμη. Μια νέα αρχή στην Περιφέρεια, αλλά και ένα παράθυρο στη μακροζωία, όπως αναφέρουν όλο και συχνότερα επιστημονικές έρευνες. Γεγονός πάντως είναι ότι στην Ελλάδα όλο και περισσότεροι όχι μόνο σκέφτονται τη διαμονή και την εργασιακή αποκατάσταση στην Περιφέρεια, αλλά λαμβάνουν τη σχετική γενναία απόφαση και αγκαλιάζουν την άλλοτε παρατημένη και εγκαταλειμμένη ύπαιθρο χώρα.

Τον δρόμο της επιστροφής στην ελληνική περιφέρεια ακολουθούν τα τελευταία χρόνια και πολλοί κάτοικοι της Αθήνας. Ξεκινώντας τη λειτουργία ενός ξενώνα στα Ζαγοροχώρια. και συγκεκριμένα στο χωριό Ανω Πεδινά, ο 45χρονος επιχειρηματίας κ. Γιάννης Αυλωνίτης έριξε μαύρη πέτρα πίσω του και εγκατέλειψε την Αθήνα. «Ηταν όνειρο ζωής να ζήσω στην επαρχία. Πίστευα και πιστεύω ότι μου ταιριάζουν περισσότερο οι ρυθμοί της» λέει. Στο ηπειρώτικο χωριό ζει και δραστηριοποιείται τα τελευταία τριάμισι χρόνια. Νωρίτερα, όταν εργαζόταν ως εμπορικός αντιπρόσωπος, «το πρώτο μέλημά μου ήταν να ταξιδεύω στην Περιφέρεια με κάθε ευκαιρία, ακόμη και με διάφορες προφάσεις, αν ήταν εφικτό».

Η γιαγιά στο ορεινό καφενείο, απόδειξη ζωτικότητας

Την καθημερινότητά του τη χαρακτηρίζει «απλώς, υπέροχη». «Οταν φι λοξενούμε κόσμο στον ξενώνα,θα ξυπνήσω για να προετοιμάσουμε το πρωινό.Οταν έχω ελεύθερο χρόνο,θα πιω τον καφέ μου με θέα το οροπέδιο των Πεδινών.
Θα διαβάσω τα βιβλία μου, θα παρακολουθήσω τα σεμινάρια μαγειρικής ή τις εκδρομές για αναζήτηση μανιταριών που κάνει ο τοπικός πολιτιστικός σύλλογος,θα συμμετάσχω στις πεζοπορικές εκδρομές και στο ράφτινγκ στον Βοϊδομάτη,στον Αώο και στον Αραχθο». Το αντίστοιχο 24ωρο στην Αθήνα τού θυμίζει «έναν εφιάλτη που τέλειωσε». «Ξύπνημα στις 8, μία ώρα μέσα στο αυτοκίνητο να πάω στο γραφείο και μία να γυρίσω, πρωινός καφές στο πόδι, ωράριο ως αργά το απόγευμα και ύπνο με την τηλεόραση ανοιχτή και το νανούρισμα των σίριαλ στον καναπέ» περιγράφει ο κ. Αυλωνίτης.

«Οι ρυθμοί ζωής στην ύπαιθρο είναι σαφώς και αντικειμενικά καλύτεροι, πιο κοντά στις πραγματικές ανάγκες των ανθρώπων» επισημαίνει η κλινική ψυχολόγος κυρία Μίνα Χριστοπούλου, υπογραμμίζοντας ότι «η εξοικονόμηση χρόνου στις μετακινήσεις,η αύξηση του ελεύθερου χρόνου,η άμεση επαφή με τη φύση,η συρρίκνωση του κόστους ζωής, καθώς οι οικονομικές απαιτήσεις είναι λιγότερες και μικρότερες, εξασφαλίζουν ηρεμία, ευφορία και θετικότερη αντιμετώπιση της ζωής».

«Η μακροζωία είναι στοιχείο,θα έλεγα, συνυφασμένο με τη ζωή στην ύπαιθρο. Τόσα χρόνια, υπηρετώντας σε διάφορα νησιά- την Πάτμο,την Κάλυμνο,τους Λειψούς τώρα-, διαπιστώνω ότι υπάρχουν πολλοί υπερήλικοι που διατηρούν καλή υγεία και κυρίως αυτοεξυπηρετούνται άρτια. Πού αλλού να αποδοθεί αυτό παρά στα οφέλη των ρυθμών ζωής της επαρχίας;» τονίζει από την πλευρά του ο γιατρός, παθολόγος την ειδικότητα, κ. Γιώργος Τσουκαλάς. Εχοντας ζήσει περίπου μία δεκαετία στην Αθήνα, ο κ. Τσουκαλάς δεν συνήθισε ποτέ «τους εξοντωτικούς, απάνθρωπους ρυθμούς ζωής. Μόλις αποφοίτησα από την Ιατρική Σχολή και πήρα, αργότερα, την ειδικότητα, δεν το σκέφτηκα στιγμή. Εφυγα.Πρώτα στην Πάτμο και μετά σε άλλα νησιά των Δωδεκανήσων,στις Κυκλάδες και τώρα στους Λειψούς». Ο κ. Τσουκαλάς εντοπίζει τις πιο σημαντικές, ποιοτικές διαφορές της ζωής στην ύπαιθρο από τη ζωή στην Αθήνα «στον περισσότερο ελεύθερο χρόνο και στη δυνατότητα να ρυθμίσεις τη ζωή σου σαν να βρίσκεσαι μονίμως σε διακοπές. Εξάλλου και τα όποια προβλήματα με τις κακοκαιρίες του χειμώνα και τους αποκλεισμούς μόνο προσωρινά είναι. Η ζωή ξαναμπαίνει σύντομα στους ρυθμούς της και πάντα υπάρχει η δυνατότητα για μια καλή τονωτική και αναζωογονητική βουτιά στη θάλασσα» καταλήγει.

ΒΡΕΤΑΝΙΑ
Δύο ως τέσσερα επιπλέον χρόνια ζωής
Σ το Ηνωμένο Βασίλειο η... έξοδος προς τα αγροκτήματα και τις κωμοπόλεις της υπαίθρου κέντρισε το ενδιαφέρον της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας από την πλευρά του οφέλους για τη δημόσια και ατομική υγεία. Τα αποτελέσματα υπήρξαν αποκαλυπτικά. Σε ένα βάθος εξαετίας (2001-2007) διαπιστώθηκε ότι οι κάτοικοι στην αγγλική ύπαιθρο, αλλά και όσοι επέλεγαν στο μεσοδιάστημα να εγκαταλείψουν τα μεγάλα αστικά κέντρα, είχαν αυξήσει το προσδόκιμο ζωής τους από δύο ως τέσσερα χρόνια, ενώ και η ποιότητα ζωής τους συνολικά είχε βελτιωθεί από οικονομική και κοινωνική σκοπιά.

Περισσότερος ελεύθερος και διαθέσιμος χρόνος για δημιουργικές δραστηριότητες, για την οικογένεια και για το φιλικό περιβάλλον, ευκαιρίες για χόμπι που άπτονται της ζωής κοντά στη φύση, σύσφιγξη των κοινωνικών επαφών και σχέσεων, επαρκέστερη οικονομική κάλυψη των προσωπικών και οικογενειακών αναγκών είναι μερικά μόνο από τα στοιχεία που συνέβαλαν στην αποβολή του όποιου άγχους, στη βελτίωση της διατροφής και στην αύξηση της σωματικής άσκησης, θεμελιωδών παραγόντων για τη διατήρηση της καλής υγείας και για την επίτευξη μακροημέρευσης.

Διαβάστε περισσότερα: http://www.tovima.gr

Oμελέτα με Tσουκνίδες

  

Υλικά :

• 200 γρ. τσουκνίδες
• 2 φρέσκα κρεμμυδάκια
• 6 αυγά
• παρθένο ελαιόλαδο.
• 2 κ.σ. τριμμένο τυρί παρμεζάνα
• αλάτι, πιπέρι.

Ετοιμασία :

1. Πλένουμε καλά τις κορφές από τις τσουκνίδες που έχουμε μαζέψει       (ή και αγοράσει, βρίσκει κανείς σε κάποιες λαϊκές τουλάχιστον). ΠΡΟΣΟΧΗ, φοράμε πάντοτε ελαστικά γάντια κουζίνας.
2. Τις βάζουμε με λίγο νερό να βράσουν και, μόλις γίνουν τρυφερές, τις στραγγίζουμε και τις κόβουμε σε χοντρά κομμάτια.
3. Καθαρίζουμε και πλένουμε τα κρεμμυδάκια. Τα κόβουμε σε πολύ λεπτές ροδέλες που τις βάζουμε να μαραθούν με δύο κ.σ. ελαιόλαδο, μέχρι να γίνουν διαφανείς.
4. Προσθέτουμε τις τσουκνίδες, τις αφήνουμε να νοστιμέψουν για δυό-τρία λεπτά και αλατοπιπερώνουμε.
5. Κτυπούμε τα αυγά, προσθέτουμε το τυρί παρμεζάνα συνεχίζοντας το κτύπημα, και στη συνέχεια ρίχνουμε μέσα τους τις τσουκνίδες.
6. Αφού αλατοπιπερώσουμε, αδειάζουμε τα αυγά σε αντικολλητικό τηγάνι με λίγο λάδι.
7. Ανακατεύομε αμέσως με ένα ξύλινο κουτάλι και, μόλις η ομελέτα αρχίζει να πήζει, κουνάμε το τηγάνι για να ξεκολλήσει το κάτω μέρος της από τον  πάτος του τηγανιού.
8. Για να τη γυρίσουμε, την αφήνουμε να γλιστρήσει σε ένα πιάτο, λαδώνουμε ελάχιστα ξανά το τηγάνι και την τουμπάρουμε μέσα του για να ψηθεί και η άλλη πλευρά της. Όλα αυτά σε δυνατό μάτι πάντα.