tag:blogger.com,1999:blog-81411428576268380622024-02-19T07:38:44.158-08:00PapalimaniPapalimanihttp://www.blogger.com/profile/13921841039127912163noreply@blogger.comBlogger145125tag:blogger.com,1999:blog-8141142857626838062.post-16638722977701582011-07-18T10:29:00.000-07:002011-07-18T10:29:08.602-07:00Έρωτας και φιλία, ο δρόμος της εξέλιξης του ανθρώπου<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjhsYpsQrjh6gH6ksZVb9g2oBFT1R-gRa4wpVBczOzaExz9jT3gUjvrbdBk2s2KLi6RI-BPrJKIfhryH-Sh4mpOTYXC6rvfPcvTAQ2TtL1Ne_IeTd6c8AT5dh-ozp8ABAYfYD8sKDVa6lNj/s1600/eros-y-psique.jpg" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5630319297620833234" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjhsYpsQrjh6gH6ksZVb9g2oBFT1R-gRa4wpVBczOzaExz9jT3gUjvrbdBk2s2KLi6RI-BPrJKIfhryH-Sh4mpOTYXC6rvfPcvTAQ2TtL1Ne_IeTd6c8AT5dh-ozp8ABAYfYD8sKDVa6lNj/s200/eros-y-psique.jpg" style="float: left; height: 190px; margin: 0pt 10px 10px 0pt; width: 200px;" /></a><br />
<h3 class="post-title entry-title"> <a href="http://hellenic-spirit.blogspot.com/2011/07/blog-post_18.html"></a> </h3><div class="post-header"> </div><br />
<div class="MsoNormal">Έρωτας & Φιλία, ο δρόμος προς την εξέλιξη των όντων!</div><div class="MsoNormal">Ο Κόσμος είναι ενιαίο και καλώς διατεταγμένο σύνολο και μεταβαίνει ολονέν σε ανώτερα στάδια εξέλιξης. Η προϊούσα αυτή εξέλιξη αποτελεί τον σκοπό της φύσεως, στον οποίο υπηρετούν όλοι οι επιμέρους σκοποί, διότι έκαστον ον δεν είναι μόνον σκοπός εαυτού, αλλά και μέσο προς πραγματοποίηση ανώτερων σκοπών, επί των οποίων πάλι στηρίζονται άλλοι έτι υψηλότεροι, ούτως ώστε πάντες συνεργάζονται προς πραγματοποίηση του ενός μεγάλου σκοπού, όστις είναι ο Κόσμος ως όλον. Ούτω ολόκληρο το σύμπαν αποτελεί ιεραρχία σκοπών, εν την οποία τόσο και επί μέρους όσον και το όλον τελεί εις διαρκεί εξέλιξη προς αεί ανώτερους σκοπούς.</div><div class="MsoNormal">Απάνω δηλ. από το σχήμα των αντιθέσεων και έξω από το ρυθμό των άπειρων ποικιλιών απλώνεται απλά και δρα με της Αδράστειας τον τρόπο ο νόμος της Κοσμικής δημιουργίας, που συνάγει τα άπαντα τα όντα στην ευάρμονη χορεία μιας έσχατης Παναδελφοσύνης. Άπαντα τα στοιχεία, οι νόμοι, οι δυνάμεις, τα επίπεδα με τις παραμέτρους τους, όλες οι ηλιακές οντότητες, από τους πιο μακρινούς γαλαξίες μέχρι το πιο απειροελάχιστο στοιχείο της Φύσης του Παντός, ΣΥΝΕΡΓΆΖΟΝΤΑΙ, ΣΧΕΤΊΖΟΝΤΑΙ : για αυτό ο Κόσμος (κόσμημα, ομορφιά/κάλλος) λέγεται Σύ(ν/μ)παν!<a href="http://eleysis69.wordpress.com/%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%AE%CE%BD%CF%89%CE%BD-%CE%B5%CF%80%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%AE%CE%BC%CE%B7/%CE%AD%CF%81%CF%89%CF%84%CE%B1%CF%82-%CF%86%CE%B9%CE%BB%CE%AF%CE%B1-%CE%BF-%CE%B4%CF%81%CF%8C%CE%BC%CE%BF%CF%82-%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%82-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B5%CE%BE%CE%AD%CE%BB%CE%B9%CE%BE/#_ftn1">[1]</a> Μάλιστα ο μεγάλος λυρικός ποιητής και πεζογράφος Ράινερ Μαρία Ρίλκε, σε ένα από τα τελευταία αποσπάσματα του έργου του «Οι Ελεγείες του Duino», επιχειρεί να περιγράψει την παναίσθηση αυτή : «Σε όλα τα όντα περνά διάστημα ένα ενδοσύμπαν : ήσυχα φτερουγούν τα πετούμενα μέσα από μέσα μας. Ώ εγώ που ν’ αυξηθώ θέλω έξω κοιτώ κι αυξάνει μέσα μου το δέντρο».</div><div class="MsoNormal">Αυτό είναι το κοσμολογικό ΕΝ των Ελλήνων προσωκρατικών φυσικών φιλοσόφων, η θεώρηση του Κόσμου ως ΟΛΟΤΗΤΑ. O άνθρωπος της αρχαϊκής Ελλάδος, 2.500 έτη πριν από σήμερα, μας το έδωσε ως εξής : υψώθηκε στην «μεγάλη ενότητα» και μας είπε «κα<span style="font-family: Tahoma;">ὶ</span> <span style="font-family: Tahoma;">ἐ</span>κ π<span style="font-family: Tahoma;">ά</span>ντων <span style="font-family: Tahoma;">ἓ</span>ν κα<span style="font-family: Tahoma;">ὶ</span> <span style="font-family: Tahoma;">ἐ</span>ξ <span style="font-family: Tahoma;">ἑ</span>ν<span style="font-family: Tahoma;">ὸ</span>ς π<span style="font-family: Tahoma;">ά</span>ντα» και «<span style="font-family: Tahoma;">ἓ</span>ν π<span style="font-family: Tahoma;">ά</span>ντα ε<span style="font-family: Tahoma;">ἶ</span>να» και «τ<span style="font-family: Tahoma;">ὸ</span> <span style="font-family: Tahoma;">ὂ</span>ν πολλ<span style="font-family: Tahoma;">ά</span> τε κα<span style="font-family: Tahoma;">ὶ</span> <span style="font-family: Tahoma;">ἕ</span>ν <span style="font-family: Tahoma;">ἐ</span>στιν» (κατά τον Ηράκλειτο).</div><div class="MsoNormal">Όπερ και σημαίνει ότι εντός του όντος ενοικεί ο Λόγος, Λόγος ταυτοκοσμικός : εντός του όντος, ΕΝ ΤΩ ΠΑΝ, ΕΝ ΤΟ ΠΑΝ, ΤΩ ΕΝ ΤΟ : το ομοούσιο και το αδελφοποιό στοιχείο που ζευγνύΕΙ το άδηλο, το άρρητο δηλ. αμφικτυονικό ΕΙ (=Είναι) των Α-Δελφών των Δελφών.</div><div class="MsoNormal">Στην προσωκρατική ελληνική φιλοσοφία ο Κόσμος, η φύση, η ζωή και ο άνθρωπος αντιμετωπίζονται ως μια ολότητα. Ο Ηράκλειτος επί παραδείγματι αντλούσε τις παρατηρήσεις του από την Φύση και εν συνεχεία τις μετέφερε στον άνθρωπο, τόσο ερμηνευτικά – με την έννοια δηλ. της προσπάθειας να προσαρμόσουμε τους νόμους της κοινωνίας στους νόμους της Φύσης -, όσο και κριτικά – με την έννοια δηλ. του να κατανοήσουμε πόσο δύσκολο, αν όχι αδύνατον, είναι να λειτουργήσουν οι νόμοι της κοινωνίας σαν μιμήσεις των νόμων της Φύσης : έτσι δημιουργήθηκε η Σολώνεια Δημοκρατία, το τελειότερο πολίτευμα για να συμβιώσει ο άνθρωπος ειρηνικά και δίκαια στις κοινωνίες του. Ο Ηράκλειτος θεωρώντας της Φύση κατανόησε ότι αν το λιοντάρι είναι πιο δυνατό από την αντιλόπη, αυτό δεν σημαίνει ότι η Φύση το ευνόησε άδικα απέναντι στο θύμα του. Αν συνέβαινε αυτό, τότε στην ξηρά θα υπήρχαν μόνο λιοντάρια και στον αέρα μόνο αετοί. Στην προσωκρατική ελληνική φιλοσοφία ο άνθρωπος, η κοινωνία του και οι νόμοι της δεν αποτελούν ένα ξεχωριστό τομέα, όπου ισχύουν διαφορετικοί νόμοι και κανόνες από εκείνους που διέπουν τη λειτουργία της Φύσης. Ο Εφέσιος φιλόσοφος κατανόησε ότι οι ανθρώπινοι νόμοι είναι δημιουργήματα που προέρχονται και καθορίζονται από έναν παγκόσμιο νόμο, τον θείο Νόμο («τρέφονται γ<span style="font-family: Tahoma;">ὰ</span>ρ πάντες ο<span style="font-family: Tahoma;">ἱ</span> <span style="font-family: Tahoma;">ἀ</span>νθρώπειοι νόμοι <span style="font-family: Tahoma;">ὑ</span>π<span style="font-family: Tahoma;">ὸ</span> <span style="font-family: Tahoma;">ἑ</span>ν<span style="font-family: Tahoma;">ὸ</span>ς το<span style="font-family: Tahoma;">ῦ</span> θείου») : αυτό που κάνει είναι να θεωρεί τον άνθρωπο μέρος της «παγκόσμιας ολότητας» και όχι ένα ξεχωριστό ον!</div><div class="MsoNormal">Αυτό είναι το ΕΜΕΙΣ της Ελληνικής φιλοσοφίας, που στην περίπτωση του ανθρώπου δεν είναι άθροιση ανύπαρκτων, δηλ. “πλαστών”, μερών (Εγώ) αλλά μια Ολότητα (Ένα και πολλά ταυτόχρονα, κατά την παρμενίδεια ορολογία)! Είναι η ανθρώπινη κοινωνία ως ΕΝΑ, και ακόμη πιο πέρα του Σύμπαντος ως ΕΝΑ! Τα όντα δηλ. δεν ευρίσκονται μέσα στον Κόσμο, αλλά είναι ο ίδιος ο Κόσμος!. Δεν αποτελούν μέρη του κοσμικού συνόλου, αλλά είναι σύνολα των κοσμικών μερών!.</div><div class="MsoNormal">Αυτή την ενότητα, ως ολότητα, ως ΕΝ, τόσο του σύμπαντος όσο και της ανθρώπινης κοινωνικής υποστάσεως, σε μικρογραφία την πραγματώνει ο έρωτας των όντων : δυο ερωτευμένοι άνθρωποι είναι η μικρογραφία της κοσμικής ενότητας ως όλον.<a href="http://eleysis69.wordpress.com/%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%AE%CE%BD%CF%89%CE%BD-%CE%B5%CF%80%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%AE%CE%BC%CE%B7/%CE%AD%CF%81%CF%89%CF%84%CE%B1%CF%82-%CF%86%CE%B9%CE%BB%CE%AF%CE%B1-%CE%BF-%CE%B4%CF%81%CF%8C%CE%BC%CE%BF%CF%82-%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%82-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B5%CE%BE%CE%AD%CE%BB%CE%B9%CE%BE/#_ftnref2">[2]</a> Και αυτό διότι η ουσία της ανθρώπινης φύσης συνοδεύεται σταθερά από την «αρχή του Αντιθέτου» – άλλωστε «<span style="font-family: Tahoma;">ἐ</span>κ τ<span style="font-family: Tahoma;">ῶ</span>ν διαφερόντων καλλίστην <span style="font-family: Tahoma;">ἁ</span>ρμονίην» έλεγε ο Ηράκλειτος ! Το ίδιο όμως και ο ίμερος, η αντιφατική σύσταση της ερωτικής ορμής, χαρακτηρίζεται από δύο συστατικές αρχές : την ηδονή και τη οδύνη ως στέρηση & κορεσμός μαζί, λαχτάρα και αποστροφή μαζί, δάκρυ και γέλωτας μαζί – «δακρυ<span style="font-family: Tahoma;">ό</span>εν γελ<span style="font-family: Tahoma;">ά</span>σασα» στον Όμηρο! Ως εκ τούτου το ισχυρότερο όπλο του ανθρώπου, η σημαντικότερη δυνατότητα, που του δόθηκε στον αγώνα του να προσεγγίσει του “Είναι” (=όντως ύπαρξη), την τελειότητα & το όλον, είναι ο Έρωτας. Άλλωστε όπως λέγει ο Σωκράτης του «Συμποσίου, 192.e.10 - 193.a.1» : «Του ολοκλήρου η επιθυμία και η ορμή έχει το όνομα έρως - το<span style="font-family: Tahoma;">ῦ</span> <span style="font-family: Tahoma;">ὅ</span>λου ο<span style="font-family: Tahoma;">ὖ</span>ν τ<span style="font-family: Tahoma;">ῇ</span> <span style="font-family: Tahoma;">ἐ</span>πιθυμ<span style="font-family: Tahoma;">ίᾳ</span> κα<span style="font-family: Tahoma;">ὶ</span> δι<span style="font-family: Tahoma;">ώ</span>ξει <span style="font-family: Tahoma;">ἔ</span>ρως <span style="font-family: Tahoma;">ὄ</span>νομα»!</div><div class="MsoNormal">Πιο κοντά στον Έρωτα, από άποψη πληρότητας, κατανόησης & πραγμάτωσης της ολότητας, είναι η Φιλία : ως ανθρώπινη αδελφοσύνη : εξ ου και οι ΔΕΛΦΟΙ και Α-ΔΕΛΦΟΙ. Ως εκ τούτου ο μόνος τρόπος για να περάσει σε μεγαλύτερα επίπεδα οντολογικής εξέλιξης ο άνθρωπος είναι η φιλία/φιλότητα και σε πρακτικό επίπεδο το να βοηθά ο ένας άνθρωπος τον άλλο (δες και τον μύθο του πλατωνικού σπηλαίου, στην «Πολιτεία» του Πλάτωνα). Και ακόμη πιο πέρα : γνωρίζοντας ότι η ιδιαιτερότητα του είδους άνθρωπος είναι η νόησή του, θα πούμε ότι ο μόνος τρόπος για να περάσει σε μεγαλύτερα επίπεδα οντολογικής εξέλιξης ο άνθρωπος είναι η πυροδότηση της ενυπάρχουσας σε αυτόν «εντολής» (=ΛΟΓΟΣ=παγκόσμιο σχετίζεσθαι) για συνεργασία και ενότητα. Ο μόνος τρόπος δηλ. να ξεπεράσει το εγώ του και την ιδιοτελή διαμάχη ο άνθρωπος είναι η ενοποιός συνειδητή συνεργασία σε οδό δημιουργίας (τέχνες, φιλοσοφία, επιστήμη)! Μόνο έτσι θα μπορέσουμε να θεωρήσουμε τα κοσμικά πράγματα όπως είναι, ως όλον : μόνον έτσι θα μπορέσουμε να αποκτήσουμε συνείδηση της ενότητας των πάντων!</div><div class="MsoNormal">Ως εκ τούτων το χρέος όλων είναι :</div><div class="MsoNormal">Εκεί που συναντώνται οι τρείς Αετοί και χύνουν το φως της ουσίας του Ήλιου νάσαι ΠΑΡΩΝ! </div><div class="MsoNormal">Εκεί που συναντώνται οι λεωφόροι της ανθρώπινης Ελπίδας νάσαι ΠΑΡΩΝ.</div><div class="MsoNormal">Κεφάλας Ευστάθιος [Αμφικτύων] (15/12/2010, Ελλάς)</div><div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"> <hr align="center" size="1" width="100%" /> </div><div class="MsoNormal"><a href="http://eleysis69.wordpress.com/%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%AE%CE%BD%CF%89%CE%BD-%CE%B5%CF%80%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%AE%CE%BC%CE%B7/%CE%AD%CF%81%CF%89%CF%84%CE%B1%CF%82-%CF%86%CE%B9%CE%BB%CE%AF%CE%B1-%CE%BF-%CE%B4%CF%81%CF%8C%CE%BC%CE%BF%CF%82-%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%82-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B5%CE%BE%CE%AD%CE%BB%CE%B9%CE%BE/#_ftnref1">[1]</a> Ο σημερινός άνθρωπος συνειδητά ή ασυνείδητα αγνοεί επιδεκτικά τον ύψιστο αυτό νόμο που ενυπάρχει στα πάντα, την συνεργασία! Από άγνοια, κατά κόρον, οι άνθρωποι έχουν ωθηθεί σε ιδιοτελή εγωισμό και στην αντικατάσταση της ενοποιού συνεργασίας με ιδιοτελή διαμάχη.</div><div class="MsoNormal"><a href="http://eleysis69.wordpress.com/%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%AE%CE%BD%CF%89%CE%BD-%CE%B5%CF%80%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%AE%CE%BC%CE%B7/%CE%AD%CF%81%CF%89%CF%84%CE%B1%CF%82-%CF%86%CE%B9%CE%BB%CE%AF%CE%B1-%CE%BF-%CE%B4%CF%81%CF%8C%CE%BC%CE%BF%CF%82-%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%82-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B5%CE%BE%CE%AD%CE%BB%CE%B9%CE%BE/#_ftnref1">[2]</a> Ο αείμνηστος καθηγητής Λιαντίνης, με γλώσσα ποιητική, θα μας έλεγε: ”Κάθε φορά που ερωτεύονται δύο άνθρωποι, γεννιέται το σύμπαν. Ή για να μικρύνω το βεληνεκές, κάθε φορά που ερωτεύονται δύο άνθρωποι γεννιέται ένας αστέρας με όλους τους πρωτοπλανήτες του“.</div><div class="MsoNormal" style="font-style: italic;"> <span style="font-family: "Times New Roman"; font-size: 85%; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-language: AR-SAfont-family:"; mso-fareast-language: EL;">http://eleysis69.wordpress.com</span></div>Papalimanihttp://www.blogger.com/profile/13921841039127912163noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8141142857626838062.post-60681005863846282462011-07-02T01:18:00.000-07:002011-07-02T01:18:54.812-07:00Προκύπτει και από την κβαντομηχανική: Τίποτα δεν εμφανίζεται από το τίποτα...<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><h3 class="post-title entry-title"> <a href="http://hellenic-spirit.blogspot.com/2011/06/blog-post_7477.html"><br />
</a> </h3><div class="post-header"> </div><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg-XjcJrqZyIS6zOLN0f7oAi4Orwaxb6yJEGVDRUG6JLqLh1Y8VIsDhGARXqKVpyZFn-WIibK83-5MS2V5GoBTaIfx9ybeB5FxrACsjhRsvdUsXETuvRlyMwvPD8FKEF9VHRoYlbXoJdIEb/s1600/Casimir_plates.jpg"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5624114269848406306" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg-XjcJrqZyIS6zOLN0f7oAi4Orwaxb6yJEGVDRUG6JLqLh1Y8VIsDhGARXqKVpyZFn-WIibK83-5MS2V5GoBTaIfx9ybeB5FxrACsjhRsvdUsXETuvRlyMwvPD8FKEF9VHRoYlbXoJdIEb/s200/Casimir_plates.jpg" style="cursor: hand; float: left; height: 200px; margin: 0px 10px 10px 0px; width: 196px;" /></a><br />
<br />
“Τίποτα δεν έρχεται από το τίποτα” νουθετεί ο Βασιλιάς Ληρ τη Cordelia στο ομώνυμο έργο του Σαίξπηρ. Όμως, στον κβαντικό κόσμο είναι διαφορετικά: εκεί, κάτι εμφανίζεται από το τίποτα και κινεί τα έπιπλα τριγύρω. Συγκεκριμένα, εάν τοποθετήσετε δύο φορτισμένες μεταλλικές πλάκες δίπλα-δίπλα μέσα στο κενό, θα κινηθούν η μία προς την άλλη, φαινομενικά χωρίς λόγο. Προσέξτε, δεν θα κινηθούν και πολύ.<br />
Δύο πλάκες με έκταση ενός τετραγωνικού μέτρου τοποθετημένες σε απόσταση ενός χιλιοστού του χιλιοστού, θα αισθανθούν μια δύναμη που ισοδυναμεί με λίγο περισσότερο από το ένα δέκατο του γραμμαρίου. Ο Ολλανδός φυσικός Hendrik Casimir σημείωσε αρχικά αυτή τη μικροσκοπική κίνηση το 1948.<br />
"Το φαινόμενο Casimir είναι μια εκδήλωση της κβαντικής παραξενιάς του μικροσκοπικού κόσμου," λέει ο φυσικός Steve Lamoreaux του Πανεπιστημίου Yale. Έχει να κάνει με την κβαντική ιδιορρυθμία που είναι γνωστή ως αρχή της αβεβαιότητας του Heisenberg, η οποία ουσιαστικά λέει ότι όσο περισσότερα γνωρίζουμε για κάποια πράγματα στον κόσμο της κβαντικής μηχανικής, τόσο λιγότερο ξέρουμε για τα υπόλοιπα.<br />
Δεν μπορείτε, για παράδειγμα, να συμπεράνετε την ακριβή θέση και την ορμή ενός σωματιδίου ταυτόχρονα. Όσο πιο σίγουροι είστε πού είναι ένα σωματίδιο, τόσο λιγότερο σίγουροι είμαστε για το πού οδεύει (ορμή). Παρόμοια αβεβαιότητα υπάρχει μεταξύ ενέργειας και χρόνου, με μια δραματική συνέπεια. Εάν ο χώρος ήταν κάποια στιγμή πραγματικά κενός, θα περιείχε ακριβώς μια μηδενική ενέργεια σε μία προκαθορισμένη χρονική στιγμή – κάτι που η αρχή της αβεβαιότητας μας το απαγορεύει. Από τα ανωτέρω προκύπτει ότι δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα, όπως το αληθινό κενό.<br />
Σύμφωνα με την κβαντική θεωρία πεδίου, ο κενός χώρος στην πραγματικότητα σφύζει από βραχύβια σωματίδια που εμφανίζονται, ζουν πολύ λίγο, και εξαφανίζονται πάλι. Κι όλα αυτά για να συνεχιστεί να ισχύει η παραβίαση της αρχής της αβεβαιότητας. Τα περισσότερα από αυτά τα σωματίδια είναι ζεύγη φωτονίων και των αντισωματιδίων τους, που γρήγορα εξαϋλώνονται μέσα σε μια φυσαλίδα ενέργειας.<br />
Τα μικροσκοπικά ηλεκτρικά πεδία που προκαλούνται από αυτά τα αναδυόμενα σωματίδια, και οι επιδράσεις τους στα ελεύθερα ηλεκτρόνια πάνω σε μεταλλικές πλάκες, μπορεί να εξηγήσουν κατ’ αρχήν το φαινόμενο Casimir. Ή και δεν μπορούν. Χάρη στην αρχή της αβεβαιότητας, τα ηλεκτρικά πεδία που σχετίζονται με τα άτομα στις μεταλλικές πλάκες επίσης υφίστανται διακυμάνσεις. Οι διακυμάνσεις αυτές δημιουργούν μικροσκοπικές έλξεις, τις γνωστές van der Waals δυνάμεις μεταξύ των ατόμων.<br />
"Δεν μπορείτε να αποδώσετε τη δύναμη Casimir αποκλειστικά είτε στο σημείο μηδέν του κενού ή στη κίνηση μηδενικού σημείου των ατόμων που απαρτίζουν τις δύο πλάκες”, υποστηρίζει ο Steve Lamoreaux. "Ή μπορεί και η τελευταία άποψη να είναι ορθή που καταλήγει στο ίδιο φυσικό αποτέλεσμα".<br />
Όποια λοιπόν εικόνα υιοθετήσεις το φαινόμενο Casimir είναι αρκετά μεγάλο για να είναι πρόβλημα. Σε μηχανές στην κλίμακα της νανοκλίμακας, για παράδειγμα, η δύναμη Casimir θα μπορούσε να αναγκάσει τα διάφορα συστατικά που βρίσκονται σε άμεση γειτνίαση, να κολλάνε μεταξύ τους.<br />
Ο τρόπος για να αποφευχθεί αυτό το ενδεχόμενο μπορεί να είναι απλώς να αναστρέψουν το αποτέλεσμα. Το 1961, ρώσοι φυσικοί έδειξαν θεωρητικά ότι συνδυασμοί υλικών με διαφορετικές έλξεις Casimir μπορεί να δημιουργήσουν σενάρια όπου το συνολικό αποτέλεσμα θα είναι απωστικό. Αποδεικτικά στοιχεία για αυτή την παράξενο "κβαντική άνωση" είχε ανακοινωθεί τον Ιανουάριο του 2009 από φυσικούς στο Πανεπιστήμιο του Harvard, που είχαν στήσει πλάκες χρυσού και διοξειδίου του πυριτίου, διαχωρισμένες από το υγρό βρωμοβενζένιο.<br />
<em><span style="font-size: 85%;">Πηγή: New Scientist<br />
http://www.physics4u.gr </span></em></div>Papalimanihttp://www.blogger.com/profile/13921841039127912163noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8141142857626838062.post-79842178161356363412011-06-17T23:35:00.000-07:002011-06-17T23:35:57.366-07:00η τέχνη να κυβερνάς το λαό είναι πάρα πολύ δύσκολη για τους ανθρώπους του λαού<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjsJN6Mi2Rf6n7UvyAQ1QAMagUpX_CP15pl6cFiHICSX4GRAKGVhhrd_pHAB3CQmT-6kp3C2PtkJh36C8_eH2v-CGe9isdU5mFL5g5JBp43OwIWEHDpk5BMErlo1p-Xqv0bHW4pI79O1fPB/s1600/Bertold+Brecht.bmp" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5618103302652586818" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjsJN6Mi2Rf6n7UvyAQ1QAMagUpX_CP15pl6cFiHICSX4GRAKGVhhrd_pHAB3CQmT-6kp3C2PtkJh36C8_eH2v-CGe9isdU5mFL5g5JBp43OwIWEHDpk5BMErlo1p-Xqv0bHW4pI79O1fPB/s200/Bertold+Brecht.bmp" style="float: left; height: 200px; margin: 0px 10px 10px 0px; width: 175px;" /></a><br />
<h3 class="post-title entry-title"> </h3><div class="post-header"> </div><br />
«Αυτοί που αρπάνε το φαΐ απ΄ το τραπέζι κηρύχουν τη λιτότητα.<br />
Αυτοί που παίρνουν όλα τα δοσίματα ζητάν θυσίες.<br />
Οι χορτάτοι μιλάν στους πεινασμένους για τις μεγάλες εποχές που θα΄ρθουν.<br />
Αυτοί που τη χώρα σέρνουνε στην άβυσσο λεν πως η τέχνη να κυβερνάς το λαό είναι πάρα πολύ δύσκολη για τους ανθρώπους του λαού».<br />
Bertolt Brecht<br />
<em><span style="font-size: 85%;">Απόδοση: Μάριος Πλωρίτης</span></em></div>Papalimanihttp://www.blogger.com/profile/13921841039127912163noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8141142857626838062.post-4986132394101188402011-06-10T23:07:00.000-07:002011-06-10T23:07:03.180-07:00Ρίγανη : φύτεψέ τη στο μπαλκόνι σου!<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><br />
<div style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img alt="" class="alignnone size-medium wp-image-2508" height="240" src="http://blog.livingreen.gr/wp-content/uploads/2011/05/4527887166_0050b0535a_o-600x450.jpg" title="4527887166_0050b0535a_o" width="320" /></div><br />
<div class="meta"><a href="http://blog.livingreen.gr/2011/05/27/%cf%81%ce%af%ce%b3%ce%b1%ce%bd%ce%b7-%cf%86%cf%8d%cf%84%ce%b5%cf%88%ce%ad-%cf%84%ce%b7-%cf%83%cf%84%ce%bf-%ce%bc%cf%80%ce%b1%ce%bb%ce%ba%cf%8c%ce%bd%ce%b9-%cf%83%ce%bf%cf%85/#comments" title="Σχόλιο στο ρίγανη :: φύτεψέ τη στο μπαλκόνι σου!"></a></div>Το καλοκαίρι τραβάει τη ντοματοσαλάτα και η ντοματοσαλάτα τη ρίγανη! Αυτή η ταπεινή πόα, που έχει ελάχιστες απαιτήσεις σε νερό, μπορεί να φουντώσει σε οποιοδήποτε ηλιόλουστο σημείο του μπαλκονιού ή του κήπου. Φτάνει σε ύψος τα 50 εκ. και προτιμά χώμα με πολύ καλή αποστράγγιση. Δεν θέλει λίπανση και πολλά νερά διότι θα υποβαθμίσετε το άρωμά της.<br />
Όπως και τα πιο πολλά αρωματικά φυτά, δεν αντιμετωπίζει προβλήματα από ασθένειες και εχθρούς. Αντίθετα, τις απωθεί και βοηθά και τα γειτονικά φυτά να παραμείνουν υγιή. Το μόνο που χρειάζεται να κάνετε είναι να κόβετε τακτικά τις κορυφές των βλαστών για να διατηρείτε τη συμπαγή μορφή του φυτού. Προφυλλάξτε τη το χειμώνα από τους παγετούς, καθώς οι ρίζες τις παγώνουν εύκολα.<br />
Για να την αποξηράνετε, δέστε τους κομμένους βλαστούς σε μάτσο, κρεμάστε τους ανάποδα σε δροσερό και σκιερό χώρο και θα έχετε ρίγανη για όλο το χρόνο. Αλλά και φρέσκια μπορεί να αρωματίσει και να νοστιμίσει οποιοδήποτε πιάτο. Προσθέστε τη λίγο πριν το τέλος του μαγειρέματος για να διατηρήσει το έντονο άρωμά της.<br />
Η ρίγανη είναι το ιδανικό φυτό για τεμπέληδες κηπουρούς!</div>Papalimanihttp://www.blogger.com/profile/13921841039127912163noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8141142857626838062.post-217957233521929932011-05-30T11:14:00.000-07:002011-05-30T11:14:53.706-07:00Το σύνδρομο του θεατή<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgVha-ZbFQ05f1ZiFo8oU1Isb9Kq6VvbwXAtmmWSnmgILC_7EMMIIwITlP2uauFjyRdZrcpJeYWjQWQ7SbdCrGcTwgNEQvyoQirDQgNqgSpP7LAcnk4scriPyI8fg2tAKdbFbcdyKL74NYJ/s1600/%25CE%25B1%25CF%2581%25CE%25BA%25CE%25BF%25CF%2585%25CE%25B4%25CE%25B1.bmp" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5611520995800729618" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgVha-ZbFQ05f1ZiFo8oU1Isb9Kq6VvbwXAtmmWSnmgILC_7EMMIIwITlP2uauFjyRdZrcpJeYWjQWQ7SbdCrGcTwgNEQvyoQirDQgNqgSpP7LAcnk4scriPyI8fg2tAKdbFbcdyKL74NYJ/s200/%25CE%25B1%25CF%2581%25CE%25BA%25CE%25BF%25CF%2585%25CE%25B4%25CE%25B1.bmp" style="float: left; height: 139px; margin: 0px 10px 10px 0px; width: 200px;" /></a><br />
<div>Όταν το 1937 ο Γερμανός πάστορας Martin Niemoller (Μάρτιν Νίμελερ), έγραφε ένα ποίημα, όπου περιέγραφε τις συνέπειες τής «απάθειας» του για τα όσα διαδραματίζονταν στην Ναζιστική Γερμανία, αμφιβάλλω εάν καταλάβαινε ότι στην ουσία περιέγραφε «Το σύνδρομο του Θεατή» και τη διαχρονικά γενικευμένη απόδοσή του σε όλες τις μορφές του κοινωνικού και πολιτικού βίου. Περιέγραφε βιωματικά ο Martin Niemoller: <br />
"Στη Γερμανία οι ναζιστές πρώτα ήρθαν για τους κομμουνιστές κι εγώ δεν μίλησα γιατί δεν ήμουν κομμουνιστής. Μετά ήρθαν για τους Εβραίους κι εγώ δεν μίλησα γιατί δεν ήμουν Εβραίος. Μετά ήρθαν για τους συνδικαλιστές κι εγώ δεν μίλησα γιατί δεν ήμουν συνδικαλιστής. Μετά ήρθαν για τους καθολικούς, εγώ ήμουν προτεστάντης και γι' αυτό δεν μίλησα. Μετά ήρθαν για μένα, αλλά τότε δεν είχε μείνει πια κανείς, να μιλήσει για κανέναν. <br />
"Σήμερα, παραφρασμένο θα μπορούσε να αποδοθεί, για όσα διαδραματίζονται στη χώρα μας: <br />
«Πρώτα ήρθαν για τους stagers κι εγώ δεν μίλησα γιατί δεν ήμουν stager. Έπειτα ήρθαν για τους συνταξιούχους κι εγώ δεν μίλησα γιατί δεν ήμουν συνταξιούχος. Κατόπιν ήρθαν για τους δημοσίους υπαλλήλους κι εγώ δεν μίλησα γιατί δεν ήμουν δημόσιος υπάλληλος. Στη συνέχεια ήρθαν για τους ιδιωτικούς υπαλλήλους και πάλι εγώ δεν μίλησα γιατί δεν ήμουν ιδιωτικός υπάλληλος. Μετά ήρθαν για μένα, αλλά τότε πια, δεν είχε απομείνει κανείς για να μιλήσει». <br />
Αλλά το ίδιο παραφρασμένο θα μπορούσε να αποδοθεί, από τον κάθε Ευρωπαίο: <br />
"Πρώτα ήρθαν για την Ελλάδα και εγώ δεν μίλησα, γιατί δεν ήμουν Έλληνας. Έπειτα ήρθαν για την Ιρλανδία κι εγώ δεν μίλησα, γιατί δεν ήμουν Ιρλανδός. Μετά ήρθαν για την Πορτογαλία κι εγώ δεν μίλησα, γιατί δεν ήμουν Πορτογάλος. Στη συνέχεια ήρθαν για την Ισπανία και την Ιταλία και πάλι δεν μίλησα, γιατί δεν ήμουν ούτε Ισπανός, ούτε Ιταλός. Μετά ήρθαν για μένα, αλλά τότε πια, δεν είχε απομείνει κανείς για να μιλήσει".<br />
Αξιολογείστε πόσες μορφές της ατομικότητάς σας και του κοινωνικοπολιτικού σας βίου ακουμπούν...</div></div>Papalimanihttp://www.blogger.com/profile/13921841039127912163noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8141142857626838062.post-86884318859439164502011-05-24T12:14:00.000-07:002011-05-24T12:14:27.011-07:00Νήπια. Τόσο ιδιαίτερα, χαρισματικά και μοναδικά πλάσματα!<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">Είναι τρυφερά, γεμάτα φαντασία και λένε τις πιο έξυπνες ατάκες. Τα παιδιά νηπιακής ηλικίας είναι η καλύτερη παρέα, γιατί μαζί τους δεν βαριέσαι ποτέ!της Ελένης Καραγιάννη <br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi78G_AJHay9ocM2whirmSFODSmAukY4Bd82auIq6TkMQ5N4_hBhFaCxqq24pWE_1HVwe1FZgNdfKmDhFBpRv_IXLSL7ngOgLyU-XTPbFhMKPtlNOecNmDJl-wTFww_CfDP6pYsTIbWQs6u/s1600/goneis+paidia%255B3%255D.gif" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="303" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi78G_AJHay9ocM2whirmSFODSmAukY4Bd82auIq6TkMQ5N4_hBhFaCxqq24pWE_1HVwe1FZgNdfKmDhFBpRv_IXLSL7ngOgLyU-XTPbFhMKPtlNOecNmDJl-wTFww_CfDP6pYsTIbWQs6u/s320/goneis+paidia%255B3%255D.gif" width="320" /></a></div><br />
<br />
Ας ξεχάσουμε, λοιπόν, τις γκρίνιες, τα κλάματα και τις υστερίες τους και ας αγαπήσουμε το χιούμορ, την προσωπικότητα και την ενέργειά τους. Γιατί υπάρχουν πραγματικά πολλοί λόγοι που τα κάνουν αξιαγάπητα. Όπως οι παρακάτω:<br />
<br />
Αγαπούν την περιπέτεια<br />
Για τα νήπια, ο κόσμος όλος είναι μια μεγάλη περιπέτεια. Με εκπλήξεις, κινδύνους και μοναδικές εμπειρίες. Ο γιος της φίλης μου, ο μικρός Νικολάκης, κάθε φορά που έβλεπε ένα αεροπλάνο να προσγειώνεται μας έλεγε πως το κατέβασε ο ίδιος με τις μαγικές του δυνάμεις. Τα νήπια «πιστεύουν» πως είναι ικανά για τα πάντα. Να σκαρφαλώσουν στο φεγγάρι, να πετάξουν πάνω από τον ωκεανό, να περπατήσουν στον τοίχο, να ανοίξουν λαγούμια στη γη. Και αυτή η πίστη τους για το αδύνατο είναι που τους χαρίζει αυτή τη μαγεία. Τα νήπια είναι φυσικοί ορειβάτες. Σε νεαρή ηλικία θα βάλουν ως στόχο την κατάκτηση της κορυφής του καναπέ και, όταν αυτή θα έχει κατακτηθεί, θα βάλουν μπρος να κατακτήσουν τους πάγκους, τα τραπέζια και οτιδήποτε άλλο φαίνεται σε εμάς ακατόρθωτο.<br />
<br />
Είναι δημιουργικά<br />
Μόλις χτίσουν ένα κάστρο, αμέσως το γκρεμίζουν και φτιάχνουν ένα νησάκι. Δεν τους αρέσει; Το καταστρέφουν και φτιάχνουν ένα σπίτι με πόρτες, παράθυρα, αλλά και ειδική πορτούλα για το γάτο, σαν αυτό που βλέπουν στα κινούμενα σχέδια. Αν είσαι τυχερός, θα μπορέσεις να «κλέψεις» μια υπέροχη ζωγραφιά του πριν τη σκίσει, την καταστρέψει ή τη μουτζουρώσει. Εκείνο θα την καταστρέψει, γιατί τη θεωρεί ημιτελή. Γιατί για το νήπιό σας καμιά ζωγραφιά δεν είναι τόσο ωραία ή τόσο μεγάλη, ώστε να χωρέσει το μεγαλείο της δημιουργικότητάς του.<br />
<br />
Είναι αποφασιστικά και ανεξάρτητα<br />
Κάποιες φορές είναι τόσο ανεξάρτητα που δεν δέχονται να τα ταΐσεις ή να τα ντύσεις ή να τα βοηθήσεις ακόμα και στις πιο δύσκολες καταστάσεις. Αυτό συμβαίνει γιατί, καθώς περνάει ο καιρός, τα νήπια μαθαίνουν να παίρνουν απλές αποφάσεις. Είναι εντυπωσιακό το πώς αναπτύσσουν μέρα με τη μέρα την προσωπικότητά τους. Θέλουν μόνο αγγούρι στη σαλάτα τους και όχι κάππαρη. Δε θέλουν τίποτε πράσινο στο πιάτο τους. Πατάτες τρώνε μόνο χωρίς το κρέας, και το ψάρι το θέλουν μόνο ψητό. Ένα πρωί η Μαργαρίτα ξύπνησε και είπε πως θα φοράει μόνο ροζ. Και το έκανε. Για έναν ολόκληρο χρόνο δεν φόρεσε κανένα άλλο χρώμα ούτε στην Barbie της. Κάποιες φορές δείχνουν τόσο σίγουρα, που οι γονείς μπερδεύουν την αποφασιστικότητά τους με το πείσμα. Όμως, οι ψυχολόγοι λένε πως η αποφασιστικότητα είναι το πρώτο βήμα για την ανεξαρτησία τους.<br />
<br />
Μας διασκεδάζουν χωρίς να το ξέρουν<br />
Ποιος χρειάζεται την τηλεόραση όταν έχει μπροστά του ένα νήπιο; Κάθε φορά που επισκέπτομαι τον τετράχρονο γιο της φίλης μου, νομίζω πως είμαι σε μια πριβέ προβολή. Αλλάζει συνέχεια ρόλους (κάνει πως κοιμάται, μαγειρεύει, μεταμορφώνεται σε υδραυλικό), δημιουργεί καινούργια σενάρια και μιλάει τουλάχιστον τρεις γλώσσες. Οι δύο ακαταλαβίστικες. Ακόμη περισσότερο διασκεδαστικά είναι όταν τα παρακολουθείς χωρίς να το γνωρίζουν. Η stand-up comedy του νηπίου είναι καλύτερη κι από το πιο δημοφιλές σόου. Ακριβώς επειδή είναι αυθόρμητη.<br />
<br />
Κάνουν εύκολα πιστούς φίλους<br />
Αφού περάσουν τα δύο πρώτα χρόνια της ζωής τους σε μια σχεδόν «εγωκεντρική» πορεία, στα τρία αρχίζουν και κινητοποιούνται κοινωνικά. Το νήπιο χρειάζεται τον κολλητό του για να παίξει, να του πει τα μυστικά του, να μοιραστεί τα παιχνίδια του, να τσακωθεί. Μοιρασιά, αγάπη, ανταλλαγή, καβγάδες, όλα είναι βήματα προς την ανεξαρτησία αλλά και το χτίσιμο της προσωπικότητάς του.<br />
<br />
Κάνουν καλή παρέα<br />
Τα μωρά είναι σίγουρα γλυκά, αλλά δεν είναι και η καλύτερη παρέα. Ενώ η δύναμη της επικοινωνίας ενός νηπίου είναι τεράστια. Στο σούπερ μάρκετ, θα δώσει τη δική του ερμηνεία για τα καταναλωτικά είδη, θα περιπλανηθεί, θα βρει αυτό που του αρέσει. Στο αυτοκίνητο, θα περιγράψει με τον πιο γλαφυρό τρόπο τα πάντα: τις πινακίδες, τη σηματοδότηση, τα παράξενα κτίρια. Στα μάτια του ακόμη και μια λακκούβα με νερό είναι μια μεγάλη θάλασσα, ένα κακό οδόστρωμα ένα τραμπολίνο. Τα νήπια μπορούν να μεταμορφώσουν μια απλή βόλτα στο περίπτερο σε ένα μαγικό ταξίδι φαντασίας.<br />
<br />
Είναι βοηθητικά<br />
Εντάξει, ίσως όχι το δικό σας, αλλά υπάρχει πιο όμορφη σκηνή από ένα τρίχρονο κοριτσάκι που προσπαθεί να μιμηθεί τη μαμά του πλένοντας την κούκλα της; Ή που σου φέρνει το τηλεκοντρόλ όταν εσύ βαριέσαι να σηκωθείς; Επίσης, τα νήπια είναι τρυφερά και στοργικά και ανταποδίδουν εύκολα την αγάπη που έχουν λάβει από τους γύρω τους.<br />
<br />
Έχουν φαντασία<br />
Για εσάς, το συρτάρι της κουζίνας περιέχει απλώς μαχαιροπίρουνα. Για το νήπιο, πρόκειται για έναν κόσμο γεμάτο καινούργια, μαγικά εργαλεία. Το πιρούνι είναι μια τσουγκράνα, και δύο μαχαίρια μαζί ο έλικας ενός αυτοσχέδιου ελικοπτέρου που πετάει ψηλάαααααα! Τα (τακτοποιημένα) συρτάρια σας είναι τα πρώτα απαγορευμένα σημεία που πάντα κρύβεται ένας καινούργιος θησαυρός. Μια κάλτσα που θα φορέσει στο κεφάλι μεταμορφώνεται σε σκούφο, ένα κασκόλ σας γίνεται κουβέρτα, και ένα ζευγάρι παπούτσια το φοράει στα χέρια και διασχίζει στα τέσσερα το δωμάτιο.<br />
<br />
Η ζωή μαζί τους δεν είναι ποτέ πληκτική<br />
Φιλάνε όμορφα Όταν τους ζητάς φιλάκι, συνήθως δεν θέλουν, άλλωστε όλοι οι ενήλικοι κάποια στιγμή τα «εκβιάζουμε» για φιλάκι. Όταν, όμως, μας φιλήσουν εκείνα για πρώτη φορά, θα το κάνουν με τόση ένταση και χαρά που θα νιώθεις να φουντώνει μέσα σου μια πρωτόγνωρη αγάπη. Που δεν μοιάζει με καμία άλλη.<br />
<br />
Είναι γλωσσοπλάστες<br />
«Η μαμά της Κατερίνας κουρεύει μαλλιά και είναι κουρεύτρια», «Κοίτα πόσες πολλές θάλασσες», «Δεν σου δώνω από το παγωτό μου». Η απόλυτη κατάργηση των γλωσσικών κανόνων δείχνει τόσο χαριτωμένη όταν πρόκειται για τα νήπια. Δημιουργούν καινούργιες λέξεις, χρόνους, έννοιες. Η ανάπτυξη της Γλώσσας στο παιδί είναι ένα απόλυτα αυτόνομο πεδίο. Και τόσο πλούσιο σε φαντασία.<br />
<br />
Ρωτούν συνέχεια…<br />
...και τα πιο απίθανα πράγματα: «Γιατί οι μύγες πετάνε προς τα πάνω;», «Πού πήγε ο μπαμπάς;», «Γιατί αυτό;», «Γιατί το άλλο;». Για τα νήπια, ο κόσμος των μεγάλων είναι ένας πλανήτης ανεξερεύνητος. Γι’ αυτά, κάθε μέρα είναι ένα βήμα προς τη γνώση και την κατάκτηση. Εμάς, πάλι, στις τόσες αναπάντητες ερωτήσεις μας μας βοηθούν να σκεφτούμε πόσα λίγα ξέρουμε για το θαύμα που λέγεται ζωή.<br />
<br />
Τους αρέσει το διάβασμα<br />
Αν οι ερωτήσεις βοηθούν τα νήπια να καταλάβουν τον κόσμο, το διάβασμα τους ανοίγει τις πόρτες για να μπουν σε έναν καινούργιο κόσμο: αυτόν της φαντασίας. Ακόμη κι αν δεν ξέρουν να διαβάζουν, συγκεντρώνονται με έναν τρόπο μοναδικό στις εικόνες. Σε ορισμένα αρέσει να κάθονται και να ακούν, και σε άλλα να παρεμβαίνουν στις εικόνες. Όπως και να έχει, το διάβασμα είναι για τα νήπια δημιουργικότητα, φαντασία, επικοινωνία.<br />
<br />
Σκαλίζουν τη μύτη τους<br />
«Κοίτα, μαμά, από τη σπηλιά έβγαλα μια μεγάλη μαμούνα». Ναι, είναι μια συνήθειά τους που μας εκνευρίζει, όμως τα ίδια τη θεωρούν μεγαλειώδη. Το ίδιο και τους «θησαυρούς» που ανακαλύπτουν μέσα της.<br />
<br />
Είναι ειλικρινή και δεν κρατούν μυστικά<br />
Πολύ απλά, γιατί δεν πιστεύουν σε αυτά. Από ένα νήπιο δεν μπορείς να πάρεις ποτέ τίποτε εκβιαστικά. Θα πάρεις αυτό ακριβώς που νιώθει. Είναι ευτυχισμένο; Θα γελάει. Το μάλωσες; Θα σου θυμώσει. Μυρίζει το στόμα της γιαγιάς; Δεν θα τη φιλήσει. Τα νήπια είναι αυτό ακριβώς που νιώθουν, και αυτό τα κάνει αξιολάτρευτα.<br />
<br />
Η ζωή μαζί τους είναι απρόβλεπτη<br />
Και γι’ αυτό καθόλου βαρετή. Τη μια μέρα θέλουν ένα κίτρινο μπουφάν, την άλλη δεν μπορούν να δουν το κίτρινο ούτε σε καλαμπόκι στο πιάτο τους. Σήμερα αγαπούν το αρκούδι τους, αύριο το πετάνε από το παράθυρο. Τη μια ανακαλύπτουν το παγωτό, την επόμενη στιγμή το πετάνε κάτω.<br />
<br />
Είναι γεμάτα ζωντάνια<br />
Τα νήπια είναι η ενσάρκωση της ενεργητικότητας. Ξυπνούν στις 6.00 το πρωί, περπατούν, τρέχουν, πηδάνε, παίζουν, και συγχρόνως μιλούν, καβγαδίζουν. Ίσως κάποιες φορές νιώθετε εξαντλημένες, αλλά τα παιδιά λειτουργούν και σαν φορτιστές μπαταρίας. Σκεφτήκατε ποτέ πώς είχατε όλη αυτή την ενέργεια; Δεν υπάρχουν πιο θετικά πλάσματα από τα νήπια.<br />
<br />
<br />
Αλλάζουν γνώμη πολύ εύκολα<br />
«Θέλεις να παίξεις με τη Μαριάνα;», «Όχι, θέλω να παίξω με τη Μαριάννα». «Θέλεις παγωτό;», «Όχι, ναι». Αποφασίζουν να κάνουν κάτι, και στα επόμενα δευτερόλεπτα που κάτι άλλο θα τραβήξει την προσοχή τους, θα αλλάξουν γνώμη και θα θελήσουν να ασχοληθούν με αυτό. Το κάθε ερέθισμα αποτελεί μια νέα πρόκληση για αυτά.<br />
kids.in.gr</div>Papalimanihttp://www.blogger.com/profile/13921841039127912163noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8141142857626838062.post-88305707792810189812011-05-22T13:12:00.000-07:002011-05-22T13:12:04.780-07:00Ο ήχος επηρεάζει τη γεύση<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgKNHufHuPTZ0PPCeTCEMoKGeiJ3x6hsAG6KyzSxfpRTtg6fj9UOwIgWmpnHxKlS95XewuscM26hZYL-x7LG5k53aUp5LLlPprqK6EFvglrL3eL-_VUonndcia8xUdeJD9DpXPJA2_FHrO_/s1600/images.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgKNHufHuPTZ0PPCeTCEMoKGeiJ3x6hsAG6KyzSxfpRTtg6fj9UOwIgWmpnHxKlS95XewuscM26hZYL-x7LG5k53aUp5LLlPprqK6EFvglrL3eL-_VUonndcia8xUdeJD9DpXPJA2_FHrO_/s1600/images.jpg" /></a><link href="file:///C:%5CDOCUME%7E1%5CStavros%5CLOCALS%7E1%5CTemp%5Cmsohtml1%5C01%5Cclip_filelist.xml" rel="File-List"></link><style>
<!--
/* Style Definitions */
p.MsoNormal, li.MsoNormal, div.MsoNormal
{mso-style-parent:"";
margin:0in;
margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:12.0pt;
font-family:"Times New Roman";
mso-fareast-font-family:"Times New Roman";}
p
{mso-margin-top-alt:auto;
margin-right:0in;
mso-margin-bottom-alt:auto;
margin-left:0in;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:12.0pt;
font-family:"Times New Roman";
mso-fareast-font-family:"Times New Roman";}
@page Section1
{size:8.5in 11.0in;
margin:1.0in 1.25in 1.0in 1.25in;
mso-header-margin:.5in;
mso-footer-margin:.5in;
mso-paper-source:0;}
div.Section1
{page:Section1;}
</style> Ένα μεγάλο πρόβλημα κάθε καλού εστιατορίου, φαίνεται να είναι η θέση
του και κατά πόσον αυτή 'ταλαιπωρείται' από θορύβους, εξωτερικούς και
εσωτερικούς. Γιατί μια νέα επιστημονική μελέτη διαπίστωσε πως το ανθρώπινο
αισθητήριο της γεύσεως επηρεάζεται απ’ το αισθητήριο της ακοής! Με άλλα λόγια,
σε χώρο όπου επικρατεί θόρυβος, διάχυτος και συνεχής, ακόμη και το νοστιμότερο
φαγητό θα χάσει τη νοστιμιά του!...
Η νέα αυτή βρετανική επιστημονική έρευνα εμφανίσθηκε για πρώτη φορά. Και
αρχικώς διεξήχθη για να εξηγήσει γιατί το φαγητό στα αεροπλάνα φαίνεται πάντα
άνοστο. Η έρευνα κατέληξε απλά, ότι οι άνθρωποι τείνουν να χάνουν την αίσθηση
της γεύσεώς τους, όταν ακούν συνεχώς τον διάχυτο θόρυβο, ο οποίος επικρατεί
μέσα στην καμπίνα ενός αεροσκάφους!
Ο λεγόμενος 'λευκός θόρυβος' (έτσι λέγονται οι τυχαίοι ήχοι σε διαφορετικές
συχνότητες), έχει μεταξύ των άλλων και την εξής επίδραση στον άνθρωπο: Μειώνει
την ικανότητά του να γεύεται – και δη το αλάτι και την ζάχαρη - με συνέπεια τα
φαγητά, που γεύεται υπό τέτοιες συνθήκες, να του φαίνονται άγευστα!
Οι αισθήσεις του ανθρώπου αλληλεξαρτώνται με περίεργους τρόπους. Ο ήχος
παίζει σημαντικό ρόλο στην αντίληψη της γεύσεως. Ορισμένοι ήχοι επηρεάζουν και
την αντίληψη του ανθρώπου για το πόσο τραγανή είναι μια τροφή - κάτι που,
υποσυνείδητα, επηρεάζει και τν γνώμη του, για το αν είναι και πόσο φρέσκια ή
εύγεστη η τροφή που δοκιμάζει! Κατά συνέπειαν, όσο πιο δυνατός ο θόρυβος (ή η
μουσική), τόσο χάνεται η γεύση του αλμυρού και του γλυκού και αυξάνεται η αίσθηση
του τραγανού!
Στα πειράματα της ερεύνης διαπιστώθηκε ότι: Όταν οι άνθρωποι ακούν
ευχάριστους ήχους, αντιλαμβάνονται ως πιο γευστικό αυτό που τρώνε. Αυτό εξηγεί
γιατί τα εστιατόρια με καλή και απαλή μουσική έχουν καταγραφεί στο μυαλό του
πελάτη ως έχοντα καλύτερη κουζίνα. Και έκανε τους μουσικούς, σε συνεργασία με
ειδικούς και ψυχολόγους, να ορίσουν ένα νέο είδος μουσικής, που λέγεται
'μουσική φαγητού'. Κάτι που ήξερε εδώ και καιρό η NASA, γι’ αυτό και τάιζε και
ταΐζει φαγητά με πολύ έντονη γεύση τα πληρώματα των αστροναυτών της, όταν
ταξειδεύουν στο Διάστημα. Διότι είναι πολύ θορυβώδη τα σκάφη, όπου τα γεύονται!
Το επίπεδο της φασαρίας, γενικά του ήχου ή της μουσικής, λοιπόν, επηρεάζει
την άποψή μας για φαγητό που τρώμε! Και τη γνώμη μας για ένα πιάτο ή ένα
εστιατόριο! Επίσης, τη γεύση επηρεάζει ό,τι μας τραβά την προσοχή. Εάν δηλαδή
στον χώρο όπου τρώμε υπάρχει κινητικότητα και φασαρία, και μας αποσπά από το
φαγητό, τότε αυτό το φαγητό το κρίνουμε λιγότερο νόστιμο. Η απίστευτη και
αστείρευτη ελληνική παράδοση διασώζει πολλές σχετικές διηγήσεις, που
επιβεναιώνουν τη βρετανική έρευνα.
Μέσα από παραδόσεις διαφόρων περιοχών, που έλεγαν παλαιότεροι, μαθαίνουμε
πως άνοιγε η όρεξη σε όποιον έτρωγε σε τόπο, όπου επικρατούσαν ήσυχες, ειδυλλιακές
συνθήκες και επικρατούσε ο ήχος της φύσης. Στην Αλωνίσταινα, λ.χ. λένε για
κάποιον Γούμενο, που τον άρπαξαν οι νεράιδες και τον πήγαν στο Κομμένο Νερό,
όπου εκεί τον τάιζαν… σαπούνι, που το έτρωγε και μάλιστα με όρεξη! Για τον ίδιο
λόγο άλλωστε, οι γιατροί συνιστούσαν στους ανορεκτικούς να πηγαίνουν εκδρομές
στην εξοχή. Διότι εκεί, οσφραινόμενοι τον καθαρό αέρα, και ακούγοντας τους
απαλούς ήχους της φύσεως θα τους 'άνοιγε η όρεξη', αφού συν τοις άλλοις θα
έβρισκαν το φαγητό τους νοστιμότερο… Αυτός είναι ο λόγος που πολλά εστιατόρια
προσπαθούν να μιμηθούν ήχους φύσεως, με συντριβάνια, πουλιά, κλπ. Διότι σε
αυτές τις συνθήκες ο άνθρωπος γεύεται και αισθάνεται καλύτερα.
Γράφει: Λεκάκης Γιώργος, Κοινωνιολόγος, Συγγραφέας - Λαογράφος
</div>Papalimanihttp://www.blogger.com/profile/13921841039127912163noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8141142857626838062.post-83200923454798863512011-05-20T14:09:00.000-07:002011-05-20T14:09:42.960-07:00Η ενοποιημένη κατανόηση της ανθρώπινης ύπαρξης και η εξειδίκευση της επίσημης θεώρησης της υγείας<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgBATD_0t-Vp6O_u00b1l9swq-xli8f3wXcFD0MenqdgKQUakXcXcZDgAWU0HHdlfrtyLEDdb1iJS8ZfGdggfShv7MM3ItZHVlcFKuiucAzHtRP2QrfP_FJVv140szDu5wdMrxoBESdIwMq/s1600/imagesCAOXCKRX.jpg" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5608177980646913858" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgBATD_0t-Vp6O_u00b1l9swq-xli8f3wXcFD0MenqdgKQUakXcXcZDgAWU0HHdlfrtyLEDdb1iJS8ZfGdggfShv7MM3ItZHVlcFKuiucAzHtRP2QrfP_FJVv140szDu5wdMrxoBESdIwMq/s200/imagesCAOXCKRX.jpg" style="float: left; height: 200px; margin: 0px 10px 10px 0px; width: 154px;" /></a><br />
<h3 class="post-title entry-title"> <a href="http://hellenic-spirit.blogspot.com/2011/05/blog-post_19.html"></a> </h3><div class="post-header"> </div>Αποσπάσματα από το άρθρο – ένθετο – δημοσιευμένο στο περιοδικό ‘Τρίτο Μάτι’ που κυκλοφόρησε στις 10 Μαίου 2011<br />
Η πηγή των ασθενειών φαίνεται άγνωστη παρ'όλες τις έρευνες<br />
Οι επιστήμες με θέμα τον άνθρωπο, όπως Ιατρική, Ψυχολογία, Βιολογία κτλ. έχουν προχωρήσει πάρα πολύ. Για να επιτευχθεί αυτό χρειάστηκε, όπως και στις περισσότερες επιστήμες, μία υπερ-εξειδίκευση που επιτρέπει, με μακροχρόνιες προσπάθειες, την βαθειά ανάλυση, διατύπωση θεωριών και πειραματικές διαδικασίες. Οι γνώσεις μας για τον άνθρωπο προχωρούν λοιπόν σταθερά σε κάθε ειδικότητα και η τεχνολογία παρουσιάζει θεαματικά αποτελέσματα, όπως η παρατήρηση του εσωτερικού του σώματος, τα καινούρια υλικά για τη κατασκευή προθέσεων, οι χειρουργικές διαδικασίες, μεταμοσχεύσεις, βλαστοκύταρα, παρατήρηση της εγκεφαλικής λειτουργίας, κτλ. Οι ηλεκτρονκοί υπολογιστές και πληθώρα εξειδικευμένων μηχανημάτων με τα προγράμματά τους είναι πίσω από αυτές τις προόδους. Παράλληλα, οι φαρμακοβιομηχανίες δημιουργούν, μετά από πολύχρονες έρευνες, νέα μόρια για νέα φάρμακα. Ζούμε λοιπόν σε ένα μοντέρνο κόσμο και θα περιμέναμε να έχουμε αισθητή βελτίωση της υγείας μας, τόσο στο βίωμα του καθενός, όσο και βελτίωση καθρεφτιζόμενη στις στατιστικές του πληθυσμού.<br />
Αυτό όμως, παρ'όλες τις έρευνες και τεχνολογικές επιτεύξεις, περιέργως δεν συμβαίνει. Ποτέ για παράδειγμα ο καρκίνος δεν ήταν τόσο εξαπλωμένος, αγγίζοντας μάλιστα τώρα τους ανθρώπους σε νεώτερη ηλικία, ενώ τα ποσοστά θεραπείας παραμένουν απελπιστικά ισχνά, παρόλα τα δισεκατομμύρια που αναλώνονται στην έρευνα. Το ίδιο μπορεί να λεχθεί για τις καρδιακές παθήσεις, τις αυτο-άνοσες ασθένειες, τις ασθένειες των βασικών οργάνων, όπως το ήπαρ, πάγκρεας, πνεύμονες, κτλ. Ακόμη και για απλούστερες ασθένειες όπως η γρίπη, οι ελαφρές δερματικές παθήσεις, οι αλλεργίες. Οι μικροοργανισμοί (μύκητες, βακτηρίδια, ιοί) κατηγορούνται σαν υπεύθυνοι και μόνο τα συμπτώματα υποχωρούν συχνά με τα φάρμακα. Παρόμοια αδυναμία αντιμετώπισης με τις ψυχικές ασθένειες, όπως η σχιζοφρένεια και ο αυτισμός. Αλλά και για τις πιο ήπιες ψυχολογικές διαταραχές μας, η ψυχανάλυση έδειξε πολύ περιορισμένη αποτελεσματικότητα.<br />
Πολύ απλά, οι επιστήμες του ανθρώπου δεν γνωρίζουν σωστά τους ακριβείς λόγους εμφάνισης των διαταραχών μας. Η ανακάλυψη ενίοτε της γενετικής πληροφορίας που φαίνεται πως είναι υπεύθυνη για κάποια ασθένεια δεν βοηθά στην ουσία. Απλώς μεταθέτει το πρόβλημα (για ποιό λόγο αυτή η μεταλλαγή των γονιδίων ;) και φορτώνει τα προβλήματά μας στο τυχαίο. Επιπλέον θέτει τους επιστήμονες πάλι στην συνηθισμένη οδό της μηχανιστικής αντίληψης: (α) τα γονίδια-γρανάζια μπλοκάρουν τον οργανισμό-μηχανισμό και (β) πρέπει να εξαλείψουμε τα συμπτώματα, έστω και πρόσκαιρα, με κάθε τρόπο. Με την έλλειψη κατανόησης των πραγματικών αιτιών, υποχωρούμε στην θεώρηση ότι αυτό που μας κυβερνά είναι το τυχαίο, η μοίρα του καθενός και επιβιώνουμε με δεκανίκια (υπέρογκες ποσότητες φαρμάκων) και τις παρενέργειές τους. Επακολουθούν τεράστια και χρόνια ελλείμματα στα συστήματα υγείας όλων των χωρών.<br />
Η εμφανής αντίφαση μεταξύ της πληθώρας των επιστημονικών δεδομένων και την έλλειψη βαθειάς γνώσης για τις πηγές των ασθενειών, και επομένως αποτελεσματικής, και όχι συμπτωματικής θεραπείας, είναι πλέον αισθητή από όλους. Η πλειάδα αναλύσεων και εξετάσεων που ζητούνται από τους ιατρούς για το παραμικρό βοηθά, αλλά η απαραίτητη σύνθεση, με βάση αυτές τις αναλύσεις έχει γίνει πολύ δύσκολη, Η συχνή αναφώνηση του ιατρού ότι « το πρόβλημα σας είναι ψυχοσωματικό » δηλώνει απλώς άγνοια και μας στέλνει 25 αιώνες νωρίτερα, παραφράζοντας το « νους υγιής εν σώματι υγιές ».<br />
Τι συμβαίνει τέλος πάντων την στιγμή που οι επιστήμονες κάνουν ότι καλύτερο μπορούν ;<br />
Αυτό που συμβαίνει βασικά είναι η έλλειψη μιας ενοποιημένης κατανόησης της ανθρώπινης ύπαρξης σε όλα τα επίπεδα : φυσικό, ενεργειακό, ψυχολογικό, νοητικό, πνευματικό. Κάτι το ανάλογο με αυτό που συμβαίνει μπροστά στην έλλειψη μιας ενοποιημένης θεωρίας των φυσικών δυνάμεων (βαρύτητα, ηλεκτρομαγνητισμός, πυρηνικές δυνάμεις), δηλαδή έλλειψη κατανόησης των θεμελιωδών νόμων της φύσης, παρ'όλες τις λαμπρές επιτεύξεις της τεχνολογίας. Υπάρχουν εξαιρετικοί ειδικοί στην επίσημη θεώρηση της υγείας για το φυσικό επίπεδο του ανθρώπινου σώματος, αλλά σπάνιες συνδέσεις και καμια σύνθεση με τα άλλα επίπεδα.<br />
Οι γνώσεις για την αλήθεια των ασθενειών όμως υπάρχουν<br />
Προσπάθειες σύνθεσης έχουν γίνει από την αρχαιότητα και η σημασία του ψυχισμού είχε υπογραμμιστεί από πολλούς. Ο Ιπποκράτης συμβούλευε «ψάχνετε τις αιτίες και τις αιτίες των αιτιών». Ο Πλάτων πίστευε πως ήταν τρέλα να θεραπεύεις το σώμα χωρίς το πνεύμα, ενώ ο Γαληνός είχε παρατηρήσει πως οι χαρούμενες γυναίκες παρουσιάζουν πολύ λιγότερους καρκίνους. Στις νεώτερες εποχές, οι Heinroch και Walsh είχαν πιστοποιήσει πως οι στενοχώριες μπορούν να οδηγήσουν στον καρκίνο, ενώ ο Τσέχος Groddeck - στα χρόνια του 1920 - διατύπωσε πλήρη θεωρία για τα βάθη του υποσυνείδητου. Ο Καναδός Seyle, πατέρας του όρου «στρες», απέδειξε στην δεκαετία του 1950 τον ρόλο της ψυχολογίας στην φυσιολογία του σώματος, ενώ ο Γάλλος ιατρός Laborit γύρω στο 1970 έκανε μεγάλο έργο πάνω στην θεμελιώδη σημασία που έχει για την εμφάνιση των ασθενειών η αδυναμία μας να αντιδράσουμε σε μία κατάσταση έντονου στρες. Την ίδια εποχή, ο συνάδελφός του Moirot απέδειξε πως ο καρκίνος είναι ψυχοσωματικού χαρακτήρα. Πολλοί άλλοι ιατροί και θεραπευτές ανά τον κόσμο έχουν αναπτύξει μεθόδους θεραπείας σωματικών ασθενειών βάζοντας σε τάξη τον ψυχισμό των ασθενών.<br />
Πέρα από αυτές τις συγκλίσεις, η οικοδόμηση μιας επιστημονικής δομής με πλήρη θεωρία και εμπειρικές, καινοτομικές επιστημονικές αποδείξεις, δημιουργήθηκε από τον Γερμανό ιατρό Ryke Geerd Hamer στην περίοδο 1978 – 1986 και ανέτρεψε κυριολεκτικά την κατανόησή μας για τον μηχανισμό των ασθενειών και την ιατρική γενικότερα. Το οικοδόμημά του στηρίζεται σε θεμελιώδεις νόμους της φύσης που αναδύθηκαν προοδευτικά στην εξέλιξη των ειδών, είναι δηλαδή οντολογικά, στην βάση της ύπαρξής μας, και στοχεύουν την επιβίωσή μας. Ανακάλυψε μία επακριβή αντιστοιχία μεταξύ των διαφόρων διαταραχών της υγείας μας από την μία πλευρά, και της χροιάς των ψυχολογικών στρες που βιώνουμε από την άλλη. Επίσης ανακάλυψε τις φάσεις των ασθενειών, τις ρίζες τους στα εμβρυολογικά φύλλα, καθώς και τον καταλυτικό ρόλο των μικρο-οργανισμών.<br />
Τα αποτελέσματα αυτών των ανακαλύψεων δημιουργούν μια θεμελιώδη αλλαγή σκηνικού, στους αντίποδες του επικρατώντος σκηνικού. Αποδεικνύεται πως καμία από τις ασθένειές μας δεν είναι τυχαία αλλά αντίθετα έχει νόημα για την ζωή μας και μπορεί να αποκωδικοποιηθεί. Η εμφανιζόμενη ασθένεια, όχι μόνο δεν είναι κάποιος τυχαίος, μυστηριώδης τιμωρός, αλλά η κορυφή του παγόβουνου που ειδοποιεί έγκαιρα για το τι ακριβώς συμβαίνει βαθειά μέσα μας. Η συνειδητοποίηση αυτή και η έρευνα μέσα μας, μας μετατρέπει σε πρωταγωνιστές της ζωής μας για να ξαναβρούμε την ισορροπία της. Τότε οι σοφές διαδικασίες της ζωής θα έχουν επιτελέσει το έργο της προειδοποίησης, που ονομάζουμε ασθένεια, και θα επαναφέρουν την ισορροπία, που ονομάζουμε ίαση.<br />
Η αποδεδειγμένη σχέση σώματος–ψυχολογίας δεν είναι όμως παρά η αρχή, μια πρώτη «πράξη» στην σκηνή της συνειδητότητάς μας. Άλλες έρευνες, σαν συνέχεια και δεύτερη «πράξη», έχουν αποδείξει πως οι πηγές των προγραμμάτων-πληροφοριών που μας κυβερνούν υποσυνείδητα και διαμορφώνουν τον χαρακτήρα, ψυχισμό και τρόπο σκέψης μας, σαν παγόβουνο, βρίσκονται πιο βαθειά από ένα έντονο ψυχολογικό συμβάν που εκδηλώνεται σαν κορυφή του με ασθένεια. Βρίσκονται σε πολλά περιστατικά της ζωής μας που επαναλαμβάνονται και αρχίζουν όχι μόνο από την νηπιακή μας ηλικία, η ακόμη από την περίοδο κύησης, αλλά και από την περίοδο της ζωής των γονέων μας πριν την σύλληψή μας, και μάλιστα και από τα σοβαρά περιστατικά των μελών του γενεαλογικού μας δένδρου. Σαν να υπήρχε ένας αόρατος σύνδεσμος πληροφόρησης δια μέσου των γενεών που επηρεάζουν όχι μόνο την υγεία μας αλλά και το τί συμβαίνει στην καθημερινότητά μας. Πώς όμως ;<br />
Για να φθάσουμε τώρα στην σύνδεση της ύλης (ασθένειες, βιώματα) με την πνευματικότητα, χρειάζεται μία τρίτη πράξη. Και εκεί επιστημονικές έρευνες έχουν τις αποδείξεις μέσα από μια ριζικά αναθεωρημένη εικόνα για την υφή του χρόνου. Τις αποδείξεις για παράλληλες ροές χρόνου από τις οποίες απορρέουν αβίαστα οι εξηγήσεις για την παρουσία πληροφοριών-δυναμικών που μας κυβερνούν αλλά και της διττής, παράλληλης πνευματικής μας υπόστασης που επισημαίνεται από όλες τις παραδόσεις. Η σύγχρονη φυσική βρίσκει απαντήσεις στα μεγάλα ερωτηματικά της, αναθεωρείται εκ βάθρων, και αποδεικνύονται επιστημονικά τα φαινόμενα της μεταφυσικής με την οποία μπορεί έτσι να εξοικειωθεί ο καθένας μας. Η υφή της ύπαρξης μας, που υπόκειται στην υφή του χρόνου, εμφανίζεται να είναι ο πυρήνας των διαταραχών μας αλλά και των λύσεων που μπορούν να έρθουν πια από εμάς τους ίδιους και μόνο.<br />
<br />
Πράξη ΠΡΩΤΗ – Ο Δρ. Hamer ανακαλύπτει τους θεμελιώδεις νόμους ασθένειας και ίασης – « Νέα Ιατρική »<br />
Πράξη ΔΕΥΤΕΡΗ - Πέρα από τον Hamer, χάρη στον Hamer<br />
Πράξη ΤΡΙΤΗ – Η φύση του Χρόνου μας φανερώνει τα μυστικά του κόσμου και της ψυχής<br />
<br />
Ιωάννης Αναστασίου</div>Papalimanihttp://www.blogger.com/profile/13921841039127912163noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8141142857626838062.post-29658703182237634032011-05-18T12:28:00.001-07:002011-05-18T12:28:48.092-07:00Η χρήση του λόγου για τη χειραγώγηση των «άλλων»<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjLvXU5WFrz8CFz8aL1hmDYva_KyVc2GFLUQt_Z3IJwIsxsoBoRr2ZOVm9TsXC8rS292WCFmiIFsyU7l3HKcxX0c9QeKpA3ph07_AW9M-hLI12y3wy4UxOvv5PDfCv4w7N0DNb6fZOYC_ly/s1600/%25CF%2587%25CE%25B5%25CE%25B9%25CF%2581%25CE%25B1%25CE%25B3%25CF%258E%25CE%25B3%25CE%25B7%25CF%2583%25CE%25B7.jpg" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5607410308071196338" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjLvXU5WFrz8CFz8aL1hmDYva_KyVc2GFLUQt_Z3IJwIsxsoBoRr2ZOVm9TsXC8rS292WCFmiIFsyU7l3HKcxX0c9QeKpA3ph07_AW9M-hLI12y3wy4UxOvv5PDfCv4w7N0DNb6fZOYC_ly/s200/%25CF%2587%25CE%25B5%25CE%25B9%25CF%2581%25CE%25B1%25CE%25B3%25CF%258E%25CE%25B3%25CE%25B7%25CF%2583%25CE%25B7.jpg" style="float: left; height: 112px; margin: 0px 10px 10px 0px; width: 200px;" /></a><br />
<h3 class="post-title entry-title"> <a href="http://hellenic-spirit.blogspot.com/2011/05/blog-post_16.html"></a> </h3><div class="post-header"> </div>Ο άνθρωπος, απ’ τη στιγμή που αρχίζει να μεγαλώνει πάνω στη Γη, βρίσκεται να κολυμπάει σχεδόν κυριολεκτικά μέσα σε μια θάλασσα λέξεων, που με την ηχητική τους δόνηση και το νοητικό τους περιεχόμενο, διαμορφώνουν ένα ευρύ και ισχυρά δυναμισμένο λεκτικό σύμπαν, μέσα στο οποίο ο άνθρωπος, ατομικά και συλλογικά αναπτύσσεται, ζει, εργάζεται και δημιουργεί. Η σχέση μεταξύ του πλαισίου αυτού, και της αντίληψης του ανθρώπου για τον εαυτό του και την πραγματικότητα η οποία τον περιβάλλει, είναι τόσο μεγάλη που δεν μπορεί να νοηθεί η ύπαρξη του ενός χωρίς την ταυτόχρονη ύπαρξη του άλλου. Λεκτικό σύμπαν και άνθρωπος συγκροτούν μια ενιαία ζωντανή υπόσταση που συντηρείται από μόνη της και εξελίσσεται, χάρις στην αμοιβαία μεταξύ τους σχέση, σε ατομικό και σε συλλογικό επίπεδο. Όπως ο άνθρωπος ατομικά και συλλογικά διαμορφώνει το εκάστοτε νοητικό περιεχόμενο των λέξεων, έτσι και οι λέξεις διαμορφώνουν σε μεγάλο βαθμό τα νοήματα και τις αξίες, τις δυνατότητες και τα εμπόδια, με βάση τα οποία ο άνθρωπος ρυθμίζει τις υποθέσεις του και καθορίζει την πορεία του πάνω στη Γη.<br />
Ανάλογα με το νόημα που εμείς δίνουμε στις λέξεις και ανάλογα με το σύστημα αξιών που έχουμε αποδεχθεί μέσα μας, προδιαγράφουμε την ευτυχία και τη δυστυχία της ζωής μας, τους στόχους μας και τις απογοητεύσεις μας.<br />
Η διαπίστωση της σχέσης αυτής, μας παρακινεί να είμαστε πάρα πολύ προσεκτικοί, όσον αφορά τη χρήση των λέξεων στη ζωή μας. Οι λέξεις, μέσο έκφρασης, καταγραφής και επικοινωνίας, μπορούν εύκολα να μετατραπούν σε εσωτερικούς και εξωτερικούς δυνάστες μας, ιδιαίτερα στην εποχή μας, που η σχέση του ανθρώπου με το λεκτικό σύμπαν πάσχει ολοένα και πιο σοβαρά. Ακούμε, βλέπουμε και χρησιμοποιούμε λέξεις, που αν και μας είναι ‘γνωστές’, εντούτοις δεν τις αναγνωρίζουμε πραγματικά, και δεν συνειδητοποιούμε το αληθινό εσωτερικό τους περιεχόμενο. Αυτό σημαίνει πως σε μεγάλο βαθμό λειτουργούμε ασυνείδητα, και παρασυρόμαστε από μαζικά νοητικά ρεύματα που διαμορφώνονται από παράγοντες τους οποίους, όσο παραμένουμε ασυνείδητοι, δεν μπορούμε να ελέγξουμε.<br />
Το λεξιλόγιό μας φτωχαίνει με ραγδαίους ρυθμούς, και αυτό σημαίνει πως το πεδίο δράσης της ζωής μας συρρικνώνεται, με αντίστοιχους περιορισμούς στην ποιότητα των καταστάσεων που βιώνουμε ή εκφράζουμε στο περιβάλλον μας.<br />
Η απλοποίηση των συντακτικών δομών, στερεί ακόμα περισσότερο από τα εκφραστικά μας μέσα, έναν μεγάλο πλούτο, ο οποίος είναι αναγκαίος για να συνειδητοποιήσουμε τις πιο λεπτοφυείς διαστάσεις του εαυτού μας και της πραγματικότητας.<br />
Η διαστρέβλωση του τρόπου προφοράς μιας λέξης, έχει σαν αποτέλεσμα η εκπεμπόμενη δόνηση να μη βρίσκεται σε αρμονία με το αληθινό νόημα της λέξης αυτής. Η υποβάθμιση της δονητικής ταυτότητας των λέξεων, προκαλεί μια αντίστοιχη υποβάθμιση των νοητικών δυνατοτήτων των ανθρώπων.Ακόμα πιο σημαντικά, κάθε άνθρωπος χρησιμοποιεί τις λέξεις μέσα από το δικό του, υποκειμενικό, διανοητικό αντιληπτικό πλαίσιο, και η διόγκωση του υποκειμενισμού αυτού στην εποχή μας, δυσχεραίνει ακόμα περισσότερο την επικοινωνία μεταξύ των ανθρώπων.<br />
Τέλος, καθώς ο άνθρωπος μιλάει ολοένα και λιγότερο μέσα απ’ την καρδιά του, και ολοένα και περισσότερο μέσα από την επικρατούσα ‘εικόνα’ κάθε λέξης, στερεί από τις λέξεις που προφέρει ή σκέπτεται, το αληθινό τους περιεχόμενο, όπως π.χ. μπορούμε να δούμε στις λέξεις: αγάπη, φιλία, ελευθερία, αξία, ομορφιά, εργασία, ζωή, θάνατος, τιμή, αξιοπρέπεια, αδελφοσύνη, πνευματικότητα.<br />
Μιλάμε για αγάπη αλλά δεν είμαστε αγάπη, για συλλογικότητα αλλά είμαστε ατομιστές, για αμοιβαιότητα αλλά είμαστε συμφεροντολόγοι, για φιλία αλλά είμαστε εγωιστές, για φιλανθρωπία αλλά είμαστε φιλάργυροι, για πνευματικότητα αλλά είμαστε υλιστές, για ζωή αλλά ζούμε μέσα στην αδράνεια, για ελευθερία αλλά ζούμε ως υπόδουλοι, για τιμιότητα αλλά κλέβουμε και εξαπατάμε τους άλλους, ιδιαίτερα στα πιο λεπτοφυή και ουσιαστικά πεδία.<br />
Πιο συγκεκριμένα, αν για παράδειγμα χρησιμοποιούμε τη λέξη «ελευθερία», και είμαστε εσωτερικά όσο πιο ελεύθεροι γίνεται, σεβόμαστε την ελευθερία των άλλων, αντιλαμβανόμαστε το ουσιαστικό της περιεχόμενο, και την προφέρουμε μέσα απ’ την καρδιά μας, τότε η λέξη αυτή γίνεται ένας ζωντανός λόγος, που έχει τη δύναμη να αφυπνίσει στους άλλους ανθρώπους το αίσθημα και τον πόθο για την ελευθερία. Στην αντίθετη περίπτωση, συντελούμε στην περαιτέρω υποβάθμιση του νοήματος της λέξης, και εδραιωνόμαστε, μαζί με το περιβάλλον μας, σε μια κατάσταση υποδούλωσης και υποτέλειας.<br />
Η χρήση των λέξεων με υποτιμητικό χαρακτήρα, υποβιβάζει την ποιότητα της εσωτερικής μας και της συλλογικής μας ζωής.<br />
Η σκόπιμη αλλοίωση του περιεχομένου μιας λέξης με στόχο την παραπλάνηση, είναι ένα φαινόμενο ιδιαίτερα ανησυχητικό στην εποχή μας, που οι λέξεις χρησιμοποιούνται ακόμα και από τους πιο επίσημους φορείς της κοινωνίας και της πολιτείας, για τη χειραγώγηση των ‘άλλων’, ενώ ο συντονισμός πολλών ανθρώπων στο νέο μεταλλαγμένο νόημα, δημιουργεί ένα δυναμικό ρεύμα, που μπορεί να οδηγήσει ολόκληρες κοινωνίες στην καταστροφή.<br />
Επομένως, όσο πιο κοντά βρισκόμαστε στο αληθινό περιεχόμενο μιας λέξης την οποία σκεφτόμαστε ή εκφέρουμε, και όσο πιο καθαρή και ισχυρή είναι η εκπεμπόμενη δόνηση, τόσο πιο δημιουργική θα είναι η ομιλία μας.<br />
Από αυτά αντιλαμβανόμαστε πως οι λέξεις είναι ζωντανές υποστάσεις που εξελίσσονται ή υποβαθμίζονται ακολουθώντας την εξέλιξη ή την υποβάθμιση των ανθρώπων και των εποχών ή θα μπορούσαμε να πούμε καλύτερα ότι ο άνθρωπος, ανάλογα με την εξέλιξή του, εισδύει σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βάθος των λέξεων, προσεγγίζοντας ή απομακρυνόμενος σταδιακά από τον άφατο Λόγο από τον οποίο τα πάντα προήρθαν.<br />
Οι λέξεις συγκροτούν ένα ενδιάμεσο πεδίο μεταξύ Πραγματικότητας και ανθρώπινης Αντίληψης, και όποιος γνωρίζει να χρησιμοποιεί αυτό το πεδίο, μπορεί να απελευθερώσει ή να χειραγωγήσει τους ανθρώπους, σύμφωνα με τα κάθε φορά κριτήρια και στόχους του. Από αυτήν την άποψη, οι λέξεις είναι ένα πολύ ισχυρό μέσο εκπαίδευσης των ανθρώπων, ένα ‘κλειδί’ στην εξελικτική τους πορεία, ένα ‘όχημα’ επικοινωνίας, που εκτός από το φανερό νόημα που μεταδίδουν, περικλείουν ένα πλούτο κωδικοποιημένων πληροφοριών, ενώ ταυτόχρονα δίνουν και το κλειδί για την αποκωδικοποίησή τους, που δεν είναι άλλο από την αναζήτηση της αλήθειας, με καθαρή καρδιά και διαυγή νου.<br />
Η ισχύς των λέξεων βρίσκεται μέσα στον κρυμμένο Λόγο που περικλείουν, που έχει τη δύναμη να ανοίγει τις πόρτες για τις πιο ουσιαστικές διαστάσεις της ζωής. Για αυτό, αντιστεκόμενοι στα ρεύματα της εποχής, ας αγωνιστούμε να «καθαρίσουμε» στην αντίληψή μας, και να ανασύρουμε στη συνειδητότητά μας, το αληθινό περιεχόμενο των λέξεων, ώστε να γίνουν αυτές ολοένα και περισσότερο ζωντανοί, φωτεινοί και μεταμορφωτικοί Λόγοι, σπίθες άσβεστες του Μοναδικού Λόγου.<br />
<em><span style="font-size: 85%;">Κίμων Θεοδωρόπουλος</span><a href="http://www.filoumenos.com/"><span style="font-size: 85%;">http://www.filoumenos.com/</span></a></em></div>Papalimanihttp://www.blogger.com/profile/13921841039127912163noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8141142857626838062.post-45489387125131618272011-05-16T13:27:00.000-07:002011-05-16T13:33:05.303-07:00Ερημοποίησης Γης – Προβλήματα και Μέτρα Αντιμετώπισης<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><span style="font-size: small;"><br />
</span><br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: 12pt; margin-right: 1.35pt; text-align: justify;"><span style="font-size: small;">Η ερημοποίηση θεωρείται σήμερα ως μια σημαντική απειλή υποβάθμισης της γης των Μεσογειακών χωρών. Περισσότερο από το ένα τρίτο του ελλαδικού χώρου βρίσκεται σε υψηλό κίνδυνο ερημοποίησης ή έχει ερημοποιηθεί. Η ερημοποίηση ως φυσική διεργασία είναι συνάρτηση πολλών παραγόντων (φυσικοί-περιβαλλοντικοί, ανθρωπογενείς) που δρουν είτε μεμονωμένα είτε αλληλεπιδρούν μεταξύ τους. Η κυριότερη διεργασία ερημοποίησης είναι η διάβρωση των εδαφών, η οποία αποτελεί τον μεγαλύτερο κίνδυνο υποβάθμισης των λοφωδών περιοχών. Η διάβρωση επιφέρει δραστική μείωση του βάθους του εδάφους και συνεπώς του διαθέσιμου ύδατος για την ανάπτυξη των φυτών, της γονιμότητας και της παραγωγικότητας των εδαφών καθώς και της βλάστησης. Επίσης άλλες σημαντικές διεργασίες ερημοποίησης είναι η αλάτωση και αλκαλίωση των εδαφών που παρατηρείται ιδιαίτερα στις πεδινές παράκτιες περιοχές όπου συνοδεύεται με υπερεκμετάλλευση και υποβάθμιση των υπογείων υδάτων. Η ερημοποίηση εκτός από τις σημαντικότατες επιπτώσεις που έχει στο φυσικό περιβάλλον, επιδρά αρνητικά στην οικονομία και κοινωνία μίας περιοχής, αφού υποβαθμίζοντας τους φυσικούς πόρους, μειώνει την παραγωγικότητα ενός τόπου και κατ’ επέκταση το αγροτικό εισόδημα, προκαλώντας μετακινήσεις πληθυσμού σε άλλες περιοχές με περισσότερες δυνατότητες απασχόλησης. Ανάλογα με την ένταση δράσης των διεργασιών ερημοποίησης, η υποβάθμιση μπορεί να είναι αντιστρεπτή, δηλαδή να υπάρχει δυνατότητα ανάκαμψης, εάν μια ή περισσότερες από τις διεργασίες ερημοποίησης εξαλειφθούν, ή μη αντιστρεπτή εάν η υποβάθμιση είναι πολύ μεγάλη (μείωση βάθους εδάφους μεγαλύτερη από μια κρίσιμη τιμή). Η προστασία των φυσικών πόρων μίας περιοχής από την ερημοποίηση απαιτεί την μελέτη και λεπτομερή απογραφή όλων των παραγόντων που την προκαλούν και την λήψη των απαραιτήτων κατά περίπτωση τεχνικών και θεσμικών μέτρων για την ορθολογική διαχείριση και προστασία.</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-size: small;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhxUhzb0N6bUS30revQfOtE58BoqyU-EkQ85gr9uUDLWsuxg_VA9tzFECuaJkdiPTQkWliTu1p8cEbCjFC0gKQrK2Jc-PimwqHrFNF1pU_EVEPHMgIQ19Eij0YGOZYpAnSmzIcKm1WZ2rym/s1600/%25CE%25BA%25CE%25B1%25CF%2584%25CE%25AC%25CE%25BB%25CE%25BF%25CE%25B3%25CE%25BF%25CF%258213.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhxUhzb0N6bUS30revQfOtE58BoqyU-EkQ85gr9uUDLWsuxg_VA9tzFECuaJkdiPTQkWliTu1p8cEbCjFC0gKQrK2Jc-PimwqHrFNF1pU_EVEPHMgIQ19Eij0YGOZYpAnSmzIcKm1WZ2rym/s1600/%25CE%25BA%25CE%25B1%25CF%2584%25CE%25AC%25CE%25BB%25CE%25BF%25CE%25B3%25CE%25BF%25CF%258213.jpg" /></a></span></div><div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><span style="font-size: small;"><br />
</span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><b>Παράγοντες και διεργασίες ερημοποίησης</b></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><br />
</span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;">Η ερημοποίηση, όπως έχει οριστεί στην Παγκόσμια Διάσκεψη Κορυφής του Περιβάλλοντος (1992),<i> </i>είναι η υποβάθμιση της γης στις ξηρές, ημίξηρες και ύφυγρες περιοχές, η οποία προκύπτει από την δράση πολλών παραγόντων στους οποίους περιλαμβάνονται οι κλιματικές μεταβολές και οι ανθρώπινες δραστηριότητες. Ο όρος ερημοποίηση δεν θα πρέπει να συγχέεται με την δημιουργία ερήμων. Η ερημοποίηση είναι η διαδικασία σύμφωνα με την οποία η παραγωγική γη υποβαθμίζεται και σταδιακά μετατρέπεται σε αφιλόξενη για την αναπτυσσόμενη βλάστηση, δημιουργώντας έτσι κηλίδες απογυμνωμένων περιοχών με την εμφάνιση του μητρικού πετρώματος στην επιφάνεια. </span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 12pt; text-align: justify;"><span style="font-size: small;"> Η υποβάθμιση που προκαλείται από την ερημοποίηση αναφέρεται στη μείωση ή απώλεια παραγωγικότητας των γεωργικών και δασικών εκτάσεων. Η κυριότερη διεργασία που είναι υπεύθυνη για την ερημοποίηση είναι η διάβρωση, η οποία αποτελεί τον μεγαλύτερο κίνδυνο υποβάθμισης των λοφωδών περιοχών. Κύριος υπεύθυνος αυτής της διεργασίας θεωρείται ο άνθρωπος που με τις παρεμβάσεις του στο περιβάλλον συχνά επιταχύνει:</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 12pt; text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><br />
</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 12pt; margin-left: 0cm; text-align: justify; text-indent: 0cm;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: Symbol;">·<span style="-moz-font-feature-settings: normal; -moz-font-language-override: normal; font-family: "Times New Roman"; font-size-adjust: none; font-stretch: normal; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; line-height: normal;"> </span></span>τους ρυθμούς υδατικής, αιολικής και μηχανικής διάβρωσης των εδαφών</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 12pt; margin-left: 0cm; text-align: justify; text-indent: 0cm;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: Symbol;">·<span style="-moz-font-feature-settings: normal; -moz-font-language-override: normal; font-family: "Times New Roman"; font-size-adjust: none; font-stretch: normal; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; line-height: normal;"> </span></span>την υποβάθμιση των φυσικών, χημικών και βιολογικών ιδιοτήτων των φυσικών πόρων </span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 12pt; margin-left: 0cm; text-align: justify; text-indent: 0cm;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: Symbol;">·<span style="-moz-font-feature-settings: normal; -moz-font-language-override: normal; font-family: "Times New Roman"; font-size-adjust: none; font-stretch: normal; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; line-height: normal;"> </span></span>την απώλεια της φυσικής βλάστησης.</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 12pt; text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><br />
</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 12pt; text-align: justify;"><span style="font-size: small;"> Η ερημοποίηση θεωρείται σήμερα ως μια σημαντική απειλή υποβάθμισης των Μεσογειακών χωρών. Η λεκάνη της Μεσογείου παρόλο που αποτελεί ένα πολύπλοκο μωσαϊκό από διαφορετικά οικοσυστήματα, διαφορετικούς πολιτισμούς και κατά συνέπεια από διαφορετική ιστορία ανθρώπινης παρέμβασης στο περιβάλλον, έχει ως κοινό παρονομαστή μια σειρά παραγόντων που συμβάλλουν στο φαινόμενο της ερημοποίησης. Οι παράγοντες αυτοί είναι οι κλιματικές συνθήκες με τη μεγάλη διακύμανση και τις συχνές και μεγάλης έντασης βροχοπτώσεις, τις εποχιακές ξηρασίες, το έντονο τοπογραφικό ανάγλυφο και την γενικά περιορισμένη φυτική κάλυψη. Επίσης η μακρά ιστορία παρέμβασης στο περιβάλλον, αλλά και η πρόσφατη εγκατάλειψη των αγροτικών περιοχών με την ταυτόχρονη μείωση του αγροτικού δυναμικού συνεπικουρούν στη εξάπλωση του φαινομένου. </span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 12pt; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-size: small;">Ο ελλαδικός χώρος εμφανίζεται έντονα υποβαθμισμένος με πολλές περιοχές να αντιμετωπίζουν σημαντικό κίνδυνο ερημοποίησης. Οι περιοχές υψηλού κινδύνου ερημοποίησης είναι η δυτική Στερεά Ελλάδα, το μεγαλύτερο μέρος της Πελοποννήσου, η ορεινή ζώνη των Ιονίων νήσων, η Κρήτη, τα νησιά του Αιγαίο, η Εύβοια και μέρος της Ηπείρου, Θεσσαλίας και Θράκης. Όπως προκύπτει από πρόσφατες μελέτες, το 35% του ελλαδικού χώρου βρίσκεται σε υψηλό κίνδυνο ερημοποίησης ή έχει ήδη ερημοποιηθεί, ενώ το 49% θεωρείται ότι βρίσκεται σε μέτριο κίνδυνο ερημοποίησης </span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 12pt; text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><b>Εικόνα 1. Χάρτης δυνητικού κινδύνου ερημοποίησης της Ελλάδας (Εθνική Επιτροπή κατά της Ερημοποίησης)</b></span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 12pt; text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><br />
</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 12pt; text-align: justify;"><span style="font-size: small;"> Η ερημοποίηση ως φυσική διεργασία είναι συνάρτηση πολλών παραγόντων που δρουν είτε μεμονωμένα είτε αλληλεπιδρούν μεταξύ τους. Οι παράγοντες αυτοί είναι φυσικοί-περιβαλλοντικοί, και ανθρωπογενείς. Συνδυασμός αντίξοων φυσικών συνθηκών με αρνητική ανθρώπινη παρέμβαση στο περιβάλλον που πιθανά να επιβάλλεται από δεδομένους κοινωνικο-οικονομικούς παράγοντες οδηγούν σε ερημοποίηση σημαντικών εκτάσεων γης. </span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 12pt; text-align: justify;"><span style="font-size: small;"> Το Μεσογειακό κλίμα χαρακτηρίζεται από μεγάλες εποχιακές και ετήσιες διακυμάνσεις των βροχοπτώσεων, από υψηλές θερμοκρασίες κατά τη θερινή περίοδο και έντονη ξηρασία για σχετικά μεγάλη περίοδο. Οι βροχοπτώσεις λόγω της μεγάλης έντασης και μικρής συχνότητάς τους, σε συνδυασμό με το έντονο τοπογραφικό ανάγλυφο (μεγάλες κλίσεις) προκαλούν συχνά μεγάλες επιφανειακές απορροές που συνοδεύονται με απώλεια γόνιμου εδάφους και μεγάλες διακυμάνσεις της απορροής των ποταμών και συχνά καταστροφικές πλημμύρες. Επίσης κατά την αυξητική περίοδο των φυτών οι απαιτήσεις σε νερό είναι πολύ μεγαλύτερες από την βροχόπτωση. Συνεπώς, η έντονη ξηρασία υποβαθμίζει την αραιή βλάστηση των ευαίσθητων περιοχών που γίνονται περισσότερο ευάλωτες στη διαβρωτική δράση των ραγδαίων βροχοπτώσεων.</span></div><div class="MsoNormal" style="margin-right: 3.5pt; text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><span lang="EN-US"> </span>Η Ελλάδα λόγω του ορεινού της χαρακτήρα, παρουσιάζει απότομες υψομετρικές διαφορές, που σχηματίζουν επιφάνειες με ισχυρές κλίσεις σε μεγάλο τμήμα της χώρας. Συγκεκριμένα, κλίσεις που υπερβαίνουν το 10% καλύπτουν το 50% της συνολικής έκτασης. Οι ισχυρές κλίσεις προκαλούν έντονες επιφανειακές απορροές των όμβριων υδάτων και έντονες διαβρώσεις των εδαφών εκεί όπου δεν υπάρχει επαρκής φυτοκάλυψη. Οι διαδικασίες αυτές αποτελούν τις κύριες αιτίες της ερημοποίησης στην Χώρα. </span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 12pt; text-align: justify;"><span style="font-size: small;"> Τα εδάφη που σχηματίζονται από διαφορετικά μητρικά υλικά επηρεάζουν έντονα τη βλάστηση, τη διάβρωση του εδάφους και την ερημοποίηση. Για παράδειγμα, ο ασβεστόλιθος και τα όξινα πυριγενή πετρώματα σχηματίζουν αβαθή εδάφη σε ένα σχετικά ξηρό καθεστώς υγρασίας, που χαρακτηρίζεται από υψηλό βαθμό διάβρωσης και κίνδυνο ερημοποίησης. Λοφώδεις περιοχές σε τριτογενείς μάργες είναι επίσης πολύ ευαίσθητες στην ερημοποίηση αφενός λόγω της μεγάλης διαβρωσιμότητας των εδαφών που σχηματίζουν και αφετέρου λόγω του ξηρού εδαφικού περιβάλλοντος που δημιουργείται σε περιόδους μειωμένων βροχοπτώσεων.</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 12pt; text-align: justify;"><span style="font-size: small;"> Tα ευαίσθητα οικοσυστήματα της Ελλάδας οδηγούνται στην ερημοποίηση μόνο αν υποστούν την αλόγιστη επέμβαση του ανθρώπου. Καταστροφικές παρεμβάσεις του ανθρώπου στο περιβάλλον υπήρξαν μέχρι σήμερα πολλές, μερικές από τις οποίες υποβαθμίζουν τους φυσικούς πόρους και μπορούν να κατηγοριοποιηθούν ως εξής:</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 12pt; text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><br />
</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 12pt; margin: 0cm 3.5pt 0.0001pt 0cm; text-align: justify; text-indent: 0cm;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: Symbol;">·<span style="-moz-font-feature-settings: normal; -moz-font-language-override: normal; font-family: "Times New Roman"; font-size-adjust: none; font-stretch: normal; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; line-height: normal;"> </span></span>Καταστροφή της φυσικής βλάστησης</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 12pt; margin: 0cm 3.5pt 0.0001pt 0cm; text-align: justify; text-indent: 0cm;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: Symbol;">·<span style="-moz-font-feature-settings: normal; -moz-font-language-override: normal; font-family: "Times New Roman"; font-size-adjust: none; font-stretch: normal; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; line-height: normal;"> </span></span>Υποβάθμιση των υδατικών πόρων</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 12pt; margin: 0cm 3.5pt 0.0001pt 0cm; text-align: justify; text-indent: 0cm;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: Symbol;">·<span style="-moz-font-feature-settings: normal; -moz-font-language-override: normal; font-family: "Times New Roman"; font-size-adjust: none; font-stretch: normal; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; line-height: normal;"> </span></span>Υποβάθμιση των εδαφικών πόρων</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 3.5pt 0.0001pt 9pt; text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><br />
</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 3.5pt 0.0001pt 9pt; text-align: justify;"><span style="font-size: small;">Η καταστροφή της φυτοκάλυψης συντελείται με τις εκχερσώσεις δασικών εκτάσεων σε επικλινείς και μικρής παραγωγικότητας εδάφη, τις επανειλημμένες δασικές πυρκαγιές, την υπερβόσκηση λοφωδών περιοχών, την άναρχη οικοδόμηση και ανάπτυξη του τουρισμού, την επιδότηση καλλιεργειών και κτηνοτροφίας σε περιοχές και επίπεδα παραγωγής που δεν εξασφαλίζουν την αειφορία. </span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 12pt; margin-right: 3.5pt; text-align: justify;"><span style="font-size: small;"> Η φυσική βλάστηση προστατεύει το έδαφος από τη διαβρωτική δράση των σταγόνων της βροχής. Οι σταγόνες της βροχής όταν πέφτουν σε γυμνό έδαφος, προκαλούν τη δημιουργία κρούστας στην επιφάνεια του εδάφους, με συνέπεια τη μείωση της απορροφητικότητας του εδάφους, την αύξηση της απορροής και κατά συνέπεια την αύξηση της διάβρωσης. Η διάβρωση με την σειρά της προκαλεί σταδιακή μείωση του βάθους του εδάφους, με άμεση συνέπεια την υποβάθμιση της βλάστησης και μείωση της παραγωγικότητάς του.</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 12pt; text-align: justify;"><span style="font-size: small;"> Οι παραπάνω παρεμβάσεις δεν αποτελούν “ φαινόμενο των ημερών μας”. Η χώρα μας που η ιστορία της χάνεται στον χρόνο έχει κατ’ επέκταση υποστεί και τα αποτελέσματα μακράς περιόδου ανθρώπινης παρέμβασης στο περιβάλλον. Ο Όμηρος στην Ιλιάδα αναφέρει ότι πολλές λοφώδεις περιοχές ήταν δασώδεις και καλύπτονταν από γόνιμο έδαφος. Το έδαφος όμως αυτό ήταν πολύ ρηχό και επιρρεπές στη διάβρωση. Η επέκταση της γεωργίας στις λοφώδεις περιοχές άρχισε γύρω στο 1500 π.Χ. και συνδέεται με την αρχική καταστροφή των δασών. Εκτεταμένη αποψίλωση δασών για την κάλυψη των αναγκών του συνεχώς αυξανόμενου πληθυσμού (ξυλεία ως καύσιμη ύλη, ναυπήγηση πλοίων, κατασκευή σπιτιών) και εντατικοποίηση της γεωργίας έλαβαν χώρα γύρω στο 800 π.Χ. Επίσης ο Πλάτων αναφέρεται στη μείωση της παραγωγικότητας της γης, στην αποψίλωση των δασών, στις πλημμύρες και στις κατολισθήσεις.</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 12pt; text-align: justify;"><span style="font-size: small;"> Η επέκταση των γεωργικών εκμεταλλεύσεων στην ορεινή και ημιορεινή ζώνη της χώρας μας ιδιαίτερα όταν δεν συνδυάζεται με μέτρα αντιδιαβρωτικής προστασίας μπορεί να επιφέρει δραματική υποβάθμιση των εκτάσεων αυτών. Σημαντική υποβάθμιση των ορεινών και ημιορεινών όγκων της χώρας μας προκαλείται επίσης από την κτηνοτροφία. Ο αριθμός των ζώων που συνήθως εκτρέφεται στη ζώνη αυτή, συχνά είναι πολύ μεγαλύτερος από τις δυνατότητες του βοσκότοπου. Αποτέλεσμα είναι, αφενός η καταστροφή της δομής του εδάφους και αφετέρου η διαφοροποίηση της χλωριδικής σύνθεσης και η μείωση της πυκνότητας της ποώδους βλάστησης.</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 12pt; text-align: justify;"><span style="font-size: small;"> Ένας σημαντικότατος παράγοντας ερημοποίησης για την Ελλάδα είναι οι δασικές πυρκαγιές. Στατιστικές της δασικής υπηρεσίας δείχνουν ότι οι δασικές πυρκαγιές τις τελευταίες δεκαετίες έχουν τετραπλασιασθεί. Κατά την περίοδο 1964-1975, ο μέσος όρος των καμένων εκτάσεων ήταν 129.000 στρέμματα ανά χρόνο ενώ κατά την περίοδο 1976-1986 ήταν 378.000 στρέμματα για να αυξηθεί σε 520.000 στρέμματα την δεκαετία 1986-1995. Παρόλο που η πυρκαγιά θεωρείται ότι μπορεί να επιφέρει αναγέννηση της φυσικής βλάστησης όταν δεν προηγηθεί έντονη διάβρωση, η μεγάλη συχνότητα εμφάνισής τους τα τελευταία χρόνια έχει έντονα υποβαθμίσει μεγάλο ποσοστό των δασικών μας εκτάσεων. Όταν η συχνότητα πυρκαγιών στις ίδιες εκτάσεις είναι μεγάλη και αυτές συνοδεύονται από βόσκηση, η καταστροφή είναι ανεπανόρθωτη για το έδαφος και την βλάστηση.</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 12pt; text-align: justify;"><span style="font-size: small;"> Οι υδάτινοι πόροι έχουν ήδη αποκτήσει μεγάλη οικονομική σημασία γιατί καθορίζουν την αποδοτικότητα των παραγωγικών δραστηριοτήτων ακόμα και την ύπαρξή τους. Η Ελλάδα τα τελευταία χρόνια λόγω των ανορθολογικών ανθρώπινων επεμβάσεων έχει υποστεί μεγάλη μείωση και υποβάθμιση της ποιότητας των υδάτινων πόρων, παρόλο που γενικά είχε πολύ καλής ποιότητα νερό. Στην μείωση και υποβάθμιση των διαθεσίμων υδάτινων πόρων συμβάλλουν η αύξηση της επιφανειακής ροής προς την θάλασσα που ενισχύει η καταστροφή της φυτοκάλυψης στις λεκάνες απορροής, η συνεχής αύξηση της κατανάλωσης ύδατος και η είσοδος υφάλμυρου νερού στους παραλιακούς υδροφορείς λόγω υπεράντλησης. Η αλάτωση των αρδευόμενων εδαφών συντελείται με την χρησιμοποίηση χαμηλής ποιότητας νερού σε συνδυασμό με συνθήκες κακής στράγγισης. Οι αρδευόμενες εκτάσεις αποτελούν το 32% των γεωργικών εκτάσεων της χώρας μας. Η άρδευση που δεν συνοδεύεται από στράγγιση, ιδιαίτερα σε περιοχές με έλλειψη νερού, οδηγεί στην αλάτωση των εδαφών. Επίσης η χρήση κακής ποιότητας αρδευτικού νερού, (πλούσιο σε άλατα) αυξάνει την αλατότητα του εδάφους. Η αλάτωση των εδαφών αποτελεί μια σημαντικότατη απειλή υποβάθμισης των ξηροθερμικών περιοχών της χώρας μας. Σημαντικό μέρος των παραλιακών γεωργικών εκτάσεων της χώρας (1.500.000 στρέμματα) παρουσιάζει μεγάλη συγκέντρωση αλάτων που η περαιτέρω γεωργική τους εκμετάλλευση προϋποθέτει εγγειοβελτιωτικές παρεμβάσεις για την αποκατάστασή τους. </span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 12pt; text-align: justify;"><span style="font-size: small;"> Η οξίνιση των γεωργικών εδαφών που προκαλείται από εκτεταμένη χρήση όξινων λιπασμάτων σε καλλιεργούμενα εδάφη που έχουν σχηματιστεί πάνω σε όξινα μητρικά υλικά αποτελεί αιτία υποβάθμισης και ερημοποίησης. Εκτιμάται ότι περισσότερα από 4.500.000 στρέμματα αντιμετωπίζουν σημαντικό πρόβλημα οξίνισης στη χώρα μας. </span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 12pt; text-align: justify;"><span style="font-size: small;"> Οι φυσικοί παράγοντες και οι ανθρώπινες επεμβάσεις στο περιβάλλον δεν είναι οι μόνοι παράγοντες που συμβάλλουν στο φαινόμενο της ερημοποίησης. Όπως, όμως, προαναφέρθηκε η ερημοποίηση είναι ένα σύνθετο φαινόμενο που περικλείει επιπλέον οικονομικούς, κοινωνικούς και πολιτικούς παράγοντες αφού αυτοί καθορίζουν τις ανθρώπινες παρεμβάσεις στο περιβάλλον. Αυτό γίνεται άμεσα αντιληπτό εάν λάβει κανείς υπόψη του τις πιέσεις που ασκούνται για αλλαγή της χρήσης γης σε ζώνες με μεγάλη συγκέντρωση πληθυσμού και κοινωνικο-οικονομικής δραστηριότητας. Η αξία της γης σε αυτές τις ζώνες για οικιστικούς, τουριστικούς σκοπούς είναι εξαιρετικά αυξημένη. </span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 12pt; text-align: justify; text-indent: 36pt;"><span style="font-size: small;">Η κοινή αγροτική πολιτική και η διεθνοποίηση της αγοράς έχουν καθοριστικά επηρεάσει την αλλαγή της χρήση γης. Οι μεταβολές στις τιμές των αγροτικών προϊόντων έχουν οδηγήσει τους παραγωγούς σε υπερεκμετάλλευση ή υποεκμετάλλευση των φυσικών πόρων. Από την άλλη πλευρά οι επιδοτήσεις της γεωργικής παραγωγής έχουν ωθήσει τους παραγωγούς σε εντατική καλλιέργεια περιοχών με περιορισμένες δυνατότητες εκμετάλλευσης, γεγονός που έχει ως συνέπεια αυξημένους ρυθμούς υποβάθμισης των φυσικών πόρων και επιτάχυνση της ερημοποίησης.</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 12pt; text-align: justify; text-indent: 36pt;"><span style="font-size: small;">Επίσης η έλλειψη επαρκούς νομοθετικού πλαισίου που να προστατεύει τις περιβαλλοντικά ευαίσθητες περιοχές και να ανακόπτει την άναρχη και ανεξέλεγκτη υποβάθμιση των φυσικών πόρων έχει συμβάλει στην ερημοποίηση σημαντικού ποσοστού της χώρας μας. </span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 12pt; text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><br />
</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 12pt; text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><b>Επιπτώσεις της ερημοποίησης</b></span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 12pt; text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><br />
</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 12pt; text-align: justify;"><span style="font-size: small;">Η ερημοποίηση έχει σημαντικότατες περιβαλλοντικές και κοινο-οικονομικές επιπτώσεις, αφού υποβαθμίζοντας τους φυσικούς πόρους, μειώνεται η παραγωγικότητα ενός τόπου και κατ’ επέκταση το αγροτικό εισόδημα, μετατοπίζοντας τον πληθυσμό σε περιοχές με περισσότερες δυνατότητες απασχόλησης. Ειδικότερα η ερημοποίηση συνεπάγεται τα εξής: απώλεια της βιο-ποικιλότητας μιας περιοχής, μείωση της παραγωγικότητας του εδάφους, μεταβολή των τοπικών κλιματικών συνθηκών, μείωση της διαθεσιμότητας του γλυκού νερού, αύξηση της συχνότητας και του μεγέθους των πλημμύρων στις κατώτερες περιοχές, ιζηματογένεση των φραγμάτων, μείωση του αγροτικού εισοδήματος, εγκατάλειψη της γης, μετανάστευση του πληθυσμού </span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 12pt; text-align: justify;"><span style="font-size: small;"> Η βασική συνέπεια της ερημοποίησης είναι η εγκατάλειψη της γης, που ακολουθεί την μείωση της παραγωγικότητας του εδάφους. Οι ελαιώνες βρίσκονται συνήθως σε κλιματική και υψομετρική ζώνη που είναι ιδιαίτερα ευαίσθητη στην ερημοποίηση. Όπως φαίνεται στην Εικόνα 2, η παραγωγή ελαιολάδου στη Λέσβο μειώθηκε περίπου στο ένα τρίτο με την αύξηση του βαθμού υποβάθμισης και ερημοποίησης της γης. Η μειωμένη παραγωγή σε συνδυασμό με τις χαμηλές τιμές αγοράς του προϊόντος οδηγεί στην εγκατάλειψη της γης και την μετανάστευση του πληθυσμού στα αστικά κέντρα ή άλλες γεωργικές περιοχές όπου εξασφαλίζεται καλύτερη ποιότητα ζωής. Η μετανάστευση αυτή ασκεί ευρύτερες κοινωνικές και οικονομικές πιέσεις στους χώρους μετανάστευσης με συνέπεια την αλματώδη οικιστική επέκταση των πόλεων, την ρύπανση και άλλα περιβαλλοντικά προβλήματα, την ανεργία και τις ακραίες συμπεριφορές. </span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 12pt; text-align: justify;"><span style="font-size: small;"> </span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 12pt; text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><br />
</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 12pt; text-align: justify;"><span style="font-size: small;"> Το φυσικό περιβάλλον ως ανοικτό σύστημα δέχθηκε και δέχεται συνεχείς επιδράσεις από τον άνθρωπο που σε πολλές περιπτώσεις το υποβαθμίζει με την αλόγιστη παρέμβαση του. Το φυσικό περιβάλλον ως δυναμικό σύστημα αντιδρά στο φαινόμενο της ερημοποίησης και δημιουργεί μια νέα κατάσταση ισορροπίας η οποία συνήθως είναι κατώτερη της προηγουμένης με αποτέλεσμα να εμφανίζονται περιοχές που άλλοτε ήταν καταπράσινες με άφθονα νερά και μεγάλη βιοποικιλότητα φυτών και ζώων να είναι απογυμνωμένες με υποτυπώδη βλάστηση, άνυδρες και αφιλόξενες για τα διάφορα έμβια όντα.</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 12pt; text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><br />
</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 12pt; text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><b>Μέτρα προστασίας </b></span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 12pt; text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><br />
</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 12pt; text-align: justify;"><span style="font-size: small;">Ανάλογα με την ένταση των παραγόντων ερημοποίησης, η υποβάθμιση μπορεί να είναι μια αντιστρεπτή διαδικασία, δηλαδή να υπάρχει δυνατότητα ανάκαμψης, εάν ένας από τους παράγοντες ερημοποίησης αρθεί. Η ερημοποίηση είναι αντιστρεπτή όταν για παράδειγμα το διαθέσιμο νερό έχει περιοριστεί κάτω από ένα οριακό επίπεδο για την ανάπτυξη φυτών, αλλά το βάθος του εδάφους δεν είναι οριακό. Επίσης αντιστρεπτή μπορεί να είναι η διαδικασία ερημοποίησης, όταν η υπερβόσκηση προκαλέσει μείωση της βιοποικιλότητας και φυτοκάλυψη μιας περιοχής. Αντιστρεπτή τέλος είναι η υποβάθμιση των εδαφών που προκύπτει από αλάτωση. Σε όλες τις προαναφερθείσες περιπτώσεις οι κατάλληλες διαχειριστικές παρεμβάσεις μπορούν να αντιστρέψουν την πορεία ερημοποίησης. </span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 12pt; text-align: justify; text-indent: 36pt;"><span style="font-size: small;">Αντίθετα μη αντιστρεπτή ερημοποίηση παρατηρείται όταν το οικοσύστημα υποστεί μόνιμες και ανεπανόρθωτες επιδράσεις. Αυτό μπορεί να είναι το τελικό στάδιο μιας έντονης διεργασίας διάβρωσης. Μόνιμη ερημοποίηση προκαλείται όταν το βάθος του ριζοστρώματος μειωθεί κάτω από ένα επιτρεπτό όριο για την ανάπτυξη των φυτών. Άμεση συνέπεια είναι ότι η υδατοχωρητικότητα του εδάφους μειώνεται σημαντικά ώστε ελάχιστα φυτικά είδη να μπορούν να επιβιώσουν. </span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 12pt; text-align: justify;"><span style="font-size: small;"> Η ερημοποίηση είτε ως αντιστρεπτή διαδικασία υποβάθμισης είτε ως μόνιμη αποτελεί ένα σημαντικότατο περιβαλλοντικό πρόβλημα με εξαιρετικά δυσάρεστες κοινωνικές και οικονομικές προεκτάσεις. Οι ερημοποιημένες περιοχές λόγω της μειωμένης παραγωγικότητάς τους ωθούν τον πληθυσμό τους σε υποαπασχόληση είτε σε άλλες δραστηριότητες και συχνά σε μετανάστευση σε περιοχές με μεγαλύτερη προσφορά απασχόλησης. Θεωρώντας αυταπόδεικτη την κρισιμότητα του προβλήματος για την χώρα μας, γίνεται φανερό ότι η προστασία των φυσικών μας πόρων είναι θέμα μείζονος σημασίας και άμεσης προτεραιότητας. </span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;"> Η πρόληψη και η αντιμετώπιση της ερημοποίησης θα επιτευχθεί με τη λήψη αφενός μεν ορισμένων μέτρων γενικής εφαρμογής που αφορούν σε ολόκληρο τον πληθυσμό της χώρας και τέμνουν πολλούς επί μέρους τομείς δραστηριοτήτων αφετέρου δε με ειδικά μέτρα που αφορούν συγκεκριμένα φυσικά, περιβαλλοντικά και κοινο-οικονομικά χαρακτηριστικά σε τοπικό επίπεδο. Τα γενικά μέτρα όπως αυτά προτείνονται στο Εθνικό Σχέδιο Δράσης για την Καταπολέμηση της Ερημοποίησης είναι:</span></div><div class="MsoNormal" style="margin-left: 9pt; text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><br />
</span></div><div class="MsoNormal" style="margin-left: 1cm; text-align: justify; text-indent: -19.85pt;"><span style="font-size: small;">1.<span style="-moz-font-feature-settings: normal; -moz-font-language-override: normal; font-family: "Times New Roman"; font-size-adjust: none; font-stretch: normal; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; line-height: normal;"> </span>Προσδιορισμός των απειλουμένων περιοχών</span></div><div class="MsoNormal" style="margin-left: 1cm; text-align: justify; text-indent: -19.85pt;"><span style="font-size: small;">2.<span style="-moz-font-feature-settings: normal; -moz-font-language-override: normal; font-family: "Times New Roman"; font-size-adjust: none; font-stretch: normal; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; line-height: normal;"> </span>Ενημέρωση και ευαισθητοποίηση κοινωνικών φορέων και φορέων διοίκησης</span></div><div class="MsoNormal" style="margin-left: 1cm; text-align: justify; text-indent: -19.85pt;"><span style="font-size: small;">3.<span style="-moz-font-feature-settings: normal; -moz-font-language-override: normal; font-family: "Times New Roman"; font-size-adjust: none; font-stretch: normal; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; line-height: normal;"> </span>Καθορισμός φορέων εφαρμογής και παρακολούθησης μέτρων</span></div><div class="MsoNormal" style="margin-left: 1cm; text-align: justify; text-indent: -19.85pt;"><span style="font-size: small;">4.<span style="-moz-font-feature-settings: normal; -moz-font-language-override: normal; font-family: "Times New Roman"; font-size-adjust: none; font-stretch: normal; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; line-height: normal;"> </span>Σχεδιασμός και εφαρμογή χρήσης των γαιών</span></div><div class="MsoNormal" style="margin-left: 1cm; text-align: justify; text-indent: -19.85pt;"><span style="font-size: small;">5.<span style="-moz-font-feature-settings: normal; -moz-font-language-override: normal; font-family: "Times New Roman"; font-size-adjust: none; font-stretch: normal; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; line-height: normal;"> </span>Ορισμός πιλοτικών περιοχών.</span></div><div class="MsoNormal" style="margin-left: 1cm; text-align: justify; text-indent: -19.85pt;"><span style="font-size: small;">6.<span style="-moz-font-feature-settings: normal; -moz-font-language-override: normal; font-family: "Times New Roman"; font-size-adjust: none; font-stretch: normal; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; line-height: normal;"> </span>Αναβάθμιση ερημοπoιημένων περιοχών<b> </b> </span></div><div class="MsoNormal" style="margin-left: 1cm; text-align: justify; text-indent: -19.85pt;"><span style="font-size: small;">7.<span style="-moz-font-feature-settings: normal; -moz-font-language-override: normal; font-family: "Times New Roman"; font-size-adjust: none; font-stretch: normal; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; line-height: normal;"> </span>Εξεύρεση απαιτούμενων πόρων</span></div><div class="MsoNormal" style="margin-left: 1cm; text-align: justify; text-indent: -19.85pt;"><span style="font-size: small;">8.<span style="-moz-font-feature-settings: normal; -moz-font-language-override: normal; font-family: "Times New Roman"; font-size-adjust: none; font-stretch: normal; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; line-height: normal;"> </span>Σύναψη διεθνών συνεργασιών</span></div><div class="MsoNormal" style="margin-left: 1cm; text-align: justify; text-indent: -19.85pt;"><span style="font-size: small;">9.<span style="-moz-font-feature-settings: normal; -moz-font-language-override: normal; font-family: "Times New Roman"; font-size-adjust: none; font-stretch: normal; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; line-height: normal;"> </span>Ανάπτυξη της έρευνας</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 12pt; text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><br />
</span></div><div class="MsoNormal" style="margin-left: 9pt; text-align: justify;"><span style="font-size: small;"> Ο σχεδιασμός και η εφαρμογή των κανόνων χρήσης των γαιών είναι ένα από τα αποτελεσματικότερα μέτρα πρόληψης και αντιμετώπισης της ερημοποίησης. Η εφαρμογή του μέτρου αυτού θα έχει σημαντικά ευμενείς επιπτώσεις στην οικονομική, δημογραφική, χωροταξική και περιβαλλοντική ανάπτυξη της Χώρας. </span></div><div class="MsoNormal" style="margin-left: 9pt; text-align: justify;"><span style="font-size: small;"> Το υφιστάμενο καθεστώς χρήσης γαιών, παρά τα μέτρα συστηματικής διαχείρισης δασών, παραμένει επί το πλείστον χαώδες και άναρχο. Είναι ίσως η κύρια αιτία της ασύμμετρης οικονομικής, δημογραφικής και χωροταξικής οργάνωσης της Χώρας και της κατασπατάλησης των εθνικών μας πηγών. Πρέπει όμως να αναφερθεί ότι κατά τα τελευταία χρόνια παρατηρείται μία εγκατάλειψη των επικλινών περιοχών και σημαντική μείωση της βόσκησης σε απομακρυσμένες ορεινές περιοχές για οικονομικούς και κοινωνικούς λόγους, που έχει σαν αποτέλεσμα στις περισσότερες περιπτώσεις τη απομάκρυνση του κινδύνου ερημοποίησης.</span></div><div class="MsoNormal" style="margin-left: 9pt; text-align: justify;"><span style="font-size: small;"> Η μόνη χρήση γης που προστατεύεται σήμερα είναι η δασική. Αλλά οι σχετικές ρυθμίσεις είναι σε αρκετά σημεία αναχρονιστικές, λανθασμένες και σε μερικές περιπτώσεις οδηγούν σε αποτελέσματα αντίθετα με τα επιδιωκόμενα.</span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;"> Η αυστηρή και αποτελεσματική εφαρμογή των νόμων και κανονισμών σχετικά με τη χρήση της γης και την ορθολογική εκμετάλλευση των φυσικών προϋποθέτει την δημιουργία κατάλληλων μηχανισμών ή αναδιοργάνωση των υπαρχόντων καθώς και οι ευνοϊκές προϋποθέσεις για την ενθάρρυνση των κατοίκων να εφαρμόσουν φιλικές προς το περιβάλλον χρήσης γης και την διατήρηση της φυσικής βλάστησης και γενικά την παραγωγικότητα του τόπου. Από τα ανωτέρω καθίσταται σαφές ότι η θέσπιση ορθολογικών κανόνων χρήσης γαιών αποτελεί μέτρο ύψιστης προτεραιότητας. </span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 12pt; margin-right: 1.35pt; text-align: justify;"><span style="font-size: small;"> Τέλος η αποτελεσματική προστασία των φυσικών πόρων μίας περιοχής από την ερημοποίηση απαιτεί την μελέτη και λεπτομερή απογραφή όλων των παραγόντων που την προκαλούν και την λήψη των απαραιτήτων κατά περίπτωση τεχνικών και θεσμικών μέτρων για την ορθολογική διαχείριση και προστασία της γης.</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><br />
</div><div align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-right: -1cm; text-align: center;"><span style="font-size: x-small;"><b><span style="line-height: 150%;">Κωνσταντίνος Κοσμάς</span></b></span></div><span style="font-size: x-small;"> </span><br />
<div align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-right: -1.5pt; text-align: center;"><span style="font-size: x-small;"><i><span style="line-height: 150%;">Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, Τομέας Εδαφολογίας και Γεωργικής Χημείας, Ιερά Οδός 75, Αθήνα</span></i></span></div><br />
</div>Papalimanihttp://www.blogger.com/profile/13921841039127912163noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8141142857626838062.post-39628369430647327402011-05-08T10:46:00.000-07:002011-05-08T10:46:29.979-07:00Η γη ως ον<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><h3 class="post-title entry-title"> <a href="http://hellenic-spirit.blogspot.com/2011/05/blog-post_08.html"></a> </h3><div class="post-header"> </div><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhsSKLgOuGehJOJ7ti1pAauRYhqyvV2YJ6j41FAdhp9VM6PBTGZykfeVGdVEv9wt14sOXiwrbWFbCKRMLuTY8j_8r-V38m07te4z78ZU9g0WbbUZJKzFq34SbT8rsnF0IKJ4EuNxi9KOlAd/s1600/earth.bmp"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5604101080739082418" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhsSKLgOuGehJOJ7ti1pAauRYhqyvV2YJ6j41FAdhp9VM6PBTGZykfeVGdVEv9wt14sOXiwrbWFbCKRMLuTY8j_8r-V38m07te4z78ZU9g0WbbUZJKzFq34SbT8rsnF0IKJ4EuNxi9KOlAd/s200/earth.bmp" style="float: left; height: 133px; margin: 0px 10px 10px 0px; width: 195px;" /></a><br />
<br />
<div>Η θεωρία της Γαίας δεν είναι μόνο ένα γνωστικό εργαλείο, ούτε απλώς ένα αφαιρετικό νοητικό σχήμα αλλά μία μη συνειδητοποιημένη πραγματικότητα. Η δυσκολία προέρχεται από την κυριαρχία της κοινωνίας. Όταν η σκέψη είναι κοινωνικοκεντρική δεν μπορεί ν’ αντιληφθεί ούτε την έννοια της ανθρωπότητας ακόμα και μέσω των πολιτισμών.Κατά συνέπεια, η ιδέα της γης ως ον δεν είναι ουτοπική αλλά αδιανόητη. Η γη όμως υπάρχει. Το ερώτημα, λοιπόν, παραμένει. Και δεν είναι μόνο οικολογικής φύσης. Το θέμα είναι και φιλοσοφικό, εφόσον αφορά την τεχνητή διαφοροποίηση του ανθρώπου με τη φύση. Ο ουμανισμός δεν είναι ανθρωποκεντρισμός, όπως το θεωρούν μερικοί επίσημοι ανόητοι. Ο ουμανισμός δεν απορρίπτει τη φύση. Αντιθέτως, κατανοεί για πρώτη φορά νοητικά τη θέση του ανθρώπου μέσα στη φύση.Ο Leonardo da Vinci έγραφε ότι η φύση είναι ο μοναδικός δάσκαλος του ανθρώπου. Για ποιο λόγο; Για να αποφύγει τη μίμηση των δασκαλάκων. Στην ιατρική, όπως απεικονίζεται στα λόγια της βιοηθικής, βλέπουμε ότι η φύση αντιμετωπίζεται συχνά ως αντίπαλος του ανθρώπου. Διότι η ανάλυση εξετάζει μόνο το μέτωπο κι όχι το βάθος. Συνεπώς, εξετάζει μόνο την τακτική, δίχως στρατηγική. Όμως όλοι γνωρίζουμε ότι ο άνθρωπος ανήκει στη φύση ακόμα κι αν η κοινωνία θεωρεί ότι η φύση ανήκει στα άτομά της. Δεν είναι ικανή να αντιληφθεί ότι η ιδιοκτησία της φύσης δεν είναι παρά κλοπή. Διότι δεν είναι μόνο ότι δανείζουμε τη φύση στους απογόνους μας. Στην πραγματικότητα, τους αφήνουμε το παρόν μας για να γίνει το μέλλον τους. Ακόμα χειρότερα, τους αφήνουμε τα σκουπίδια μας, δίχως ν’ αντιληφθούμε ότι παράγουμε για το μέλλον μία κοινωνία σκουπιδιών. Έχει λοιπόν περισσότερη σημασία να συνειδητοποιήσουμε όχι τι παίρνουμε από τους προηγούμενους αλλά τι αφήνουμε στους<a href="" name="more"></a>επόμενους. Είμαστε ο κρίκος μιας αλυσίδας και η ισχύ της χαρακτηρίζεται από την ισχύ του συνόλου των κρίκων, μόνο που η ομάδα δεν μπορεί να λειτουργήσει παρά μόνο διαχρονικά κι όχι συγχρονικά. Σε αυτό το πλαίσιο, η χρονική ασυμμετρία μεγαλώνει την ευθύνη μας ως παίκτες, εφόσον οι επόμενοι παίκτες θα παίξουν με τα αποτελέσματά μας. Το παίγνιο δεν είναι καν διαδοχικό. Έτσι δεν υπάρχει ανάδραση για τους επόμενους σε σχέση με μας. Πρέπει να παίξουμε μόνοι μας και να βρούμε τη βέλτιστη λύση, δίχως να γνωρίζουμε την επόμενη κίνηση. Εδώ βρίσκεται η ευθύνη μας για όλα μπροστά σε όλους, όπως έγραψε ο Фёдор Достоевский. Στην ουσία, αυτή η ευθύνη μάς χαρακτηρίζει.Μέσω της δράσης μας αναδεικνύουμε όχι μόνο την ύπαρξή μας αλλά και του όντος της γης, διότι είμαστε, θέλουμε δεν θέλουμε, τα παιδιά της. Κι αν είμαστε ανυπάκουοι στους νόμους της Γαίας, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν είμαστε παιδιά. Το πρόβλημά μας είναι πότε θα ωριμάσουμε για να διαχειριστούμε σοβαρά τους πόρους της γης. Βέβαια, η ιδέα της ανακύκλωσης είναι μια ένδειξη για το μονοπάτι που πρέπει ν’ ακολουθήσουμε για να δημιουργήσουμε μια αληθινή ανάδραση στο επίπεδο της γης.Η γη το αντιλαμβάνεται, απλώς δεν μπορεί να μας το πει, διότι δεν την ακούμε. Μόνο η αλλαγή φάσης του εαυτού μας θα μας επιτρέψει να κατανοήσουμε το μήνυμα της περί ανθρωπότητας και χρόνου και μέσω αυτών των εννοιών, της ύπαρξής της ως ον.<br />
Νίκος Λυγερός<br />
<em><span style="font-size: 85%;">http://visaltis.blogspot.com</span></em></div></div>Papalimanihttp://www.blogger.com/profile/13921841039127912163noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8141142857626838062.post-81014790069971409572011-04-30T22:35:00.000-07:002011-04-30T22:35:40.810-07:00ΕΣΤΙΑΖΕΙΣ ΣΤΑ ΘΕΤΙΚΑ?<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjLDKbta4tydipskOJ-QO2zpp9BVLs6HJZ6e66IdXhjJKG8e78KUMS1let5g70-qW1xw1Xc0nvzKovs0x7Z9dy-RA2Fg-yOaCF74_11uVt3Wm2RGyrWa4xj2WqFjYWT6PmjrAoq-jlGbTz9/s1600/30364.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="182" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjLDKbta4tydipskOJ-QO2zpp9BVLs6HJZ6e66IdXhjJKG8e78KUMS1let5g70-qW1xw1Xc0nvzKovs0x7Z9dy-RA2Fg-yOaCF74_11uVt3Wm2RGyrWa4xj2WqFjYWT6PmjrAoq-jlGbTz9/s320/30364.jpg" width="320" /></a></div><div style="text-align: left;">Όλοι έχουμε κάτι καλό μέσα μας. Αν στοχεύεις στη βελτίωση τότε είναι χρήσιμο να επικεντρώνεσαι στις καλές πλευρές των ανθρώπων. Όταν εστιάζεις στα θετικά στοιχεία των άλλων, έχεις ακόμα ένα κίνητρο για να τους βοηθήσεις. Με το να βοηθάς τους άλλους δεν κάνεις μόνο την δική τους ζωή καλύτερη. Με τον καιρό παίρνεις πίσω ότι έδωσες, ενώ οι άνθρωποι που βοήθησες τείνουν περισσότερο να βοηθήσουν άλλα άτομα. Έτσι, όλοι μαζί, δημιουργείτε μια θετική αλλαγή που δυναμώνει.</div>Mahatma Gandhi</div>Papalimanihttp://www.blogger.com/profile/13921841039127912163noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8141142857626838062.post-6204347360836235242011-04-29T11:43:00.000-07:002011-04-29T11:43:09.565-07:00Ινδιάνικη σοφία...<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh8JQR6M636GzoappJxLSC3amGUEy2TB7RY7OBGu5MJt3Y46A5H0YkAAfu1HcWhbrnyBEbCfLx9F3_9FTJql0ReA_WKSiBhh5aa1CBqp6g5iieq-aGnmnMSuEn9WC1kUZlGqSG9x_L_-pkD/s1600/white%252520man.jpg" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5600748208218942818" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh8JQR6M636GzoappJxLSC3amGUEy2TB7RY7OBGu5MJt3Y46A5H0YkAAfu1HcWhbrnyBEbCfLx9F3_9FTJql0ReA_WKSiBhh5aa1CBqp6g5iieq-aGnmnMSuEn9WC1kUZlGqSG9x_L_-pkD/s200/white%252520man.jpg" style="float: left; height: 200px; margin: 0px 10px 10px 0px; width: 135px;" /></a><br />
<h3 class="post-title entry-title"> <a href="http://hellenic-spirit.blogspot.com/2011/04/blog-post_29.html"></a> </h3><div class="post-header"> </div><div>Ο ινδιάνος αρχηγός φυλής με το όνομα «δύο αετοί» ρωτήθηκε κάποτε από κυβερνητικό αξιωματούχο:<br />
«Έχεις παρατηρήσει τον λευκό άνθρωπο για 90 χρόνια. Έχεις δει τους πολέμους του και την τεχνολογική του εξέλιξη. Έχεις δει την πρόοδό του αλλά και την καταστροφή που έχει προκαλέσει».<br />
Ο ινδιάνος αρχηγός ένευσε συγκαταβατικά.<br />
Ο κυβερνητικός αξιωματούχος συνέχισε:<br />
«Λαμβάνοντας υπόψη σου όλα αυτά τα γεγονότα, τι πήγε κατά τη γνώμη σου στραβά σχετικά με τον λευκό άνθρωπο;»<br />
Ο ινδιάνος έριξε μια ματιά στον κυβερνητικό αξιωματούχο και απάντησε:<br />
«Όταν ο λευκός άνθρωπος ανακαλύπτει γη, οι ινδιάνοι την καλλιεργούν, δεν υπάρχουν φόροι ούτε χρέη, υπάρχει αφθονία σε βουβάλια, κάστορες, το νερό είναι καθαρό. Οι γυναίκες κάνουν τις δουλειές του νοικοκυριού, η ιατρική παρέχεται δωρεάν. Οι ινδιάνοι απασχολούνται ολόκληρη τη μέρα στο κυνήγι και στο ψάρεμα, τη νύχτα κάνοντας έρωτα».<br />
Κατόπιν ο ινδιάνος έγειρε προς τα πίσω και χαμογέλασε:<br />
«μόνο λευκός και σε μεγάλο βαθμό ανόητος θα μπορούσε να σκεφτεί ότι θα μπορούσε να βελτιώσει ένα τέτοιο σύστημα». </div></div>Papalimanihttp://www.blogger.com/profile/13921841039127912163noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8141142857626838062.post-5376517518099598312011-04-21T03:48:00.000-07:002011-04-21T03:48:54.955-07:00Πως μπορεί η νοημοσύνη να διαμορφώσει το μέλλον της ανθρωπότητας;<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"> <div class="post-header"> </div><div class="post-body entry-content" id="post-body-9093898297061698581"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjs6MmNOgifpdHARqzOf3coO1FnOjxMYTv-Nnsqn7W1K4QbpmmvOYUhqJkfaYMGSsqdqPBjUBr81oQFWEvsEz26SyFT8zUeTCs_Mrn_R9ERF43VO0rQi04O4VKmGj08guaJhGsOupqUd_HA/s1600/lygeros.jpg"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5597771055454142658" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjs6MmNOgifpdHARqzOf3coO1FnOjxMYTv-Nnsqn7W1K4QbpmmvOYUhqJkfaYMGSsqdqPBjUBr81oQFWEvsEz26SyFT8zUeTCs_Mrn_R9ERF43VO0rQi04O4VKmGj08guaJhGsOupqUd_HA/s200/lygeros.jpg" style="cursor: hand; float: left; height: 134px; margin: 0px 10px 10px 0px; width: 200px;" /></a><br />
Συνέντευξη του καθηγητή-ερευνητή, Νίκου Λυγερού- με τον υψηλότερο δείκτη ευφυΐας (IQ) στην κλίμακα Stanford-Binet, με 189 βαθμούς- στο Greek American News Agency και την Αντωνία Πατσίδου.<br />
<em><strong>Πως μπορεί η νοημοσύνη να διαμορφώσει το μέλλον της ανθρωπότητας;</strong></em><br />
Η παγκοσμιοποίηση χρησιμοποιεί όλα τα κλασικά συστήματα για να διατηρήσει μια τεχνητή εξουσία βασισμένη μόνο και μόνο σ΄ ένα μαζικό μάρκετινγκ δίχως ηθικές άξιες. Όμως η κρισιμότητα αυτής της κατάστασης δείχνει ότι δεν αποτελεί μια οριστική λύση.<br />
<em><strong>Στο άρθρο σας «Η νοημοσύνη και το μέλλον της ανθρωπότητας» αναφέρετε ότι η συνειδητή εκδοχή της ανθρωπότητας με τη φιλοσοφική της έννοια εμφανίστηκε με τη δημιουργία της ατομικής βόμβας το 1945.</strong></em><br />
Μόνο τότε η ανθρωπότητα συνειδητοποίησε την ύπαρξή της όταν κατάλαβε το τέλος της αθανασίας της διότι όπως τεκμηριώνεται η ιδέα του θανάτου αναγκάζει τη βίωση της ύπαρξης. Στην αρχαία Ελλάδα δεν υπήρξε κάποια χρονική περίοδος που να υπήρξε η εκδοχή της ανθρωπότητας με τη φιλοσοφική της έννοια;<br />
Η Αρχαία Ελλάδα ήταν κι είναι ένας γνωστικός πυρήνας για την Ανθρωπότητα. Όμως η ύπαρξη του αιγυπτιακού πολιτισμού στο ιστορικό πλαίσιο και της Μεγάλης Ελλάδας απορρίπτει την ιδέα της γέννησης της πολλαπλότητας που αποτελεί την έννοια που ονομάζουμε Aνθρωπότητα. Πιο απλά, το στοιχείο ακόμα κι αν είναι ιδιάζουσα περίπτωση, δεν μπορεί να είναι παρά μία ιδιομορφία, ενώ η ομάδα για να δράσει χρειάζεται ανωμαλίες.<br />
<em><strong>Επισημαίνετε ότι η δεύτερη ουσιαστική συμβολή της τεχνολογίας στη φιλοσοφική έννοια της ανθρωπότητας, προέρχεται από την εφεύρεση του υπολογιστή σαν βάση, και του διαδικτύου σαν προέκταση.</strong></em><br />
Διότι για πρώτη φορά στην ιστορία της ανθρωπότητας υπάρχει η δυνατότητα μιας ολικής σκέψης. Μπορεί το διαδίκτυο να διαμορφώσει άμεσα την εικόνα των ανθρώπινων σχέσεων και έμμεσα τις ιδέες μας περί ανθρωπότητας; Μπορεί για παράδειγμα η εικόνα που βγαίνει στο διαδίκτυο να είναι εσφαλμένη ή κατά ένα μέρος να βγαίνει μια αλήθεια της ανθρωπότητας;<br />
Είναι το διαδίκτυο που επιτρέπει συγχρονικά στις ανωμαλίες να συνεργαστούν. Η αλλαγή φάσης σχετίζεται με το χρόνο. Οι κλασικές ανωμαλίες λειτουργούσαν μόνο μέσω των βιβλίων. Οι δεσμοί ήταν αφαιρετικοί. Οι σύνδεσμοι είναι πλέον πρακτικοί. Το βάθος του χρόνου απέκτησε με το διαδίκτυο και μέτωπο χώρου. Βέβαια, με την τοπολογία που δημιουργεί τους μικρούς κόσμους. Κατά συνέπεια, η Ανθρωπότητα υλοποιήθηκε, δίχως να εκφυλιστεί.<br />
<em><strong>Αναφέρετε στο ίδιο άρθρο ότι «και για μας, όλες οι γλώσσες είναι μία: η σκέψη. Η δομή είναι κοινή και είναι γνωστική. Έτσι και με την ανθρωπότητα, νομίζουμε ότι οι άνθρωποι θα παράγουν τη γραμματική της, ενώ προς το παρόν βλέπουμε μόνο το αλφαβητάριο». Ποιο είναι το κρίσιμο όριο που θα επιτρέψει στην ανθρωπότητα τη νοητική της αλλαγή και θα τη βοηθήσει να σκεφτεί;</strong></em>Η Ανθρωπότητα σκέφτεται ήδη. Το κρίσιμο προκάλεσε ήδη την αλλαγή φάσης. Με την ατομική ενέργεια και το διαδίκτυο δεν είμαστε πια στην αρχή της σκέψης μας κι η ολιστική προσέγγιση υπάρχει. Απλώς, προς το παρόν παραμένει γήινη. Το επόμενο βήμα είναι το διάστημα. Η Ανθρωπότητα ξέρει ότι υπάρχει αλλά δεν βλέπει ακόμα το εαυτό της να δρα στο σύμπαν. Είμαστε μια λεπτομέρεια για το σύμπαν αλλά αυτή η λεπτομέρεια είναι το παν για μας. Γι΄ αυτό το λόγο η δημιουργικότητα του χάους είναι αναπόφευκτη για την εξέλιξη.<br />
«Μπορώ να αμφιβάλλω για όλα όσα σκέφτομαι και πιστεύω, αλλά για ένα πράγμα σε καμία περίπτωση δε μπορώ να αμφιβάλλω, δηλαδή για το ότι αμφιβάλλω». Με τα λόγια αυτά ο μεγάλος διανοητής Γάλλος φιλόσοφος Rene Descartes ανέπτυξε τη φιλοσοφική του μελέτη «cogito ergo sum» (=σκέφτομαι, άρα υπάρχω). Η μέθοδος της αμφιβολίας, το Καρτεσιανό σύστημα συντεταγμένων και ο Καρτεσιανός δυϊσμός -το οντολογικό επιχείρημα για την ύπαρξη του θεού- αποτέλεσαν την κορύφωση για τα μεταφυσικά-φιλοσοφικά του έργα. Ποια είναι η δική σας θέση για την ύπαρξη του θεού σε σχέση με την επιστήμη;<br />
Με τα δικά μας δεδομένα, η σκέψη του Descartes, είναι μια αυτοαναφορική παρέμβαση. Με άλλα λόγια, μία κρίση του τύπου Gödel, χρειάστηκαν όμως κι άλλες παρεμβάσεις για να μετατραπεί σε κρίση του τύπου Mandelbrot. Το μονοπάτι του Descartes δεν έχει άφιξη. Η συμβολή του Pascal, Kant, Spinoza αλλά και των Michelstaedter και Wittgenstein δημιούργησαν ένα πλαίσιο πιο ελεύθερο που μεταμορφώθηκε σε πεδίο δράσης, με τη μαθηματική συμβολή των Gödel, Turing, Shannon, Matiajevic και Chaitin και τη φυσική συμβολή των Einstein και Feynman. Με αυτούς ο κόσμος μας έγινε ο κόσμος κι ο θεός η σκέψη της ανθρωπότητας.<br />
<em><strong>Στο άρθρο σας « Ανακάλυψη και Αποκάλυψη» λέτε ότι η επιστήμη έχει μια δυναμική στάση και ψάχνει απεγνωσμένα την ανακάλυψη, ενώ η θρησκεία με την παθητική της στάση περιμένει την αποκάλυψη.</strong></em>Και οι δυο τους πιστεύουν σε μια αλήθεια που υπάρχει κατά κάποιο τρόπο ανεξάρτητα. Όμως η μία θέλει να την φτάσει κι η άλλη περιμένει τον ερχομό της. Θρησκεία και Επιστήμη καταλήγουν στον ίδιο ορίζοντα, χωρίς η μία να ακυρώνει την άλλη;<br />
Η Θρησκεία κι η Επιστήμη δεν είναι αντιφατικές, αν ο άνθρωπος πιστεύει στην Επιστήμη κι ερευνά τη Θρησκεία. Η διαφοροποίηση της Ανακάλυψης με την Αποκάλυψη δεν δημιουργεί άτοπο αλλά παράδοξο που λύνεται με το στοχασμό της συμπληρωματικότητας. Σε κάθε περίπτωση οι γίγαντες έδειξαν με το έργο τους πώς λειτουργούν η Θρησκεία κι η Επιστήμη μεταστρατηγικά.<br />
Η δύναμη της εξουσίας προέρχεται από το ασήμαντο. Το ασήμαντο -λαός- χάρις στην ελευθερία του όμως, είναι ικανό να δημιουργήσει ένα κίνημα του λαού όπως οι κρίκοι μιας αλυσίδας. Αυτή η δυναμική του ασήμαντου αυτή τη χρονική στιγμή με την παγκόσμια οικονομική κρίση που υφίσταται πως μπορεί να αξιοποιηθεί και από ποιους ώστε να δημιουργηθούν ευνοϊκότερες συνθήκες για το μέλλον της ανθρωπότητας;<br />
Άλλο δύναμη κι άλλο δυναμική. Μέσω της θεωρίας παιγνίων και της έννοια της ισορροπίας του Nash σ΄ ένα πλαίσιο τοποστρατηγικό, είναι δυνατόν να διαχειριστούμε κρίσεις. Μόνο που αυτές πρέπει να είναι πραγματικές κι όχι τεχνητές. Διότι κι η κρίση είναι εργαλείο εξουσίας, για ν΄ αντιμετωπίσει αυτό που θεωρεί ασήμαντο. Το πρόβλημα της τότε είναι η ουσία που αντιστέκεται και θυσιάζεται για τους αδύναμους. Η συνείδηση της αδυναμίας φέρνει την ισχύ.<br />
<em><strong>α) Δεν γεννιέσαι μέσα στον ελληνισμό, γίνεσαι ελληνισμός. Ποια η σημασία του ελληνισμού στο παγκόσμιο γίγνεσθαι;<br />
β) Ποιο είναι το μήνυμα του καθηγητή Νίκου Λυγερού στους Έλληνες και στους ομογενείς;</strong></em>Ο ελληνισμός είναι από τα πιο σημαντικά θεμέλια της οντότητας της Ανθρωπότητας, διότι έδειξε επί του πρακτέου την αποτελεσματικότητα της ανθεκτικότητας μέσω της αντίστασης του χρόνου σ΄ ένα πλαίσιο όπου κυριαρχεί ο χώρος. Η ίδια η τοπολογία της ανθρωπότητας έχει δομικά στοιχεία του ελληνισμού μέσω του ουμανισμού κι η δράση της ακολουθεί τη στρατηγική της διαχρονικότητας. Οι Έλληνες έδειξαν ότι αυτό που χαρακτηρίζει τον άνθρωπο δεν είναι η κυριαρχία του ούτε η εξουσία του αλλά η ανθρωπιά του και το έργο του για την ανθρωπότητα. Όλα τα άλλα είναι ανούσια. Γι΄ αυτό το λόγο ο Ελληνισμός δεν δίνει μηνύματα. Είναι ο ίδιος μήνυμα.<br />
<br />
Ο Νίκος Λυγερός γεννήθηκε το 1968 στο Βόλο. Είναι επισκέπτης καθ. στο Καπ. Παν. Αθηνών, στο Δημοκρίτειο Παν.Θράκης, στην Αστυνομική Ακαδημία, στις Σχολές Εθνικής Αμυνας, Πολεμικής Αεροπορίας, Εθνικής Ασφάλειας και Στρατολογικού, στρατηγικός σύμβουλος, καθηγητής προικισμένων παιδιών, expert διερμηνέας και μεταφραστής στα γαλλικά δικαστήρια, συγγραφέας, σκηνοθέτης, ποιητής, επιστημονικός σύμβουλος του Υπ. Παιδείας και του Συνδέσμου φίλων Καραθεοδωρή<br />
<em><span style="font-size: 85%;">http://www.hellenesonline.com</span></em></div><div class="post-body entry-content" id="post-body-9093898297061698581"><em><span style="font-size: 85%;"> </span></em></div><div class="post-body entry-content" id="post-body-9093898297061698581"><em><span style="font-size: 85%;"> </span></em></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/RiJhnEqy2p0?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></div><div class="post-body entry-content" id="post-body-9093898297061698581"><em><span style="font-size: 85%;"> </span></em></div></div>Papalimanihttp://www.blogger.com/profile/13921841039127912163noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8141142857626838062.post-16899125479403408842011-04-16T11:20:00.000-07:002011-04-16T11:20:32.600-07:00Vanuatu. Ευτυχία χωρίς χρήματα!<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><h2 class="contentheading"> <a class="contentpagetitle" href="http://www.e-fungus.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=52:vanuatu-&catid=58:gourmet&Itemid=81"> </a> </h2><div class="MsoNormal" style="line-height: 15pt; margin: 6pt 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Tahoma","sans-serif";"><span style="font-size: x-small;"><span style="color: black;"> </span></span></span><span style="font-family: "Tahoma","sans-serif";"><span style="font-size: x-small;"><span style="color: black;"> </span></span></span></div><div class="MsoNormal" style="color: white; line-height: 15pt; margin: 6pt 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Tahoma","sans-serif";"><span style="font-size: x-small;">Ένα κράτος νησιών στον Ειρηνικό ωκεανό Σχεδόν χωρίς λεφτά αλλά μ’ ευτυχία. Το κράτος αποτελείται από 83 νησιά. Στο βόρειο μέρος είναι το νησί Πέντεκοστ: 490 τετρ.χιλιομ. με 12.000 κατοίκους.</span></span></div><div class="MsoNormal" style="color: white; line-height: 15pt; margin: 6pt 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Tahoma","sans-serif";"><span style="font-size: x-small;">Σ’ αυτό το νησί οι άνθρωποι εκεί δεν ξέρουν τι θα πει οικονομική κρίση και είναι πολύ ευτυχισμένοι. Το νησί είναι κατάφυτο από τροπικό δάσος και οι άνθρωποι ζουν αρμονικά μες τη φύση. Ζουν με τις παραδόσεις τους και τις συνήθειές τους. Κάθε πρωί τραγουδούν υποδεχόμενοι την νέα ημέρα που έρχεται. Το Πέντεκοστ βρίσκεται 190 Km. από την πρωτεύουσα σε άλλο νησί, την Πορτ Βίλα, αλλά όταν μένεις εκεί έχεις την εντύπωση ότι είσαι πολύ πιο μακριά. Η φύση στο Πεντεκόστ είναι σχεδόν ανέγγιχτη από τον σημερινό τεχνολογικό πολιτισμό. Χρησιμοποιούν πήλινα σκεύη. Οι άνθρωποι ζουν σε αχυροκαλύβες, δεν έχουν ηλεκτρισμό, ούτε ύδρευση στο σπίτι τους, δεν γνωρίζουν όμως τι θα πει: πείνα, φτώχεια, ανεργία και είναι ευτυχείς. Ζουν σχεδόν χωρίς χρήματα.</span></span></div><div class="MsoNormal" style="color: white; line-height: 15pt; margin: 6pt 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Tahoma","sans-serif";"><span style="font-size: x-small;"> </span></span></div><div class="MsoNormal" style="color: white; line-height: 15pt; margin: 6pt 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Tahoma","sans-serif";"><span style="font-size: x-small;"> </span></span></div><div class="MsoNormal" style="color: white; line-height: 15pt; margin: 6pt 0cm; text-align: center;"></div><div class="img_caption undefined" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em; width: 640px;"><img border="0" class="caption" height="186" src="http://www.e-fungus.gr/images/stories/vanuatu.jpg" title="Vanuatu" width="400" /><div class="img_caption">Vanuatu</div></div><span style="font-family: "Tahoma","sans-serif";"><span style="font-size: x-small;"></span></span><br />
<div class="MsoNormal" style="color: white; line-height: 15pt; margin: 6pt 0cm; text-align: justify;"><strong><span style="font-family: "Tahoma","sans-serif";"><span style="font-size: x-small;">Οικονομικό σύστημα</span></span></strong></div><div class="MsoNormal" style="color: white; line-height: 15pt; margin: 6pt 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Tahoma","sans-serif";"><span style="font-size: x-small;">Ας παρακολουθήσουμε ένα κάτοικο που πάει στην τράπεζα. Υπάρχει μία μοναδική κρατική τράπεζα αλλά κάπως διαφορετική απ’ ό,τι ξέρουμε. Ο άνθρωπος αυτός δεν έχει χρήματα, αλλά πάει κάτι να καταθέσει. Τι καταθέτει; Κάτι που παρήγαγε. Μια ωραία ψάθα που έφτιαξε αυτός με την οικογένειά του. Στην τράπεζα μπορεί ο καθένας να καταθέσει φυσικά προϊόντα που παράγει. Υπάρχει κατάσταση, στην οποία αναγράφεται πόσο θα κατατεθεί στον λογαριασμό του για κάτι που φέρνει εκεί. Γίνονται δεκτές καταθέσεις σε είδη, όπως ψάθες, κοράλλια, καλλιτεχνικά δουλεμένες πέτρες, δόντια αγριόχοιρων, διάφορα όστρακα κ.α. Από τον λογαριασμό του πληρώνονται άλλα πράγματα, όπως κάποιο δάσκαλο για τα παιδιά του.</span></span></div><div class="MsoNormal" style="color: white; line-height: 15pt; margin: 6pt 0cm; text-align: justify;"><span style="font-size: x-small;"><span style="font-family: "Tahoma","sans-serif";">Οι άνθρωποι στο νησί καλύπτουν όλες τους τις ανάγκες έτσι και επιπλέον με προϊόντα που παίρνουν άμεσα από τη φύση και ανταλλάσουν άμεσα μεταξύ τους, καρπούς, ψάρια κ.α. </span></span></div><div class="MsoNormal" style="color: white; line-height: 15pt; margin: 6pt 0cm; text-align: justify;"><strong><span style="font-family: "Tahoma","sans-serif";"><span style="font-size: x-small;">Οι άνθρωποι λένε αισθάνονται πολύ πλούσιοι.</span></span></strong></div><div class="MsoNormal" style="color: white; line-height: 15pt; margin: 6pt 0cm; text-align: justify;"><span style="font-size: x-small;"><span style="font-family: "Tahoma","sans-serif";">Το καταπληκτικό είναι ότι στην μοναδική αυτή τράπεζα μπορούν να κατατεθούν και ιδέες. Όταν κάποιος έχει κάποια ιδέα ή εμπειρία που είναι χρήσιμη, κατατίθεται στο λογαριασμό του. Αυτή η ιδέα μπορεί να πουληθεί σε άλλο μέρος. Η τράπεζα αυτή έχει 12 υποκαταστήματα στο Πεντεκόστ και 50 σε όλη τη χώρα Βανουατού. Η χώρα αυτή μέχρι το 1980 ήταν αποικία εν μέρει της Γαλλίας και εν μέρει της Αγγλίας γι αυτό ένας ξένος μπορεί να συνεννοηθεί αλλού στα γαλλικά και αλλού στα αγγλικά. Από το 1980 όμως το Βανουατού είναι ανεξάρτητο κράτος και σήμερα δεν έχει οικονομικά προβλήματα.</span></span></div><div class="MsoNormal" style="color: white; line-height: 15pt; margin: 6pt 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Tahoma","sans-serif";"><span style="font-size: x-small;">Όσο τα νησιά ήταν αποικία της Γαλλίας και Αγγλίας, οι άνθρωποι έπρεπε να δουλεύουν πολύ, χρησιμοποιούνταν μόνο ως εργατικά χέρια και δεν είχαν κανένα έλεγχο στα οικονομικά τους. Από την ανεξαρτησία τους και μετά εφάρμοσαν το δικό τους παραδοσιακό οικονομικό σύστημα. Ο καθένας αμείβεται για την καθημερινή του εργασία, εξασφαλίζονται οι ανάγκες και των ηλικιωμένων και παιδιών και δεν υπάρχει φτώχια σύμφωνα με τον παραδοσιακό τρόπο ζωής τους. Στο νησί της πρωτεύουσας και άλλα νησιά η κύρια πηγή εσόδων είναι ο τουρισμός αλλά τα ξενοδοχεία κλπ. ανήκουν ακόμη σε Ευρωπαίους αλλά οι ντόπιοι δεν γίνονται πλέον στόχος εκμετάλλευσης ως φθηνό εργατικό και υπηρετικό προσωπικό όπως παλαιότερα.</span></span></div><div class="MsoNormal" style="color: white; line-height: 15pt; margin: 6pt 0cm; text-align: justify;"><span style="font-size: x-small;"><span style="font-family: "Tahoma","sans-serif";">Το κέντρο του παραδοσιακού συστήματος είναι το νησί Πεντεκόστ, το οποίο συνέχεια επεκτείνεται και σε άλλα νησιά με τη δική του τράπεζα την Τανμπούνια την παραδοσιακή τράπεζα.</span></span></div><div class="MsoNormal" style="color: white; line-height: 15pt; margin: 6pt 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Tahoma","sans-serif";"><span style="font-size: x-small;">Η κυρία Λίνι είναι υπουργός οικονομικών της χώρας και δηλώνει ότι σε μας δεν γίνονται κλοπές, γιατί οι άνθρωποι εδώ είναι ευχαριστημένοι μ’ αυτά που έχουν. Δεν έχουν άλλες ανάγκες. Γιατί λοιπόν να κλέψουν. Οι τράπεζες δεν έχουν συστήματα ασφαλείας, γιατί δεν τα χρειάζονται. Το θησαυροφυλάκιο του κεντρικού καταστήματος της τράπεζας Τανμπούνια υπολογίζεται σε αξία 60 εκατομμύρια Ευρώ. Έχει μεγάλη αποθήκη σε διάφορα είδη: ψάθες, κοράλλια, όστρακα και καλλιτεχνήματα από πέτρες κ.α. Οι καταθέσεις αυτές σε είδη ανταλλάσσονται με χρήματα από ντόπιους και ξένους. Είναι είδη που χρησιμοποιούνται εκεί. <br />
<br />
Πριν 3 χρόνια μια ομάδα από την Αγγλία που έκανε καταγραφή των χωρών με τους πιο ευτυχισμένους ανθρώπους στον κόσμο Έβγαλε τα εξής αποτελέσματα: Από 178 χώρες, την 150η θέση πήραν οι ΗΠΑ λίγο πριν από την Κίνα. Η Γερμανία πήρε τη θέση 81, ενώ η χώρα Βανουατού πήρε την πρώτη θέση. </span></span></div><div class="MsoNormal" style="color: white; line-height: 15pt; margin: 6pt 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Tahoma","sans-serif";"><span style="font-size: x-small;">Το συμπέρασμα: όσο μια κοινωνία είναι λιγότερο υλιστική, τόσο ευτυχέστερη είναι.<br />
Ας σημειώσουμε ότι στην ντόπια γλώσσα δεν υπάρχει λέξη για «κατανάλωση» και «εμπορική οικονομία».</span></span></div><div class="MsoNormal" style="color: white; line-height: 15pt; margin: 6pt 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Tahoma","sans-serif";"><span style="font-size: x-small;">Ας ακούσουμε τι λέει κάποιος κάτοικος στο Πεντεκόστ:</span></span></div><div class="MsoNormal" style="color: white; line-height: 15pt; margin: 6pt 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Tahoma","sans-serif";"><span style="font-size: x-small;">«Είμαστε ευτυχισμένοι άνθρωποι, είμαστε ικανοποιημένοι μ’ αυτά που έχουμε. Αυτό που χρειαζόμαστε φύεται γύρω μας. Δεν υπάρχει πείνα. Ο καθένας είναι ευχαριστημένος. Δεν αναζητούμε συνέχεια όλο κάτι άλλο ν’ αποκτήσουμε. Η ζωή μας κυλά ομαλά μέσα στην οικογένεια, στην κοινωνία μας και στις παραδόσεις μας. Σεβόμαστε ο ένας τον άλλον και φροντίζουμε τους ηλικιωμένους.»</span></span></div><div class="MsoNormal" style="color: white; line-height: 15pt; margin: 6pt 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Tahoma","sans-serif";"><span style="font-size: x-small;">Μια νοοτροπία που κίνησε το ενδιαφέρον του ΟΗΕ για να την μελετήσει και να την μεταφέρει και σε άλλες χώρες. Το συμπέρασμα είναι: Η κατανάλωση δεν είναι το παν.</span></span></div><div class="MsoNormal" style="color: white; line-height: 15pt; margin: 6pt 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Tahoma","sans-serif";"><span style="font-size: x-small;">Πολλοί λαοί πάνω στη Γη θα μπορούν να ζήσουν καλύτερα μειώνοντας δραστικά τις υλικές ανάγκες. Δεν είναι πάντα απαραίτητο το μοντέλο: Βιομηχανία, πρώτες ύλες, καταναλωτισμός η ευτυχία.</span></span></div><div class="MsoNormal" style="color: white; line-height: 15pt; margin: 6pt 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Tahoma","sans-serif";"><span style="font-size: x-small;">Αν πάρουμε ως βάση τον καταναλωτισμό, βιομηχανική παραγωγή η Βαϊνατού συγκαταλέγεται στη χώρα με τους πιο φτωχούς ανθρώπους, είναι όμως με τους πιο ευτυχισμένους.</span></span></div><div class="MsoNormal" style="color: white; line-height: 15pt; margin: 6pt 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Tahoma","sans-serif";"><span style="font-size: x-small;">Μήπως και στην Ελλάδα λύσουμε το οικονομικό πρόβλημα χωρίς να καταφύγουμε σε ΔΝΤ, ευρωπαϊκή τράπεζα κλπ. μειώνοντας απλά την υπερκατανάλωση των εισαγόμενων προϊόντων;</span></span></div><div class="MsoNormal" style="color: white; line-height: 15pt; margin: 6pt 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Tahoma","sans-serif";"><span style="font-size: x-small;">Εδώ στην Ελλάδα ζήσαμε τις τελευταίες δεκαετίες με το πρότυπο του καταναλωτισμού και ειδικά με εισαγόμενα είδη. Τραβήξαμε το σχοινί σ’ αυτή τη κατεύθυνση μέχρι που δεν πάει άλλο. </span></span></div><div class="MsoNormal" style="color: white; line-height: 15pt; margin: 6pt 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Tahoma","sans-serif";"><span style="font-size: x-small;">Γίναμε έτσι ευτυχέστεροι; Ζούμε πιο ειρηνικά; Ζούμε με λιγότερο άγχος; Ποιες άλλες αξίες μπορούμε να προβάλουμε; Τον πολιτισμό μας; Τον αρχαίο αλλά και τον νεότερο;<br />
Μπορούμε να γίνουμε βιομηχανική χώρα; Νομίζω, όχι Μήπως μπορούμε να γίνουμε ευτυχέστεροι με εφευρετικότητα, νέες ιδέες και όχι αντιγράφοντας;</span></span></div><div class="MsoNormal" style="color: white; line-height: 15pt; margin: 6pt 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Tahoma","sans-serif";"><span style="font-size: x-small;">Αντιγραφές, απομιμήσεις κάνουν πολλές πολυπληθείς χώρες και μάλιστα πολύ φθηνά, όπως Κίνα, Ινδία κλπ. Κάτι διαφορετικό πρέπει να παράγουμε.</span></span></div></div>Papalimanihttp://www.blogger.com/profile/13921841039127912163noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8141142857626838062.post-19332174057482382062011-04-12T14:15:00.000-07:002011-04-12T14:18:09.920-07:00Τo Papalimani ευδειπνίας ήταν στην έκθεση Θασου.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhW9ccfk71N5CCX7rTGPOszBM6vY9G30c9tGQ_DtRf_hiS-ShdvyeXGRwp13ETQqEKijM_cWamIaE4XQOSVT8Hyp-BlcDHVa69VtK7XM2sMlf_c1VrL5-S584TRH1QrvWQuDv1eWzP_wxQ8/s1600/IMG_0895.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhW9ccfk71N5CCX7rTGPOszBM6vY9G30c9tGQ_DtRf_hiS-ShdvyeXGRwp13ETQqEKijM_cWamIaE4XQOSVT8Hyp-BlcDHVa69VtK7XM2sMlf_c1VrL5-S584TRH1QrvWQuDv1eWzP_wxQ8/s1600/IMG_0895.JPG" /></a></div><br />
<br />
Το Papalimani ευδειπνίας συμμετείχε στην εμπορική έκθεση Θάσος 2011 σε συνεργασία με το φωτογραφείο my Photo του Βασίλη Καλούδη, επίσης από την Θάσο.<br />
Πλέον η κάθε εκδήλωση σας μπορεί να φιλοξενηθεί στο Papalimani (γάμος , βάπτιση , σεμινάρια, πάρτι, γενέθλια) με την πλήρη εξυπηρέτηση για την κάθε ανάγκη σας καθώς επίσης την επαγγελματική φωτογράφηση και βιντεογράφηση.<br />
Οι επισκέπτες είχαν την ευκαιρία να δουν ολοκληρωμένες προτάσεις για εκδηλώσεις που τους ενδιέφεραν και παράλληλα να εκτιμήσουν την ξεχωριστή φιλοξενία και συνεργασία που τους προσφέραμε.<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg3Jh3oilQxYXGg6tmWMtU-Cd2htrTf9MAlQmfuDZDW53hmT5T2oA9WOmLYc7TUweNJaaI8awmNADqj2Z-nd3jbhI7saT99BHihmwS0H7MK3_yDtQgYorlt23PUJfNUUKdxz6qxObExqt70/s1600/IMG_0684.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg3Jh3oilQxYXGg6tmWMtU-Cd2htrTf9MAlQmfuDZDW53hmT5T2oA9WOmLYc7TUweNJaaI8awmNADqj2Z-nd3jbhI7saT99BHihmwS0H7MK3_yDtQgYorlt23PUJfNUUKdxz6qxObExqt70/s1600/IMG_0684.jpg" /></a> Η διασκεδασή σας και η χαρά σας είναι τιμή για το Papalimani! <br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEguMe7XMsjogZRGcKJL0UrcXt5i65ROSu3h3XIyHJFwPP01sksDcydv7rwrrSydC7_L2122lV-puVP0aNzC8lVkYzgopyV29KwuQ2F7Bc0lWy-2YoaIUXOybRgA6cZtntMqrZoyqppG3WCd/s1600/IMG_1134.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEguMe7XMsjogZRGcKJL0UrcXt5i65ROSu3h3XIyHJFwPP01sksDcydv7rwrrSydC7_L2122lV-puVP0aNzC8lVkYzgopyV29KwuQ2F7Bc0lWy-2YoaIUXOybRgA6cZtntMqrZoyqppG3WCd/s1600/IMG_1134.JPG" /></a></div><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjOuKHox1zgrGB6zPDCnoB1oUgsMIuJoaJ7XgpcqSfw0Ik8NtjTgnCnRiIb6y2Gd5M3qPnOecoiZ816EXKz8Bu0EqCDBWXMYIDNgs2y9zHmiIHjZXGIDvA57TZAuHMSYNiJHarPRx8aZDud/s1600/IMG_1065.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjOuKHox1zgrGB6zPDCnoB1oUgsMIuJoaJ7XgpcqSfw0Ik8NtjTgnCnRiIb6y2Gd5M3qPnOecoiZ816EXKz8Bu0EqCDBWXMYIDNgs2y9zHmiIHjZXGIDvA57TZAuHMSYNiJHarPRx8aZDud/s1600/IMG_1065.JPG" /></a></div><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhF0OjGf3wxVv9l9obdI79CUBwhMTndgvcif-Af535OVd6Ft2jVKQsh5Rf1-VquleAEnyHZiQw03_XF8_9sofzYRF-8JzzKxQtRhumx9l4Orfpzlno9uns3vHW_fQvdviWyXDPI2wNSq81k/s1600/IMG_1047.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhF0OjGf3wxVv9l9obdI79CUBwhMTndgvcif-Af535OVd6Ft2jVKQsh5Rf1-VquleAEnyHZiQw03_XF8_9sofzYRF-8JzzKxQtRhumx9l4Orfpzlno9uns3vHW_fQvdviWyXDPI2wNSq81k/s1600/IMG_1047.JPG" /></a></div><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhNFARiCi8ac9rkFt-A8HaR3MirvmunbJoERDwsAJ5SKgE6BWblj-EplHLG49qtzNj-dLJn5Z0R40Ax8x2Uf6W6jFxQibiE-AhDdwjFjqFwmdxrc0Tjj62bMfGQcoO-NDYGhnsf3U3OY-8f/s1600/IMG_0673.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhNFARiCi8ac9rkFt-A8HaR3MirvmunbJoERDwsAJ5SKgE6BWblj-EplHLG49qtzNj-dLJn5Z0R40Ax8x2Uf6W6jFxQibiE-AhDdwjFjqFwmdxrc0Tjj62bMfGQcoO-NDYGhnsf3U3OY-8f/s1600/IMG_0673.jpg" /></a></div><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjMKG-kX-XqjVzaqzdnPQuK2YrTmrr9IlrSNc_ceQyXXc3dwDvRAiFbi0Lte_1IXAlkmoqBLg6bjKtIN6zYpkvwJ-4KaixlL1kbUjRJ0wOo7lqAFMo3u7qYroywN_q4ShQNBqDUsrp1QIac/s1600/IMG_0682.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjMKG-kX-XqjVzaqzdnPQuK2YrTmrr9IlrSNc_ceQyXXc3dwDvRAiFbi0Lte_1IXAlkmoqBLg6bjKtIN6zYpkvwJ-4KaixlL1kbUjRJ0wOo7lqAFMo3u7qYroywN_q4ShQNBqDUsrp1QIac/s1600/IMG_0682.jpg" /></a></div><br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
</div>Papalimanihttp://www.blogger.com/profile/13921841039127912163noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8141142857626838062.post-30507772719464515152011-04-10T06:18:00.000-07:002011-04-10T06:18:50.445-07:00ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΑΣ ΑΦΟΥ ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ;<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh_l337_OI8wBKVi0dFZzCHuPSuFRG3Naqmj7rFs1qpZljgxSthTxMiw78FAHilkR6TTn_CnBAQldZu4LzlEbez7n8NcEeEaHJuFvYxurbcOdT4vOHz6hHatCjos40Hfk-Ut2sxUudwXwHm/s1600/index.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="131" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh_l337_OI8wBKVi0dFZzCHuPSuFRG3Naqmj7rFs1qpZljgxSthTxMiw78FAHilkR6TTn_CnBAQldZu4LzlEbez7n8NcEeEaHJuFvYxurbcOdT4vOHz6hHatCjos40Hfk-Ut2sxUudwXwHm/s200/index.jpg" width="200" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/Gc4HGQHgeFE?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></div><br />
</div>Papalimanihttp://www.blogger.com/profile/13921841039127912163noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8141142857626838062.post-64971863895291963092011-04-08T09:54:00.000-07:002011-04-08T09:54:02.566-07:00Οι λαμπτήρες «εξοικονόμησης ενέργειας» και το εξαιρετικά επικίνδυνο μπλε φάσμα φωτός<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"> <div class="post-header"> </div><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhJeF-O1LyP3646ZGReOQLTAQb1DaT0vdDLzphGZvNhUo5sB31ayRPErEe20z8mmeuf77oWacW69EIW0z75b9uty7o0WOVUtw-9JyeI3aU7WNo2vYScjR4EIBQs1GNKtpJ5WrqleCHlwP8t/s1600/%25CE%259B%25CE%25AC%25CE%25BC%25CF%2580%25CE%25B5%25CF%2582+%25CE%25BF%25CE%25B9%25CE%25BA%25CE%25BF%25CE%25BD%25CE%25BF%25CE%25BC%25CE%25AF%25CE%25B1%25CF%2582+%25CF%2584%25CE%25BF+%25CE%25BC%25CE%25B5%25CE%25B3%25CE%25AC%25CE%25BB%25CE%25BF+%25CE%25AD%25CE%25B3%25CE%25BA%25CE%25BB%25CE%25B7%25CE%25BC%25CE%25B1.gif"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5592965506894508210" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhJeF-O1LyP3646ZGReOQLTAQb1DaT0vdDLzphGZvNhUo5sB31ayRPErEe20z8mmeuf77oWacW69EIW0z75b9uty7o0WOVUtw-9JyeI3aU7WNo2vYScjR4EIBQs1GNKtpJ5WrqleCHlwP8t/s200/%25CE%259B%25CE%25AC%25CE%25BC%25CF%2580%25CE%25B5%25CF%2582+%25CE%25BF%25CE%25B9%25CE%25BA%25CE%25BF%25CE%25BD%25CE%25BF%25CE%25BC%25CE%25AF%25CE%25B1%25CF%2582+%25CF%2584%25CE%25BF+%25CE%25BC%25CE%25B5%25CE%25B3%25CE%25AC%25CE%25BB%25CE%25BF+%25CE%25AD%25CE%25B3%25CE%25BA%25CE%25BB%25CE%25B7%25CE%25BC%25CE%25B1.gif" style="float: left; height: 200px; margin: 0px 10px 10px 0px; width: 142px;" /></a> <br />
<div>Οι φίλοι της σελίδας θα θυμούνται πως πριν από χρόνια είχα αφιερώσει μια ολόκληρη σειρά κειμένων στο μεγάλο ζήτημα του τεχνητού φωτισμού (Φως και Ζωή) και πως συχνά αναφερόμουν στις επικίνδυνες λάμπες τάχα "εξοικονόμησης" που προωθούν αντάμα περιβαλλοντικές, πολιτικοί και επιχειρήσεις. Οι πιο προσεκτικοί θα έχετε επίσης δει τη μόνιμη εικόνα-σύνδεσμο που παραπέμπει στο αποκαλυπτικό βιβλίο του Χρήστου Μουσουλιώτη "Λάμπες οικονομίας το Μεγάλο Λάθος". Στο διάστημα που πέρασε από την έκδοση εκείνου του πρώτου βιβλίου ο Χρήστος Μουσουλιώτης προχώρησε ακόμη περισσότερο στην έρευνα του και επανέρχεται σε παγκοσμίως πρώτη δημοσίευση με ακόμη περισσότερες αποκαλύψεις ειδικά όσων αφορά την τρομερή ζημιά που προκαλεί το μπλε φάσμα φωτός αυτών των συγκεκριμένων λαμπτήρων, βασισμένος σε περισσότερες από 250 επιστημονικές έρευνες. Ακολουθεί μια εισαγωγή στις αποκαλύψεις αυτές: Λάμπες Οικονομίας: η Δολοφονία της Υγείας γράφει ο Χρήστος Μουσουλιώτης Η πολιτική και περιβαλλοντική παραφροσύνη αυτών που μας κυβερνάνε δεν είναι μόνο εξοργιστική αλλά και άκρως επικίνδυνη. Έχοντας σπηλαιώδη άγνοια για τους κινδύνους που ενέχει η χρήση τεχνητού φωτισμού με έντονο το φάσμα τού μπλε (όπως στους λαμπτήρες "οικονομίας") αποφασίζουν και διατάσσουν στο όνομα μιας αμφιλεγόμενης εξοικονόμησης ενέργειας, για το πώς θα ζήσουμε σε κάθε πτυχή τής ζωής μας, αγνοώντας ή μη θέλοντας να μάθουν τα υφιστάμενα επιστημονικά δεδομένα που "ουρλιάζουν" ότι η καταναγκαστική επιβολή και χρήση φώτων "οικονομίας", ειδικά το βράδυ ενέχει τρομερούς κινδύνους για την ανθρώπινη υγεία. Ένας εκ των αμέτρητων κινδύνων και ο μέγιστος εξ αυτών είναι η κατάρρευση τής μόνης ασπίδας που διαθέτουμε απέναντι στη ραδιενεργή ακτινοβολία. Αυτή η ασπίδα είναι η φυσιολογική έκκριση μελατονίνης τη νύχτα, η οποία δεν συμβαίνει όταν η επίφυση που την εκκρίνει παίρνει εντολή από τους λαμπτήρες" οικονομίας": "Ε τι κάνεις; μην λειτουργείς σαν να είναι νύχτα! Εκεί έξω είναι ημέρα!" αναστέλλοντας τη λειτουργία της. Η μελατονίνη όταν εκκρίνεται:... Βοηθά στην καλή λειτουργία τής καρδιάς, των νεφρών, τού ήπατος, τού εγκεφάλου, των αρτηριών, των γεννητικών οργάνων, των τριχών τής κεφαλής, των οστών, τού αίματος και τού ανοσολογικού συστήματος. Το συγκλονιστικό που συμβαίνει είναι ότι επίφυση και μελατονίνη βοηθούν την πλήρη υγιή έκφραση 600 γονιδίων και στη μερική έκφραση περισσότερων από 2.000! Η ύπαρξη τής μελατονίνης μειώνει δραστικά τις πιθανότητες εμφάνισης καρκίνου, αλληλεπιδρά με τη διπλή έλικα του DNA και τη σταθεροποιεί, μειώνει τις παρενέργειες τής χημειοθεραπείας σε καρκινοπαθείς, μειώνει τις καταστροφικές επιδράσεις τής ιονισμένης ακτινοβολίας, ρυθμίζει την ώρα τού τοκετού και βελτιώνει την ομαλή εξέλιξη του. Μπορεί να προλάβει την εμφάνιση τής προεκλαμψίας, (σοβαρότατη παρενέργεια στον τοκετό), ρυθμίζει το ρολόι τού οργανισμού, θεραπεύει το jet lag, λειτουργεί ως αντιοξειδωτικό χωρίς τις παρενέργειες των άλλων αντιοξειδωτικών επειδή ποτέ δεν αυτοοξειδώνεται, καταπολεμά τις ελεύθερες ρίζες και βελτιώνει την αϋπνία. Η μελατονίνη προσφέρει ανοσία στο έμβρυο και το νεογέννητο μέσω τής μεταφοράς τής μητρικής μελατονίνης, βοηθά τους ηλικιωμένους να αυξήσουν τη ζωτικότητά τους, καταπολεμά τις λοιμώξεις, βοηθά στην καταπολέμηση τού AIDS, αναστέλλει την αύξηση των οιστρογόνων (συνδέονται κυρίως με τον καρκίνο τού στήθους), αυξάνει τα κύτταρα τού μυελού των οστών τα οποία με τη σειρά τους καταπολεμούν σοβαρές λοιμώξεις, μειώνει την πίεση τού αίματος, ρυθμίζει καλύτερα τη σχέση γλυκόζης ινσουλίνης, άρα βοηθά στην αγωγή τού σακχαρώδους διαβήτη ή στην πρόληψή του, μειώνει την αθηρωματογένεση, μειώνει την αυξημένη πίεση τού αίματος, μειώνει το χρόνο απορρόφησης τής τροφής, βοηθά το γαστρεντερικό σύστημα, επιδρά θετικά στη διατήρηση τού βάρους, σηματοδοτεί τη φυσιολογική και όχι πρόωρη έναρξη τής εφηβείας και τέλος αυξάνει το προσδόκιμο τής ζωής! Μειωμένη μελατονίνη έχει παρατηρηθεί σε καρκινοπαθείς, σε άτομα με αμνησία, σε αυτοκτονήσαντες, σε εκείνους που έχουν αυτοκτονικές τάσεις, σε άτομα με κατάθλιψη, σε όσους πάσχουν από το σύνδρομο χρόνιας κόπωσης, σε άτομα με κεφαλαλγίες, με γλαύκωμα, σε βουλιμικούς και υπέρβαρους, ενώ πιθανώς συνδέεται με την εμφάνιση σκολίωσης και το αναμενόμενο... βρίσκεται μειωμένη στους καπνιστές. Γι' αυτό το λόγο μπορεί κανείς να εκτιμήσει ότι με τη νομοθετική έμμεση επιβολή των λαμπτήρων «οικονομίας» από την Κομισιόν το 2009 βιώνουμε ένα κορυφαίο λάθος, καθώς η ΕΕ διέταξε τους λαούς τής Ευρωπαϊκής Ένωσης να μην χρησιμοποιούν λάμπες πυράκτωσης και αντ' αυτών να έχουν παντού λάμπες «οικονομίας» με το παραπλανητικό επιχείρημα ότι εξοικονομούν ενέργεια. Το μείζον ατόπημα συνέβη επειδή αυτές οι λάμπες έχουν την απόλυτη δυνατότητα να χειρίζονται τη λειτουργία τού αδένα που βρίσκεται εντός τού εγκεφάλου μας, αυτόν τής επίφυσης. Η λειτουργία τής επίφυσης είναι σημαντικότερη για τη διατήρηση τής υγείας και ευρωστίας τού ανθρώπου από τη λειτουργία κάθε άλλου αδένα τού σώματος. Πρόκειται σαφώς για τεράστιο ολίσθημα κάτι σαν «έγκλημα» συνειδητό ή ακούσιο δεν έχει σημασία, τεκμηριωμένο ωστόσο με αμέτρητες επιστημονικές εργασίες, που ένα μικρό, αλλά απολύτως αντιπροσωπευτικό μέρος τους παρουσιάζεται εδώ, το οποίο δείχνει πέραν πάσης αμφιβολίας ότι κάθε είδος τεχνητού φως και ειδικότερα οι παλαιάς τεχνολογίας λάμπες φθορισμού, οι απόγονοί τους που ήρθαν στη ζωή μας με νομοθετική επιβολή, δηλαδή οι νέες ηλεκτρονικές λάμπες «εξοικονόμησης», αλλά και τα LED, συνιστούν κίνδυνο για την υγεία των ανθρώπων, ακριβώς επειδή περιέχουν και εκπέμπουν υπερβολικό φάσμα τού μπλε. Για να γίνει αντιληπτό το γεγονός που διαδραματίζεται πίσω από τις πλάτες μας τίθεται ένα απλό ερώτημα προς εκείνους που νομοθέτησαν αυτό το τερατούργημα και προς εκείνους που το ακολουθούν και το διαφημίζουν: Πώς θα αντιδρούσαν εάν υπήρχαν σε χώρους όπου ζουν, εργάζονται, διασκεδάζουν ή θεραπεύονται, ηλεκτρονικές συσκευές (έστω εξοικονόμησης ενέργειας), που αλλοιώνουν ή σταματούν τη λειτουργία τής υπόφυσης; Ή τού θύμου αδένα; Ή τού θυρεοειδούς αδένα; Ή των παραθυρεοειδών αδένων; Ή των επινεφριδίων; Ή τού παγκρέατος; Πώς θα ένιωθαν οι γυναίκες επίτροποι τής Κομισιόν, ο θηλυκός πληθυσμός των πολιτικών κομμάτων, των κυβερνήσεων, τής Greenpeace και τής WWF με τη διαταραχή και «τρέλα» που θα επέφερε αυτή η ηλεκτρονική συσκευή στις ωοθήκες τους; Πώς θα ένιωθαν οι άνδρες επίτροποι τής Κομισιόν, ο αρσενικός πληθυσμός των πολιτικών κομμάτων, των κυβερνήσεων, τής Greenpeace και τής WWF με την απορρύθμιση και σμπαράλιασμα λειτουργίας, που θα δημιουργούσε αυτή η συσκευή στους όρχεις τους; Ασφαλώς θα το θεωρούσαν ανήκουστο, τερατώδες, αδιανόητο ίσως και εγκληματικό. Αυτό ακριβώς συμβαίνει με κάθε λάμπα φθορισμού όπως και με τις λάμπες «εξοικονόμησης» και με τα LED και εδώ βλέπουμε να αναδύεται ένα είδος επικίνδυνης άγνοιας αγκαλιά με πολιτική και κυβερνητική παραφροσύνη. Παρά το αναμφισβήτητο γεγονός ότι οι λαμπτήρες «οικονομίας» καταστέλλουν σημαντικά τη λειτουργία τής επίφυσης όταν τη διατάζουν να σταματήσει ή να επιβραδύνει επικίνδυνα τη λειτουργία της με το ξεκίνημα τής νύχτας, βλέπουμε τις κυβερνήσεις των κρατών να τους προωθούν σε βάρος τής υγείας των Ευρωπαίων πολιτών, με δρακόντειους νόμους και «πράσινες» διακηρύξεις, ενώ ταυτόχρονα παρατηρούμε αυτή την τακτική να υποστηρίζεται από ισχυρά και υπόγεια λόμπι, πανίσχυρες πολυεθνικές, οργανισμούς κρατών, κορυφαίες περιβαλλοντικές οργανώσεις, και πολιτικά κόμματα! Στους λαμπτήρες πυράκτωσης το φάσμα τού μπλε φωτός είναι ελάχιστο, σε τέτοιο σημείο, που ειδικοί επί τού θέματος θεωρούν ότι η έλλειψή του αποτελεί πρόβλημα και γι' αυτό το λόγο συνιστούν τη χρήση λαμπτήρων πυρακτώσεως με μπλε διαφανές γυάλινο περίβλημα για να ενδυναμωθεί! Ωστόσο ακόμα και αυτό το εξαιρετικά φτωχό φάσμα τού μπλε έχει την ισχύ να αναστέλλει τη λειτουργία τής επίφυσης! Ορισμένα άτομα, αραγμένα στις πλασματικές κορυφές τους και τα υπαρκτά πόστα εξουσίας τους παριστάνουν ή πραγματικά δεν αντιλαμβάνονται τα ολοφάνερα γεγονότα, ενώ η συντριπτική πλειοψηφία των καταναλωτών πλήττονται βαριά από τα σύγχρονα τεχνητά φώτα τα οποία τους αρρωσταίνουν ή σκοτώνουν, όπως υποστηρίζει πρώην επικεφαλής φυσικός τής General Electric στον τομέα φωτισμού. Από την άλλη μεριά τα συμφέροντα είναι τεράστια, πάμπολλα και αμετακίνητα, καθώς τα οικονομικά μεγέθη στην παραγωγή και τις πωλήσεις προϊόντων και υποπροϊόντων τεχνητού φωτός ξεπερνούν τη φαντασία μας. Η διαταραχή στη λειτουργία τής επίφυσης που συμβαίνει με τον τεχνητό φωτισμό κατά τη νύχτα αναστέλλει την έκκριση τής μελατονίνης, (προσέξτε όχι μελανοψίνης) η οποία δεν είναι απλή ορμόνη. Οι πολύπλοκες, και πολυεπίπεδες λειτουργίες της σε οποιοδήποτε έμβιο ον, η εμφάνισή της που συνδέθηκε ταυτόχρονα με τις αρχέγονες μορφές ζωής και η παρουσία της εκτός από το ζωικό και στο φυτικό βασίλειο, ωθεί ορισμένους επιστήμονες να ισχυρίζονται ότι η μελατονίνη συντονίζει όλες τις ορμόνες καθώς βρίσκεται επικεφαλής στην ορχήστρα διατήρησης τής ζωής! <em>Σημείωση</em>: ο Χρήστος Μουσουλιώτης έχει γράψει το βιβλίο που αποκαλύπτει όλη την αλήθεια για τις Λάμπες "εξοικονόμησης" μέσα σε περισσότερες από 300 σελίδες: το οποίο μπορείτε να διαβάσετε και να κατεβάσετε ΔΩΡΕΑΝ εδώ: http://light1and2life.wordpress.com/ Το παραπάνω κείμενο βασίζεται στη συνέχεια της έρευνας του και την 2η έκδοση του βιβλίου αυτού που μεγάλωσε κατά περισσότερες από 250 σελίδες (!) σχετικά με τις αλήθειες που αφορούν τις λάμπες αυτές που τόσο ύπουλα έσπρωξαν στη ζωή μας κρυμμένα συμφέροντα. Αποτελεί δε παγκοσμίως πρώτη δημοσίευση! Μαζί με το λινκ της σελίδας του Χρήστου Μουσουλιώτη, όπου θα μπορέσετε σύντομα να διαβάσετε ολόκληρη τη νέα έρευνα που αφορά κυρίως την επικινδυνότητα του μπλε φάσματος φωτός των λαμπτήρων αυτών. Απομακρύνεται κάθε τέτοια λάμπα από το χώρο σας! Απαιτήστε επίσης από το Δήμο σας να αφαιρέσει όλες αυτές τις επικίνδυνες λάμπες που μπήκαν σε όλα σχεδόν τα πάρκα! Απαιτήστε να απομακρυνθούν από τα σχολεία και κάθε άλλη αίθουσα! Ενημερώστε φίλους και συγγενείς.</div><br />
<div>Είναι ζήτημα ΖΩΗΣ </div><br />
<em><span style="font-size: 85%;"><a href="http://vickytoxotis.blogspot.com/">http://vickytoxotis.blogspot.com/</a></span></em></div>Papalimanihttp://www.blogger.com/profile/13921841039127912163noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8141142857626838062.post-18643754478866439372011-04-03T13:45:00.000-07:002011-04-03T13:45:04.840-07:00ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ.. ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΕΤΕ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΑΣ!<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><!--[if gte mso 9]><xml> <w:WordDocument> <w:View>Normal</w:View> <w:Zoom>0</w:Zoom> <w:Compatibility> <w:BreakWrappedTables/> <w:SnapToGridInCell/> <w:WrapTextWithPunct/> <w:UseAsianBreakRules/> </w:Compatibility> <w:BrowserLevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel> </w:WordDocument> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]> <style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:"Κανονικός πίνακας";
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:"Times New Roman";}
</style> <![endif]--> <br />
<div class="MsoNormal"></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiYT70HK_0DDDvit4AXk9EbddH6VLGMeXKhWV39q1KbQYae-CiiU-8gVUIJSFddZ6-ANAc16EQUCLe5o2fNbdnuHZhgRJOpaG72HZbTYb60Jn9HV4Dupk3IeHUPILslLH4qyQ23COulXJ3C/s1600/%25CE%2594%25CE%2599%25CE%2591%25CE%25A0%25CE%2591%25CE%2599%25CE%2594%25CE%2591%25CE%2593%25CE%25A9%25CE%2593%25CE%2597%25CE%25A3%25CE%2597.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiYT70HK_0DDDvit4AXk9EbddH6VLGMeXKhWV39q1KbQYae-CiiU-8gVUIJSFddZ6-ANAc16EQUCLe5o2fNbdnuHZhgRJOpaG72HZbTYb60Jn9HV4Dupk3IeHUPILslLH4qyQ23COulXJ3C/s1600/%25CE%2594%25CE%2599%25CE%2591%25CE%25A0%25CE%2591%25CE%2599%25CE%2594%25CE%2591%25CE%2593%25CE%25A9%25CE%2593%25CE%2597%25CE%25A3%25CE%2597.jpg" /></a></div><div class="MsoNormal" dir="rtl" style="text-align: right;">Από μικρό να μη του αρνείστε τίποτα. Δίνετε του ότι επιθυμεί, ότι ζητάει, ιδίως όταν πεισμώνει και κλαίει.</div><div class="MsoNormal"><b>Έτσι θα μεγαλώσει και θα πιστεύει πώς οι άλλοι του οφείλουν τα πάντα, πώς έχει μόνο δικαιώματα.</b></div><div class="MsoNormal">Όταν αρχίζει<span> </span>να ξεστομίζει βρισιές, εσείς να γελάτε.</div><div class="MsoNormal"><b>Έτσι θα του δώσετε να καταλάβει ότι είναι πολύ έξυπνο</b>. </div><div class="MsoNormal">Μη του λέτε ποτέ ότι αυτό είναι «κακό!» Έτσι λένε τα παλιά μυαλά.</div><div class="MsoNormal"><b>Όταν αργότερα θα συναντήσει στη ζωή του δυσκολίες και θα υποστεί το κακό, θα έχει τη βεβαιότητα πώς η κοινωνία το αδικεί.</b></div><div class="MsoNormal">Μαζεύετε εσείς ότι παρατάει εδώ κι εκεί- βιβλία ρούχα, παπούτσια… Μη του πείτε ποτέ : « Μάζεψε τα, βάλτα στη θέση τους».</div><div class="MsoNormal"><b>Έτσι θα πιστέψει πως η μάνα είναι δούλα του, και πως για όλα είναι υπεύθυνοι πάντα οι άλλοι.</b></div><div class="MsoNormal">Αφήστε το να βλέπει τα πάντα(προπαντός στην τηλεόραση) και να διαβάζει τα πάντα, χωρίς ποτέ να τον καθοδηγείτε. </div><div class="MsoNormal"><b>Το παιδί σας είναι ατσίδα και ξέρει να διακρίνει! Η μόρφωση του θα γίνει έτσι πολύ πλατειά!</b></div><div class="MsoNormal">Μη του δίνετε καμιά πνευματική αγωγή. Να κοροϊδεύεται μπροστά του την πίστη, κι εκείνους που την ακολουθούν.</div><div class="MsoNormal"><b>Όταν το παιδί μεγαλώσει «θα διαλέξει από μόνο του»</b></div><div class="MsoNormal">Δίνεται του μπόλικο χαρτζιλίκι για να μη νιώθει κατώτερο από τους άλλους και «να μη στερηθεί ότι στερηθήκατε εσείς» <span> </span></div><div class="MsoNormal"><b>Όταν μεγαλώσει θα είναι βέβαιο πως ή αξία στον άνθρωπο τη δίνει το χρήμα, αδιάφορο πως αποκτήθηκε.</b></div><div class="MsoNormal">Μη του λέτε ποτέ : «Κάνε αυτό» ή «Μη κάνεις εκείνο», γιατί έτσι το καταπιέζετε, δεν σέβεστε την ελευθερία του και την προσωπικότητα του. Μπορεί μάλιστα να του δημιουργήσετε και… ψυχικά τραύματα! </div><div class="MsoNormal"><b>Όταν μεγαλώσει θα νομίζει πως η ζωή είναι μόνο να διατάζεις, ποτέ να ακούς.</b></div><div class="MsoNormal">Να τσακώνεστε , να βρίζεστε , να προσβάλλετε ο ένας τον άλλον μπροστά του χωρίς ντροπή.(Μην ανησυχείτε, έτσι δεν θα του δημιουργήσετε ψυχικά τραύματα)</div><div class="MsoNormal"><b>Αργότερα, <span> </span>στην δική του οικογένεια θα του φαίνεται φυσικό να κάνει τα ίδια πράγματα. <span> </span></b></div><div class="MsoNormal">Να παίρνετε πάντα το μέρος του μπροστά στους δασκάλους και τους γείτονες. Μη πιστεύετε ποτέ πως το αγγελούδι σας μπορεί να κάνει ατιμίες και αναποδιές. Βρίστε εκείνους που φιλικά και καλοπροαίρετα σας αναφέρουν κάτι σχετικό.</div><div class="MsoNormal"><b>Είναι συκοφάντες και ζηλιάρηδες.</b></div><div class="MsoNormal">Όταν πάτε στο αστυνομικό τμήμα, όπου το μάζεψαν γιατί έκλεψε ή γιατί πήρε ναρκωτικά , φωνάξτε δυνατά μπροστά σε όλους ότι είναι ένα παλιόπαιδο, ένας αλήτης, ότι θυσιαστήκατε για το καλό του αλλά δεν μπορέσατε ποτέ να το συμμαζέψετε.</div><div class="MsoNormal"><b>Έτσι εσείς θα βγείτε καθαροί.</b></div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal"><b>Ετοιμαστείτε για μια ζωή γεμάτη πόνο και τύψεις. Θα την έχετε.</b></div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal"><b>(Διασκευή από το γαλλικό βιβλίο «ΜΗΤΕΡΑ ΠΡΟΣΕΧΕ»!)</b></div></div>Papalimanihttp://www.blogger.com/profile/13921841039127912163noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8141142857626838062.post-54178117594028599042011-03-31T21:42:00.000-07:002011-03-31T21:42:31.630-07:00Το έθιμο με το ψέμα<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><a href=""><img alt="Μικρότερα γράμματα" border="0" src="http://www.madata.gr/themes/madata-2010-new/img/font_decrease.gif" title="Μικρότερα γράμματα" /></a> <a href=""> <img alt="Μεγαλύτερα γράμματα" border="0" src="http://www.madata.gr/themes/madata-2010-new/img/font_enlarge.gif" title="Μεγαλύτερα γράμματα" /></a><div class="font_size"> </div><div id="article_body"> <div class="image"> <img alt="Πρωταπριλιά: Το έθιμο με το ψέμα" src="http://static.madata.gr/files/2010_IMAGES/P/pinokio_626496190.jpg" /> </div><strong></strong><br />
Η 1η Απριλίου είναι η μέρα που καλούμαστε όλοι, λόγω εθίμου, να πούμε ψέματα!<br />
Τα ψέματα της πρωταπριλιάς είναι ένα έθιμο που μας έχει έρθει από την Ευρώπη. Υπάρχουν διάφορες εκδοχές σχετικά με τον τόπο και τον χρόνο που γεννήθηκε το έθιμο αυτό.<br />
Η πρώτη εκδοχή θέλει το έθιμο να ξεκίνησε από τους Κέλτες. Λαός της βορειοδυτικής Ευρώπης, οι Κέλτες, ήταν δεινοί ψαράδες. Η εποχή του ψαρέματος ξεκινούσε την 1η Απριλίου. Όσο καλοί ψαράδες όμως και να ήταν, την εποχή αυτή του χρόνου τα ψάρια πιάνονται δύσκολα. Έτσι και αυτοί, όπως προστάζει ο κώδικας δεοντολογίας των ψαράδων όλων των εποχών, έλεγαν ψέματα σχετικά με τα πόσα ψάρια είχαν πιάσει. Αυτή η συνήθεια, έγινε με το πέρασμα του χρόνου έθιμο.<br />
Η δεύτερη εκδοχή θέλει γενέτειρα του εθίμου την Γαλλία του 15ου αιώνα, στην οποία για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα η πρώτη του Απρίλη είχε καθιερωθεί ως πρωτοχρονιά.<br />
Έτσι ενώ όλη η άλλη Ευρώπη την πρωτοχρονιά την γιόρταζε την 1 Ιανουαρίου, οι Γάλλοι, ήταν οι μοναδικοί που ξεχώριζαν, και την γιόρταζαν την 1 Απρίλη. Όταν το 1564 ο βασιλιάς Κάρολος θ’ αποφάσιζε να το αλλάξει, καθιερώνοντας ως πρώτη του έτους την 1 Ιανουαρίου, συνάντησε έντονες αντιδράσεις από ορισμένους ένθερμους οπαδούς του εθίμου, οι οποίοι επέμεναν σε πείσμα όλων των άλλων να γιορτάζουν σαν πρωτοχρονιά την Πρωταπριλιά. Οι άλλοι που δέχτηκαν την αλλαγή πείραζαν τους «παραδοσιακούς» με κάλπικα πρωτοχρονιάτικα δώρα και πιπεράτα ψέματα.<br />
Για κάποιους πάλι, οι πρωταπριλιάτικες φάρσες οφείλουν την ύπαρξή τους στη γιορτή της «Kοροϊδίας και του Ξεγελάσματος» της ρωμαϊκής Θεάς «Bένους Aπρίλις», δηλαδή της Aπριλίου Aφροδίτης, που έδινε το έναυσμα για απελευθέρωση του πνεύματος ταυτόχρονα με την οργιώδη απελευθέρωση της φύσης…<br />
<strong>Η Πρωταπριλιά στην Ελλάδα</strong><br />
Στην Ελλάδα διαφοροποιήθηκε το έθιμο και πήρε την γνωστή ελληνική χροιά . Η βασική ιδέα βέβαια παρέμεινε ίδια. Λέμε αθώα ψέματα με σκοπό να ξεγελάσουμε το «θύμα» μας. Σε κάποιες περιοχές της πατρίδας μας, θεωρούν ότι όποιος καταφέρει να ξεγελάσει τον άλλο, θα έχει την τύχη με το μέρος του όλη την υπόλοιπη χρονιά. Σε κάποιες άλλες πιστεύουν ότι ο «θύτης» θα έχει καλή σοδειά στις καλλιέργειες του.Όσο για το «θύμα», πιστεύεται ότι, σε αντίθεση με τον «θύτη», θα έχει γρουσουζιά τον υπόλοιπο χρόνο και πιθανότατα αν είναι παντρεμένος θα χήρεψει γρήγορα. Στη Θράκη το βρόχινο νερό της Πρωταπριλιάς θεωρείται θεραπευτικό και γι’ αυτό το μαζεύουν σε μπουκάλι και πίνει απ’ αυτό ο άρρωστος.<br />
Στην Κομοτηνή, την παλιά Γκιουμουλτζίνα, λέγανε πως την πρωταπριλιά το είχαν σε καλό να γελούν, «για να γίνουν τα κουκούλια τους»,όταν, βέβαια, είχαν σηροτροφία (εκτροφή μεταξοσκωλήκων). Στην Τζαντώ της Ανατολικής Θράκης, είχανε, λέει, σε καλό να γελάσουν τον άλλον, για να κάνουν τα δέντρα καρπό Μα κείνος που ξεγελιόταν το είχε σε κακό όλο το χρόνο θα ήτανε γελασμένος, κι αν ήταν παντρεμένος, θα χήρευέ. Στην Άνδρο, πάλι, λένε ψέματα την 1η του Μάρτη κι όχι την Πρωταπριλιά.<br />
Μπορεί να υπάρχουν πολλά διαφορετικά μουσεία σ’ όλο τον κόσμο. Σίγουρα όμως ένα από τα πιο πρωτότυπα είναι το μουσείο φάρσας, το οποίο έχει ως έδρα του την Καλιφόρνια των Η.Π.Α Πρωταπριλιά σήμερα και σας παρουσιάζουμε τις κορυφαίες φάρσες όλων των εποχών σύμφωνα με το μουσείο της Καλιφόρνιας.<br />
<br />
Φάρσες, που ειπώθηκαν από τα Μ.Μ.Ε και προκάλεσαν εντύπωση, χαρά, αναστάτωση ακόμα και τρόμο στην κοινή γνώμη της εποχής.<br />
<br />
* Πώς να φυτέψετε ένα… μακαρονόδεντρο<br />
<br />
1 Εκατοντάδες ακροατές τηλεφώνησαν στο BBC το 1975 ρωτώντας πώς μπορούν να φυτέψουν ένα μακαρονόδεντρο στον κήπο τους. Είχε προηγηθεί ρεπορτάζ που έδειχνε Ελβετούς αγρότες να φυτεύουν σπαγγέτι στο έδαφος, λέγοντας ότι η χρονιά ήταν ιδανική για πλούσια σοδειά λόγω του ήπιου χειμώνα.<br />
<br />
* Υποψήφιος πρόεδρος ο Νίξον το ’92<br />
<br />
Ο 79χρονος Ρίτσαρντ Νίξον, υποψήφιος πρόεδρος της Αμερικής εν έτει 1992! Με τη φάρσα αυτή τίμησε την Πρωταπριλιά εκείνης της χρονιάς αμερικανικό ραδιοφωνικό πρόγραμμα. Το τηλεφωνικό κέντρο του σταθμού κατακλύστηκε από οργισμένους ακροατές, οι οποίοι είχαν ακούσει τον Νίξον να εγκαινιάζει την εκστρατεία του με το σύνθημα: «Δεν έκανα κανένα λάθος και δεν πρόκειται να ξανακάνω». Χρειάστηκαν σαράντα πέντε λεπτά για να μάθουν ότι επρόκειτο απλώς για ένα αστείο και ότι η φωνή ανήκε στον μίμο Rich Little…<br />
<br />
* Τα μαγικά πέδιλα<br />
<br />
Το 1932 πολλοί ήταν εκείνοι που πίστεψαν ότι ο άνθρωπος μπορεί να πετάξει με ένα ζευγάρι πέδιλα του σκι, αφού οι «Νιου Γιορκ Τάιμς» δημοσίευσαν και σχετικές φωτογραφίες.<br />
<br />
* Δύο μέρες έξω!<br />
<br />
Το 1979 κάποιοι θεώρησαν αληθές το ότι η βρετανική κυβέρνηση αποφάσισε να εξαλείψει την 5η και τη 12η Απριλίου από το ημερολόγιο, για να συγχρονίσει την ώρα της με τον υπόλοιπο κόσμο<br />
<br />
* Νηφάλιο ιντερνέτ!<br />
<br />
Το 1994 αρκετοί έσπευσαν να συμμορφωθούν με υποτιθέμενη οδηγία που προέβλεπε πως θα συλλαμβανόταν οποιοσδήποτε σέρφαρε στο Διαδίκτυο… μεθυσμένος.<br />
<br />
* Αλλαγή της σταθεράς «π»<br />
<br />
Σοβαρές διαμαρτυρίες προκάλεσε η πρωταπριλιάτικη φάρσα του φυσικού Marc Boslough, ο οποίος το 1998 δημοσίευσε σε επιστημονικό περιοδικό την πρόθεση της Αλαμπάμα να αλλάξει με νομοθεσία την τιμή της μαθηματικής σταθεράς «π» από 3.14159 σε 3.0, ακολουθώντας… τους συμβολισμούς της Βίβλου.<br />
<br />
* Μια κάλτσα δίνει χρώμα στην TV<br />
<br />
Το 1962 η έγχρωμη τηλεόραση αποτελούσε «όνειρο θερινής νυκτός» για τη Σουηδία. Το μεσημέρι της 1ης Απριλίου το δελτίο ειδήσεων ξεκινά και στην οθόνη εμφανίζεται ο τεχνικός του καναλιού, Kjell Stensson. Ενημερώνει το κοινό, που παρακολουθεί καθηλωμένο στους δέκτες του, πως χάρη στην ανάπτυξη της τεχνολογίας μπορεί πλέον να απολαμβάνει τα αγαπημένα του προγράμματα λουσμένα με τα πιο ζωηρά χρώματα.<br />
<br />
«Το μόνο που χρειάζεται να κάνετε είναι να τοποθετήσετε μια νάιλον κάλτσα στην οθόνη της τηλεόρασής σας», λέει ο Stensson, σπεύδοντας, μάλιστα, να αναπαραστήσει το εγχείρημα σε απευθείας μετάδοση. Οι εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι που το δοκίμασαν μάλλον ήταν αρκετά δύσπιστοι, όταν την… 1η Απριλίου του 1970 πουλήθηκε για πρώτη φορά στη Σουηδία έγχρωμη τηλεόραση…<br />
<br />
* Το ηλεκτρονικό Big Ben<br />
<br />
Το 1980 το βρετανικό δίκτυο BBC ανακοίνωσε πως το ιστορικό ρολόι Big Ben θα λειτουργούσε πλέον με ψηφιακό μηχανισμό, για να δείχνει με ακρίβεια την ώρα. Όταν αναφέρθηκε ότι οι δείκτες του ρολογιού θα πωλούνταν στους τέσσερις πρώτους ακροατές που θα επικοινωνούσαν με τον σταθμό, οι προσφορές «έσπασαν τα ταμεία»…<br />
<br />
* Το τέλος του κόσμου<br />
<br />
Μία από τις διασημότερες πρωταπριλιάτικες φάρσες ήταν αυτή του Ινστιτούτου Franklin, το οποίο εν έτει 1940 ανακοίνωσε ότι το τέλος του κόσμου θα ερχόταν την επόμενη μέρα. Τρομερή αναστάτωση και πανικός προκλήθηκαν στους πολίτες και στις δημόσιες υπηρεσίες, ενώ ο υπάλληλος του Ινστιτούτου που είχε τη φαεινή ιδέα του αστείου… απολύθηκε.<br />
<br />
* Ο τάφος του Σωκράτη<br />
<br />
Το 1995 το ελληνικό υπουργείο Πολιτισμού ανακοίνωσε ότι βρέθηκε ο τάφος του Σωκράτη και μέσα σε αυτόν αμφορέας με ίχνη κώνειου. Η είδηση έκανε τον γύρο του κόσμου, ενώ η αλήθεια αποκαταστάθηκε λίγες ώρες αργότερα…<br />
<br />
EDWARD R। FRIEDLANDER . Αποτελεί αναμφισβήτητο γεγονός ότι οι άνθρωποι αρέσκονται να πιστεύουν σε όσα ψέματα τούς παρουσιάζουν ως διανοητικά και πολιτιστικά ανώτερους από τους άλλους.</div><div id="article_body"><br />
Jacques Arenes .Το ψέμα αποτελεί το όπλο των αδυνάτων.</div><div id="article_body"><br />
MARK TWAIN .Yπάρχουν ψέματα, μεγάλα ψέματα και στατιστικές</div><div id="article_body"><br />
Α.ΚΑΜΥ .Ελεύθερος είναι εκείνος που μπορεί να ζει χωρίς να λέει ψέματα.</div><div id="article_body"><br />
Ανατόλ Φρανς .Χωρίς ψέματα , η ανθρωπότητα θα καταστρεφόταν από απελπισία και πλήξη .</div><div id="article_body"> </div><div id="article_body">Β.ΓΚΖΕΓΚΟΡΤΣΙΚ .Οι δυο αλήθειες που μισούν η μία την άλλη είναι ικανοί να γεννήσουν χίλιες είδους ψέματα.</div><div id="article_body"><br />
Βλαντιμίρ Ιλιτς Λένιν .Ένα ψέμα που επαναλαμβάνεται πολλές φορές γίνεται η αλήθεια .</div><div id="article_body"><br />
Γ.ΜΠΡΑΚΟΥΕ . Η αλήθεια υπάρχει. Το ψέμα πρέπει να εφευρεθεί.</div><div id="article_body"><br />
Γ.ΤΡΟΕΠΟΛΣΚΙ .Και το ψέμα μερικές φορές είναι ιερό σαν την αλήθεια: όταν η μητέρα τραγουδάει ένα χαρούμενο τραγούδι και χαμογελάει στο παιδί της που έχει ανίατη αρρώστια.</div><div id="article_body"><br />
Γιόγκι Μπέρα . Τα μισά ψέματα που λένε για μένα δεν είναι αλήθεια .</div><div id="article_body"><br />
Ζαν Ροστάντ . Στην πολιτική επιτίθενται στα χθεσινά ψέματα μόνο για να κολακεύσουν τα σημερινά.</div><div id="article_body"><br />
Ι.ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ . Το ψέμα τρώγεται καλομαγειρεμένο, η αλήθεια ωμή .</div><div id="article_body"><br />
Καρλ Κράους (αυστριακός συγγραφέας) . «Αν ο ρεπόρτερ έχει σκοτώσει τη φαντασία μας με τις αλήθειες του, απειλεί τη ζωή μας με τα ψέματα του».</div><div id="article_body"><br />
ΛΟΟΥΕΛ . Αυτός που λέει την αλήθεια, χτυπάει το ψέμα στην καρδιά.</div><div id="article_body"><br />
Ντενί Ντιντερό . Καταπίνουμε με απληστία κάθε ψέμα που μας κολακεύει , αλλά την αλήθεια που μας φαίνεται πικρή τη ρουφάμε γουλίτσα γουλίτσα .</div><div id="article_body"><br />
ΟΤΟ ΦΟΝ ΜΠΙΣΜΠΑΡΚ . Ποτέ οι άνθρωποι δεν λένε περισσότερα ψέματα απ' ότι έπειτα από ένα κυνήγι , κατά τη διάρκεια ενός πολέμου και πριν από εκλογές .</div><div id="article_body"><br />
Ουίνστον Τσόρτσιλ . Ένα ψέμα έχει κάνει το γύρο του μισού πλανήτη προτού η αλήθεια προλάβει να φορέσει το παντελόνι της .</div><div id="article_body"><br />
ΣΟΦΟΚΛΗΣ . Το ψέμα ποτέ δε ζει για να γεράσει.</div><div id="article_body"><br />
Στάνισλαβ Λετς . Ποτέ μη λες ψέματα όταν η αλήθεια είναι πιο επικερδής.</div><div id="article_body"><br />
ΤΟΛΣΤΟΙ .Το πιο πιστό γνώρισμα της αλήθειας είναι η απλότητα και η σαφήνεια. Το ψέμα πάντα είναι περίπλοκο, πολύλογο και έχει εξεζητημένο ύφος.</div><div id="article_body"><br />
ΤΣΩΡΤΣΙΛ . Εάν η αλήθεια είναι πολύπλευρη, το ψέμα είναι πολύφωνο.</div><div id="article_body"><br />
ΦΙΟΝΤΟΡ ΝΤΟΣΤΟΓΙΕΦΣΚΙ . Σ' όλη μου τη ζωή έλεγα ψέματα. Ακόμα και τότε που έλεγα την αλήθεια. Ποτέ δε μιλούσα για χάρη της αλήθειας. Μιλούσα μόνο για χάρη του εαυτού μου. ... Το πιο δύσκολο στη ζωή είναι να ζεις και να μη λες ψέματα... και να μην πιστεύεις το ψέμα σου.<br />
<br />
* Παροιμίες<br />
"Αλήθεια χωρίς ψέματα, φαϊ χωρίς αλάτι"</div><div id="article_body"><br />
* Λαϊκή Σοφία .<br />
Ο ΠΡΩΤΟΝ ΨΕΥΔΟΣ . "Το αρχικό ψέμα." Ειπώθηκε από τον Αριστοτέλη (Αναλυτικά πρότ. 66α 16: «Ο δε ψευδής λόγος γίνεται παρά το πρώτον ψεύδος»), που ήθελε να προφυλάξει από τα κακά συμπεράσματα που ακολουθούν μια πλανεμένη βασική σκέψη. Λέγεται σήμερα για ψέμα που μπορεί να έχει για επακόλουθο και άλλα.<br />
asxetos </div></div>Papalimanihttp://www.blogger.com/profile/13921841039127912163noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8141142857626838062.post-89843752034089923492011-03-31T14:11:00.000-07:002011-03-31T14:11:34.333-07:00Υδριάδα: 100% ελληνική εφεύρεση<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhbR7irzODcNYp9jflqNEyKrG25ihe8Z7NP08LsJPwQsWdWBC4uA-tQNjIPdZRO_iWFauQuZjb5CGZSGQ36LZXUYyoqDz0dpE4xzby4NW2A5FYq6bf3yKpDOinV3LoFAGVCp5ysn9UCiLuD/s1600/ydriada.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="253" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhbR7irzODcNYp9jflqNEyKrG25ihe8Z7NP08LsJPwQsWdWBC4uA-tQNjIPdZRO_iWFauQuZjb5CGZSGQ36LZXUYyoqDz0dpE4xzby4NW2A5FYq6bf3yKpDOinV3LoFAGVCp5ysn9UCiLuD/s400/ydriada.jpg" width="400" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div>Το πρόβλημα το ξέρουμε όλοι. <strong>Τα νησιά μας πάσχουν από έλλειψη –προφανώς πόσιμου- νερού. </strong>Η υπερκατανάλωση από τον ανεξέλεγκτο τουρισμό, η χρήση πόσιμου νερού για το γέμισμα των πισινών και η κακή διαχείριση των υδάτινων πόρων εν γένει έχουν φέρει αρκετούς νησιώτες στα πρόθυρα της λειψυδρίας. Είναι γνωστό ότι αρκετά από τα νησιά μας αγοράζουν νερό από ιδιώτες το οποίο μεταφέρουν με βαπόρια για να καλύψουν τις ανάγκες τους.<br />
Το θέμα είναι υπάρχει λύση; Φυσικά και υπάρχει αν και μέχρι να εφαρμοστεί, έστω και σε ένα μόνο νησί. έπρεπε να περάσει από το σκόπελο της γραφειοκρατίας…<br />
<br />
<strong> Στην Ηρακλειά. δίπλα στη Νάξο, εδώ και τρία χρόνια, λειτουργεί ένα εξολοκλήρου ελληνικό έργο. </strong>Η <strong>Υδριάδα, </strong>, είναι μια πρότυπη σε παγκόσμιο επίπεδο πλωτή μονάδα αφαλάτωση.� που παίρνει την ενέργειά της από ενσωματωμένη ανεμογεννήτρια και φωτοβολταϊκή συστοιχία.<br />
<br />
Επικεφαλής του προγράμματος είναι ο κ. Νικήτας Νικητάκος, Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου που μαζί με τους συνεργάτες του Θ.Λίλα και Α.Βατίστα έχουν καταφέρει να πραγματοποιήσουν το πρόγραμμα που για την νησιωτική Ελλάδα θα έπρεπε να είναι ο «απόλυτος στόχος». Την δημιουργία νερού από τη θάλασσα χωρίς να καταναλώνεται «ρυπογόνο» ρεύμα παραγωγής ΔΕΗ.<br />
<br />
Η <strong>Υδριάδα </strong>με ύψος άνω των 35 μέτρων, αποτελείται από τέσσερις πλωτήρες και έναν κεντρικό, συνδεδεμένους με μεταλλικό πύργο που φιλοξενεί και την ανεμογεννήτρια. Μπορεί να καλύψει τις ημερήσιες ανάγκες 300 κατοίκων σε νερό και έχει σχεδόν μηδενικό κόστος λειτουργίας, όχι βέβαια και κατασκευής…<br />
<br />
<div style="text-align: left;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg_yNmC26n3tVLWWmAerCP1t4kAzjpGhQQWew0WwhhbVrAzTTRcXLn63LoHMCUZzG7h05Uhy_grQHZlAYbOFAS8U96zeLay0TmpVoOoIJ_7a2O5vphEZFbQXfOOhATfnTYg_MfgUeTWPNWf/s1600/ydria2.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg_yNmC26n3tVLWWmAerCP1t4kAzjpGhQQWew0WwhhbVrAzTTRcXLn63LoHMCUZzG7h05Uhy_grQHZlAYbOFAS8U96zeLay0TmpVoOoIJ_7a2O5vphEZFbQXfOOhATfnTYg_MfgUeTWPNWf/s1600/ydria2.jpg" /></a> Η αντίστροφη όσμωση, η τεχνολογία που χρησιμοποιεί η <strong>Υδριάδα</strong>, είναι γνωστή εδώ και πολλά χρόνια. Ωστόσο, η εφαρμογή της σε «εθνικό» επίπεδο σκόνταφτε πάντα στην μεγάλη κατανάλωση ενέργειας του συστήματος η οποία αν καλυπτόταν από ηλεκτρικό ρεύμα παραγωγής ΔΕΗ (άνθρακας κλπ) δεν θα είχε το οικολογικό αποτύπωμα που όλοι αναζητούμε στις ημέρες μας.</div><br />
Οι επιστήμονες που εξέλιξαν την Υδριάδα, έλυσαν αυτό το πρόβλημα, εγκαθιστώντας πάνω στον τεράστιο πυλώνα, φωτοβολταϊκά συστήματα αλλά και ανεμογεννήτριες ενώ για τον απομακρυσμένο έλεγχό της λειτουργίας, η Υδριάδα είναι εφοδιασμένη και με ασύρματη σύνδεση στο διαδίκτυο!<br />
<br />
<strong>Η ιδέα έχει αποσπάσει παγκόσμια αναγνώριση </strong>αλλά στην Ελλάδα έχει …καταφέρει να εξαγριώσει τους τοπικούς κοινοτικούς νερουλάδες οι οποίοι θεωρούν αδιανόητο το χάσουν το μεροκάματό τους όταν το σύστημα θα λειτουργήσει πλήρως παρέχοντας δωρεάν νερό! <br />
<br />
Στην πορεία υλοποίησης του έργου από την ομάδα του Πανεπιστημίου, -σύμφωνα με καλά ενημερωμένες πηγές- οι υπεύθυνοι άκουσαν ακόμα και την δικαιολογία από τα χείλη αρμόδιων παραγόντων ότι «δεν είναι δυνατόν να δίνετε δωρεάν νερό. Θα μας το χαρίζετε και εμείς θα το πουλάμε».<br />
<br />
<br />
...ΟΤΑΝ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΑΙΣΘΑΝΟΝΤΑΙ ΓΑΪΔΟΥΡΙΑ ΚΟΠΑΔΙ ΔΕΝ ΓΙΝΟΝΤΑΙ...<br />
<div style="background-color: transparent; border: medium none; color: black; overflow: hidden; text-align: left; text-decoration: none;"><br />
</div></div>Papalimanihttp://www.blogger.com/profile/13921841039127912163noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8141142857626838062.post-5661411756003570802011-03-28T10:17:00.000-07:002011-03-28T10:17:10.232-07:00"Ένα νέο Εμείς"<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/tcLci3HxTMM?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></div><table align="center" border="0" cellpadding="4" cellspacing="4"><tbody>
<tr></tr>
<tr><td background="images/hr2.gif" valign="top" width="13"><br />
</td> <td class="title" valign="top" width="692"><div align="left"> Νταμανχούρ: Μια φουτουριστική κοινότητα στην Ιταλία<br />
<table align="right" border="0" cellpadding="1" cellspacing="1" class="tbi1" style="width: 100px;"><tbody>
<tr> <td><div align="center"><img border="0" src="http://www.miraclesynthesis.gr/datafiles/242L.jpg" width="300" /></div></td> </tr>
</tbody></table><br />
<span class="m1"><div><span> <strong><span style="color: blue;">Νταμανχούρ: μια κοινότητα που έρχεται από το μέλλον και ζει με αναπάντεχο τρόπο, κατέχοντας παρέξενες γνώσεις<br />
</span>Της Ιουλίας Πιτσούλη</strong></span></div><div><strong> </strong></div><div><strong><span> </span></strong>Η ύπαρξη αυτής της next age <span>κοινότητας μέσα στην κοιτίδα του καθολικισμού ήταν από μόνη της ένα αγκάθι για το Βατικανό. Το αποκορύφωμα ήρθε όταν αποκαλύφθηκε πως οι κάτοικοι της Νταμανχούρ έσκαβαν μυστικά τους πρόποδες των ιταλικών Άλπεων δημιουργώντας ένα πελώριο ναό που δίχασε την κοινή γνώμη ,έγινε αιτία για την επέμβαση στρατού και αστυνομίας , απειλήθηκε με σφράγιση και κατέληξε τελικά να χαρακτηρισθεί «αριστούργημα τέχνης» και «8<sup>ο</sup> θαύμα»!</span></div><div> «Αυτό το ναό αξίζει κανείς να τον δει ιδιαίτερα γι αυτό που κρύβει στα βάθη του :τον «Θάλαμο του Χρόνου» σκέφτομαι πετώντας για το Τορίνο. Επί τέσσερις ολόκληρους μήνες «κατέβαζα» υλικό από το Ίντερνετ για τη Νταμανχούρ και τελειωμό δεν είχε. Απίστευτες λεπτομέρειες μιας εναλλακτικής κοινωνίας για την οποία εμείς στην Ελλάδα δεν είχαμε ιδέα.</div><div> </div><div> <span style="color: blue;"> <strong>Κάτοικοι ενός ιδιωτικού σύμπαντος</strong></span></div><div>Ο ιδρυτής της Νταμανχούρ ο Ομπέρτο Αϊράουντι είχε , όπως λέγεται, παράξενες εμπειρίες και ιδιαίτερες ψυχικές ικανότητες που είχαν εκδηλωθεί από την αρχή της εφηβείας του. Θα μπορούσε να είναι ίσως ένας άλλος Ούρι Γκέλερ. Ή μια πηγή έμπνευσης για τον Αλχημιστή του Πάολο Κοέλο. Η κοινότητα που δημιούργησε αποτελεί ως κοινωνικό μοντέλο σαφή μεταβολή του τρέχοντος παραδείγματος στην πράξη. Οι άνθρωποι εκεί ζουν στην κυριολεξία σε μια άλλη πραγματικότητα. Θα μπορούσαν και να κατοικούν σε ένα άλλο σύμπαν αν η θεωρία για τα παράλληλα σύμπαντα δεν απέκλειε την επικοινωνία μεταξύ τους. (Βέβαια, η φυσική πάντα ανατρέπει τον εαυτό της). Ταξιδεύοντας για την Νταμανχούρ είχα περιέργεια για πολλά και κυρίως για το πώς καταφέρνει να αυτοργανωθεί και να λειτουργεί για αρκετά χρόνια μια τόσο ιδιότυπη κοινότητα. Φτάνοντας στο αεροδρόμιο του Τορίνο <span> με υποδέχεται ένας χαμογελαστός αεικίνητος 50άρης. Είναι η «κουκουβάγια». Αυτό είναι το νταμανχουριανό του όνομα. Στο κοινωνικό σύστημα της ιδιότυπης μικροκοινωνίας του είναι ένας «ιππότης» που σημαίνει ότι είναι φύλακας και οικοδόμος του ναού. Εκτός αυτού εκτελεί και τα καθήκοντα του οδηγού αλλά και του σερβιτόρου, ανάλογα με τις ανάγκες κάθε ημέρας. Κάθε Νταμανχουριανός ,άλλωστε, έχει περισσότερους από έναν ρόλους.</span></div><div> .H Νταμανχουρ δεν είναι ακριβώς μια πόλη αλλά μια ομοσπονδία από 4 κοινότητες. Η κάθε μια αποτελείται από 200 περίπου άτομα, τόσα ώστε να έχουν προσωπικές και «ανθρώπινες» σχέσεις μεταξύ τους. Φυσικά όλοι λίγο πολύ γνωρίζονται . Άλλωστε η έννοια της οικογένειας εδώ είναι κάπως διαφοροποιημένη. Ονομάζονται «πυρήνες» και αποτελούνται από 8 έως 18 άτομα που κατοικούν στο ίδιο σπίτι. <span>Ανάμεσά τους γονείς με παιδιά , ζευγάρια ή ανύπαντροι. Όλοι οι ενήλικες συνεισφέρουν από κοινού στα έξοδα και κάθε μέρα κάποιος αναλαμβάνει εκ περιτροπής να καθαρίσει , να μαγειρέψει και να διαβάσει τα παιδιά που κατοικούν στο σπίτι. Έτσι, τους μένει αρκετός χρόνος για να συνεχίσουν να ασχολούνται με τη διεύρυνση των γνώσεών τους και με τα παράξενα πειράματά τους που έχουν να κάνουν όχι μόνο με τους νόμους της συνείδησης αλλά και με την υφή του χωρόχρονου.<br />
<strong><span style="color: blue;">Μύηση στο ναό</span></strong></span></div><div>Στην Νταμανχουρ υπάρχει ένας υπαίθριος ναός με αρχαιοπρεπή στοιχεία, αγάλματα του Πανός, του αιγυπτιακού Ώρου, αλχημιστικά σύμβολα κι έναν βωμό.Αυτόν τον ναό μπορεί ο καθένας να τον προσεγγίσει.</div><div> Μα τον άλλο, τον μυστικό ναό μέσα στο βουνό, κανείς δεν τον επισκέπτεται αν προηγουμένως δεν περάσει από μια μυητική διαδικασία. Ένα είδος ψυχικής προετοιμασίας για την είσοδο σε ένα τόπο εξαιρετικά υψηλών ενεργειών. Δυο Γερμανίδες, τρεις Ολλανδοί, δυο Ελβετοί, ένας Αυστραλός ,τέσσερις Γιαπωνέζοι και μια Αγγλίδα περνάμε την ειδική διαδικασία προετοιμασίας για την είσοδό μας στο ναό. Μας μαθαίνουν τα λόγια και τις κινήσεις μια φράσης στη δική τους «ιερή γλώσσα». « Νet notaar rajl, ba jae ela tat et» που σημαίνει «χορεύουμε για να προετοιμάσουμε το σώμα και την ψυχή μας για τη γνώση ενός τόπου ιερού». Ύστερα μας οδηγούν σε μια αίθουσα με πίνακες μιας ιδιότυπης κάπως αφηρημένης ζωγραφικής. Μας ζητούν να σταθούμε μπροστά στον πίνακα που μας «μιλάει». Κοιτώ έναν πίνακα που απεικονίζει ένα δισκοπότηρο. Και τότε τα φώτα σβήνουν. Στη θέση τους ανάβουν λάμπες υπεριώδους φωτισμού. Οι πίνακες αποκαλύπτουν την εικόνα πίσω από την εικόνα. Εκείνη που είναι ορατή μόνο στο υπεριώδες φάσμα. Το δισκοπότηρο έχει «εξαφανιστεί» από τον πίνακα. Στη θέση του έχει εμφανιστεί ένα χέρι που από τα δάχτυλά του εκπέμπονται φλόγες. Σβήνουν κι αυτά τα φώτα. Οι πίνακες αλλάζουν και πάλι μορφή. Τώρα ιριδίζουν πάνω τους κάποιες σπειροειδείς γραμμές φτιαγμένες από μέταλλο.</div><div>Στη συνέχεια η μυητική προετοιμασία μας περιλαμβάνει το περπάτημα μέσα σε σπείρες φτιαγμένες στο έδαφος με πέτρες. Πρόκειται για σπειροειδείς σχηματισμούς που καλύπτουν πολλά τετραγωνικά στο έδαφος και γίνονται αφορμή για περιπατητικό διαλογισμό. </div><div>Και μετά η μεγάλη στιγμή: η είσοδος στο ναό που θυμίζει ιντιάνα Τζόουνς, με μυστικά περάσματα, πόρτες που ανοίγουν με τηλεχειρισμό, σκάλες που ξεδιπλώνονται ξαφνικά επίσης με τηλεχειρισμό. Μέσα στο βράχο με τα κοιτάσματα μυλονίτη όπου συναντώνται 4 από τις συγχρονικές γραμμές του πλανήτη υπάρχει αυτος ο ναός που είναι όπως λένε οι ίδιοι «μια συσκευή και ταυτόχρονα ένα μυστικό βιβλίο γνώσης για κείνους που μπορούν να το διαβάσουν». Διαδοχικές αίθουσες: η αίθουσα της γης, η αίθουσα των μετάλλων, η αίθουσα των υδάτων, η αίθουσα των καθρεπτών, η αίθουσα των σφαιρών και η αίθουσα των ταξιδιών στο χρόνο! Ένα αναπάντεχο θέαμα που είναι να απορεί κανείς πως κατάφεραν να το κατασκευάσουν αυτοί οι άνθρωποι. Εξισου παράξενη και η τεχνολογία τους. Σέλφικα την ονομάζουν και κάθε συσκευή της είναι ένας ενεργειακός μετασχηματιστής που αποτελείται από μεταλλικά σπειράλ που συχνά συνδυάζονται με μικρές και μεγάλες σφαίρες γεμάτες αλχημιστικό υγρό. Τι κάνουν οι συσκευές αυτές; Από θεραπείες καρκινικών κυττάρων έως ενίσχυση της αύρας, σταθεροποίηση του ψυχισμού και ένα σωρό άλλα, ανάλογα με την κάθε συσκευή που συχνά έχει την όψη ενός βραχιολιού ή μιας καρφίτσας. Μέσα στο ναό που θεωρείται μια γιγάντια συσκευή σέλφικα καθω΄ς πίσω από τους τοίχους υπάρχουν 300 τόνοι σπειρωμάτων σέλφικα, υπάρχει μια ειδική συσκευή αναζωογόνησης». Πληροφορούμαι ότι μπορώ να ζητήσω μια «κούρα» και σπεύδω να αξιοποιήσω την ευκαιρία. Υπάρχει ένας χώρος μέσα στο ναό όπου γίνονται πειράματα σχετικά με την αναζωογόνηση των ιστών και των κυττάρων. Εκεί με οδήγησαν όταν ζήτησα να δω τι είδους επιδράσεις νιώθει κάποιος όταν έρχεται σε επαφή με αυτά τα περίφημα «σελφικα». Στην αρχή με συνόδεψαν σε ένα πολύ μικρό δωμάτιο. Ο ένας τοίχος ήταν γεμάτος γυμνά καλώδια. Στην πραγματικότητα ήταν σύρματα από χαλκό χοντρά σαν σπιρτόξυλο ή λεπτά σαν τρίχα που σχημάτιζαν διάφορα κυκλώματα. Ήταν σαν να βλέπω μια ηλεκτρονική πλακέτα ή ένα μικροτσίπ σε υπερμεγέθυνση. Τα σύρματα άφηναν ένα χώρο ακάλυπτο στον τοίχο που είχε το σχήμα ενός ανθρώπινου σώματος με τα χέρια και τα πόδια ανοιχτά. Μου είπαν να ακουμπήσω πάνω στον τοίχο παίρνοντας ακριβώς αυτή τη στάση. Έβαλαν στα αυτιά μου κάποια καλύμματα σαν ακουστικά για να μην ακούω τον έντονο ήχο που άρχισε αμέσως μόλις πάτησαν ένα διακόπτη. Με άφησαν μόνη σ’ αυτό το δωμάτιο για ένα πεντάλεπτο. Δεν ένιωθα τίποτα. Ίσα που άκουγα ένα μακρινό βόμβο. Ύστερα, ήρθαν και με οδήγησαν στο διπλανό δωμάτιο. Εκεί υπήρχε κάτι που θύμιζε κάπως αξονικό τομογράφο. Μου ζητήθηκε να ξαπλώσω ενώ πάνω από το κεφάλι μου υπήρχε μια πελώρια κατασκευή από διάφορα «σελφ», σφαίρες με υγρό και καλώδια . Ήταν σαν μια μηχανή χωρίς το κάλυμμά της. Στο κέντρο υπήρχε ένας μεγάλος κρύσταλλος κουάρτζ. Έσβησαν τα φώτα και πάτησαν ένα διακόπτη. Η κατασκευή άρχισε να κινείται αργά κάπου μισό μέτρο πάνω από το σώμα μου. Δεν συνέβη τίποτα το συγκλονιστικό ή θεαματικό. Ένιωσα όμως μια αδιόρατη αίσθηση απαλότατου αγγίγματος που ξεκινώντας από το κεφάλι κυλούσε αργά προς τα πόδια ακολουθώντας την πορεία της συσκευής που εξακολουθούσε να βρίσκεται μισό μέτρο μακριά μου.<span> Πριν από 5 χρόνια ο Στέφεν Χώκινγ είχε πει ,ενθουσιάζοντας τους φοιτητές του « αν συνδυάσεις τη γενική θεωρία της σχετικότητας του Αϊνστάιν με την κβαντομηχανική τότε το ταξίδι στο χρόνο γίνεται πιθανό». Αυτή την πιθανότητα οι Νταμανχουριανοί ισχυρίζονται ότι την έχουν μετατρέψει σε βεβαιότητα</span></div><div> <strong><span style="color: blue;">Ταξιδεύουν στο χρόνο;</span></strong></div><div><span> Το παράξενο μυστικό των λαβυρίνθων και της περιπλάνησης μέσα σε σπείρες ήταν μέρος των αρχαιοελληνικών μυστηρίων. Απόδειξη ο σπειροειδής λαβύρινθος κάτω από την Θόλο της Επιδαύρου ή στο Νεκρομαντείο της Ευφύρας. Αυτή η αρχαία γνώση εντάχθηκε και στον χριστιανικό μυστικισμό κι ένα λαμπρό σχετικό παράδειγμα υπάρχει στον καθεδρικό της Σαρτρ στη Γαλλία. Ένα σύνθετο σπειροειδές μονοπάτι πρέπει επίσης να ακολουθήσει όποιος θέλει να μπει στο ναό που έχουν κατασκευάσει οι κάτοικοι της Νταμανχούρ. </span></div><div> Μέσω της «καμπίνας» , της τεχνολογίας «σέλφικα» , των συγχρονικών γραμμών και του μυλιονίτη ταξιδεύουν σε άλλες χωροχρονικές στιγμές. Όπως εξηγούν ο χρονοναύτης κυριολεκτικά αποϋλοποιείται και εξαφανίζεται από την παρούσα χρονική στιγμή ενώ ταυτόχρονα εμφανίζεται σε κάποια άλλη κάπως όπως συμβαίνει με μια κασέτα που ενώ τυλίγεται προς τη μια πλευρά την ίδια στιγμή ξετυλίγεται από την αντίθετη. Η μάζα που αντιστοιχεί στο υλικό σώμα του χρονοναύτη καταλαμβάνεται από μια αντίστοιχη μάζα νερού που «αντλείται» από τη χρονική στιγμή προς την οποία ταξιδεύει. Τη στιγμή που ο χρονοναύτης επιστρέφει η μάζα του νερού επιστρέφεται στη χωροχρονική στιγμή προέλευσή της. Αυτή η διαδικασία είναι αναγκαία και σύμφωνη με το νόμο της φυσικής για τη διατήρηση της ενέργειας</div><div> <span> Πριν από 5 χρόνια ο Στέφεν Χώκινγ είχε πει ,ενθουσιάζοντας τους φοιτητές του « αν συνδυάσεις τη γενική θεωρία της σχετικότητας του Αϊνστάιν με την κβαντομηχανική τότε το ταξίδι στο χρόνο γίνεται πιθανό». Αυτή την πιθανότητα οι Νταμανχουριανοί ισχυρίζονται ότι την έχουν μετατρέψει σε βεβαιότητα.<strong>.</strong></span></div></span></div></td></tr>
</tbody></table></div>Papalimanihttp://www.blogger.com/profile/13921841039127912163noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8141142857626838062.post-70107771843598147292011-03-28T01:06:00.000-07:002011-03-28T01:07:20.938-07:00"Την προδοσία αγάπησαν πολλοί, τον προδότη κανένας.."<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><h3 class="post-title entry-title"><a href="http://hellenic-spirit.blogspot.com/2011/03/blog-post_3080.html"></a> </h3><div class="post-header"></div><div class="post-body entry-content"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh3RFlbkiqdzNz3VL4WQS7vpBxKy0zFvaE1pGgSFIbHH897k74en6eT4E23S_NZp2DkQ04uFEDhG_Ii5qqmf0Ic0v-oOpo0JteWbSlq_GQ91Zxg8KX6FKIsHlCk19inCrjNkdC5ge3hiw24/s1600/%25CE%25B4%25CE%25BF%25CF%2583%25CE%25B9%25CE%25BB%25CE%25BF%25CE%25B3%25CE%25BF%25CE%25B9.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh3RFlbkiqdzNz3VL4WQS7vpBxKy0zFvaE1pGgSFIbHH897k74en6eT4E23S_NZp2DkQ04uFEDhG_Ii5qqmf0Ic0v-oOpo0JteWbSlq_GQ91Zxg8KX6FKIsHlCk19inCrjNkdC5ge3hiw24/s1600/%25CE%25B4%25CE%25BF%25CF%2583%25CE%25B9%25CE%25BB%25CE%25BF%25CE%25B3%25CE%25BF%25CE%25B9.jpg" /></a></div><div style="text-align: left;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEijvd47ARRIWro6CTnCbhtpKr9RXBgQwleHubAFOHZtfgz265ccKvhvB_GL-E6bC9wuBmwLllx0LmzbBW0t3JmPm6WNVgJ7tLennnLnleW56dq5Au18Xs2Mh7E4qNhyphenhyphen2WRJAJuVHKmQUrNl/s1600/%25CE%25B4%25CE%25BF%25CF%2583%25CE%25B9%25CE%25BB%25CE%25BF%25CE%25B3%25CE%25BF%25CF%25822.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEijvd47ARRIWro6CTnCbhtpKr9RXBgQwleHubAFOHZtfgz265ccKvhvB_GL-E6bC9wuBmwLllx0LmzbBW0t3JmPm6WNVgJ7tLennnLnleW56dq5Au18Xs2Mh7E4qNhyphenhyphen2WRJAJuVHKmQUrNl/s1600/%25CE%25B4%25CE%25BF%25CF%2583%25CE%25B9%25CE%25BB%25CE%25BF%25CE%25B3%25CE%25BF%25CF%25822.jpg" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj83Tbx4u1F82dBqnsTsctK6-gWf66a6Xz1CVtt5uakjx-ofCdIfNeWvWlSbI1Qua9qcBi-4pKzYY_25ZAdVwwAK72fnXagK2wv39MDkTOVSwkr1gcmHGTdQP7weFpIKKFOeiemCSAZtZmG/s1600/%25CE%25B4%25CE%25BF%25CF%2583%25CE%25B9%25CE%25BB%25CE%25BF%25CE%25B3%25CE%25BF%25CF%25821.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj83Tbx4u1F82dBqnsTsctK6-gWf66a6Xz1CVtt5uakjx-ofCdIfNeWvWlSbI1Qua9qcBi-4pKzYY_25ZAdVwwAK72fnXagK2wv39MDkTOVSwkr1gcmHGTdQP7weFpIKKFOeiemCSAZtZmG/s1600/%25CE%25B4%25CE%25BF%25CF%2583%25CE%25B9%25CE%25BB%25CE%25BF%25CE%25B3%25CE%25BF%25CF%25821.jpg" /></a>Βρισκόμαστε στο έτος 1944. Ήδη το καλοκαίρι έχει έρθει και οι Γερμανοί έχουν αρχίσει να αντιλαμβάνονται ότι η παρουσία τους στην χώρα δεν κρατήσει πολύ. Οι σφαγές, οι εκτελέσεις και τα μπλόκα εντείνονται. Παράλληλα ο ΕΛΑΣ πολεμά αποφασιστικά για την ημέρα της απελευθέρωσης που κοντοζυγώνει. Παράλληλα μεγάλη ανυπομονησία έχει απλωθεί στους συνεργάτες των Γερμανών στην Αθήνα και όλη την χώρα. Τι θα συμβεί τώρα που ο Κόκκινος Στρατός προελαύνει ακάθεκτος ? Τι θα απογίνουν εκείνοι ? Οι Γερμανοί φαίνονται καθησυχαστικοί. Υπόσχονται για όσους το επιθυμούν να τους πάρουν μαζί τους στην Γερμανία όταν επιστρέψουν. Οι Γερμανοί τελικά θα εγκαταλείψουν την Αθήνα στις 12 Οκτωβρίου του ίδιου έτους, πριν όμως από αυτό διοργάνωσαν μια αποχαιρετιστήρια φιέστα...Με κάθε επισημότητα, οι Γερμανοί αποστέλλουν προσκλήσεις σε όλον τον "καλό" κόσμο της Αθήνας και των προαστίων. Καλούν κάθε είδους συνεργάτες τους, ταγματασφαλίτες, χωροφύλακες, δοσιλόγους και μαυραγορίτες. Η γιορτή λαμβάνει χώρα στο μέγαρο του Μετοχικού Ταμείου. Σε αυτήν θα λάβουν μέρος πάνω από 100 καλεσμένοι και υψηλά ιστάμενοι της γερμανικής διοίκησης. Οι δοσίλογοι Γκόβερης, Κωστούλας, Φαρδούλης, Κούκας, Λιάσκας Χαμουρτζόγλου, Γιαννόπουλος, οι μαυραγορίτες Σταματόπουλος, Δενδρινός, Λιναρδάκης, Άρνης και Έξαρχος, ο Πέππας, προμηθευτής των Γερμανών ο Μιχαηλίδης γνωστός μαυραγορίτης λαδιού, ο Κωσταντόπουλος, ταγματάρχης των ταγμάτων ασφαλείας, ο Γεώργιος και η Αλεξάνδρα Λακιώτη καταδότες των Γερμανών, οι δοσίλογοι Χατζηδημητρίου και Σιάκος και ο Παπαβασιλείου στέλεχος του Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος της Ελλάδας και άλλοι πολλοί. Η φιέστα θα ξεκινήσει με χορό, αργότερα ένα πλούσιο τραπέζι θα στρωθεί για να αποχαιρετισθούν οι συνδαιτυμόνες. Κρέας και φαγητά που σπάνιζαν ακόμα και από τα πιο εύπορα σπίτια και μπύρα άφθονη γερμανική μπύρα. Το γεύμα θα συνεχιστεί μέχρι τα ξημερώματα και τέλος θα έλθει το γκραν φινάλε. Με τις πρώτες αχτίδες του ηλίου οι Γερμανοί αποχωρούν χαιρετώντας ευγενικά τους καλεσμένους τους. Αμέσως μετά μια ομάδα Γερμανών στρατιωτών θα μπουν οπλισμένοι στο κτίριο και θα εκτελέσουν εν ψυχρώ τους καλεσμένους. Δεν θα επιβιώσει ούτε ένας. Αυτό ήταν το μεφιστοφελικό τέλος πολλών από τους δοσίλογος της κατοχής που μας φέρνει στο νου το αρχαίο ρητό περί προδοσίας και προδοτών, "Την προδοσία αγάπησαν πολλοί, τον προδότη κανένας.." <span style="font-size: 85%;"><i><a href="http://alfeiospotamos.blogspot.com/">http://alfeiospotamos.blogspot.com/</a> </i></span></div></div></div>Papalimanihttp://www.blogger.com/profile/13921841039127912163noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8141142857626838062.post-2913700410659812762011-03-27T13:15:00.000-07:002011-03-27T13:15:37.133-07:00ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΤΗ ΓΗ!!!!<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><h3 class="post-title entry-title"> <a href="http://hellenic-spirit.blogspot.com/2011/03/blog-post_25.html"></a> </h3><div class="post-header"> </div><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhd0joZqFlJRRWSR8-gbwCMYEK5bhh6kLmzg7SszOAf6oyBIDtt5i4pMCcGKRjBjvDitlxbjwjWluGEWaCf4LOrTM8bmnz-QJRSHmHNjdb8zL9NzhsF4q2Jzb-W0DpN_shoqkEhw_ra2Dtz/s1600/klonis1.jpg"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5587930165913014466" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhd0joZqFlJRRWSR8-gbwCMYEK5bhh6kLmzg7SszOAf6oyBIDtt5i4pMCcGKRjBjvDitlxbjwjWluGEWaCf4LOrTM8bmnz-QJRSHmHNjdb8zL9NzhsF4q2Jzb-W0DpN_shoqkEhw_ra2Dtz/s200/klonis1.jpg" style="float: left; height: 200px; margin: 0px 10px 10px 0px; width: 176px;" /></a><br />
<div>Κοιτάξτε αυτήν τη φωτογραφία. Είναι ίσως η διασημότερη φωτογραφία του Β Παγκοσμίου Πολέμου, τραβηγμένη από το σπουδαίο Γιουτζίν Σμιθ. Δείχνει, καλύτερα από κάθε άλλη, τη γενναιότητα και το θάρρος του ανώνυμου Αμερικανού φαντάρου, που πολέμησε για την ελευθερία. Με το τσιγάρο να κρέμεται μάγκικα στα χείλη και με βλέμμα που τσακίζει κόκαλα, αυτός ο στρατιώτης έγινε το σύμβολο της μεγαλύτερης γενιάς των Αμερικανών. Αυτός ο στρατιώτης, όμως, λέγεται Ευάγγελος Κλωνής. Και είναι Έλληνας. </div><div>Ο Ατλαντικός ήταν γκρίζος και η συννεφιά βαριά. Υπήρχε παντού η μυρωδιά της θάλασσας, και το μόνο που ακουγόταν ήταν ο ήχος των κυμάτων. Είχε φουσκοθαλασσιά, και τα αποβατικά, τα επονομαζόμενα «σκάφη Χίγκινς», από τον ιδιοφυή μπεκρή που τα είχε σχεδιάσει, λικνίζονταν σαν καρυδότσουφλα, καθώς πλησίαζαν στην ακτή.</div><div>Πολλοί έκαναν εμετό. Μερικοί επειδή ζαλίζονταν από τη θάλασσα. Ο Βαγγέλης είχε στο πλάι του τον Ιρλανδό, όπως πάντα. Ήταν κολλητοί φίλοι εδώ και μήνες, από το Σαουθάμπτον, όπου περίμεναν πότε θα έρθει η ώρα για την απόβαση. Στέκονταν στοιβαγμένοι μέσα στο Χίγκινς με καμιά τριανταριά άλλους. Όλοι τους νέοι, ντυμένοι στα χακί, με το κράνος στο κεφάλι και ένα μεγάλο κόκκινο «1» στον ώμο, το σήμα της 1ης Μεραρχίας Πεζικού, της θρυλικής Big Red One.Ήταν 6 Ιουνίου του 1944. Η D-Day. Και ήταν 6:30 το πρωί. Αυτό ήταν το πρώτο κύμα της απόβασης της Νορμανδίας.</div><div>Ο Βαγγέλης στεκόταν σιωπηλός δίπλα στον Ιρλανδό και σκεφτόταν την Κεφαλονιά.Και, μετά, ο πυθμένας του Χίγκινς έγδαρε την άμμο της Όμαχα Μπιτς, η πόρτα άνοιξε και οι φαντάροι της Big Red One ξεχύθηκαν στο σφαγείο...</div><div>Οι Κεφαλλονίτες είναι ιδιόμορφη κατηγορία Ελλήνων. Τους αποκαλούν μουρλούς -και οι περισσότεροι το παραδέχονται κιόλας-, αλλά το σίγουρο είναι ότι στην Ιστορία τους έχουν να παρουσιάσουν τα πιο ασυνήθιστα επιτεύγματα από όλους τους Έλληνες. Ένας από αυτούς, για παράδειγμα, ο Κωνσταντίνος Γεράκης, έγινε αντιβασιλιάς στο Σιάμ. Ένας άλλος, ο Ιωάννης Φωκάς, έκανε το 1592 τον περίπλου του Καναδά και πέρασε στον Ειρηνικό, όπου το στενό ανάμεσα στο Βανκούβερ και την ηπειρωτική χώρα έχει ακόμη το όνομά του. Ένας άλλος, ο μηχανικός Μαρίνος Χαρμπούρης, κατάφερε, εν έτει 1770, να μεταφέρει ένα βράχο βάρους 2.000 τόνων από ένα έλος της Φινλανδίας στην Αγία Πετρούπολη. Από ό,τι φαίνεται, αυτή η εκλεκτή παρέα ηρώων πρόκειται να υποδεχτεί ένα νέο μέλος.</div><div>Ο Ευάγγελος Κλωνής γεννήθηκε στον 'Aγιο Γεώργιο της κοινότητας Πάστρας στις 28 Οκτωβρίου του 1916. Ήταν το δεύτερο παιδί μιας φτωχής οικογένειας, η οποία συνολικά θα αποκτούσε οκτώ. Ο Βαγγέλης άρχισε να καπνίζει όταν ήταν τεσσάρων, να δουλεύει όταν ήταν πέντε και παράτησε το σχολείο στην τρίτη δημοτικού. Στα 14 του μετακόμισε στην Αθήνα, όπου εργαζόταν ο μεγαλύτερος αδερφός του. Εκεί δούλεψε ως εισπράκτορας στο λεωφορείο ενός άλλου Κεφαλλονίτη, του Γεράσιμου Αρσένη. Φορούσε την άσπρη του στολή και έκοβε τα εισιτήρια. Ό,τι έβγαζε το έστελνε στη μητέρα του, αλλά τα λεφτά ήταν λίγα.Μια μέρα, όταν ήταν 16 χρόνων, το λεωφορείο είχε σταματήσει στον Πειραιά και ο Βαγγέλης είδε κάτι ναύτες να βγαίνουν από ένα καράβι, να πηγαίνουν σε ένα κοντινό κρεοπωλείο, να φορτώνουν κομμάτια κρέας στον ώμο και να τα μεταφέρουν στο καράβι. Οι ναύτες φορούσαν άσπρες στολές. Ο Βαγγέλης πήγε αμέσως στον Αρσένη, του έδωσε τις εισπράξεις της ημέρας και του είπε: «Εγώ φεύγω. Πες στη μάνα μου ότι θα της στείλω λεφτά από την Αμερική». Πήγε στο κρεοπωλείο, φορτώθηκε ένα κομμάτι κρέας, μπήκε σκυφτός στο καράβι και κρύφτηκε στα αμπάρια.</div><div>Έμεινε κρυμμένος τρεις μέρες, μέχρι που η δίψα, η πείνα και οι αρουραίοι τον ανάγκασαν να παραδοθεί. Είχαν ήδη περάσει το Γιβραλτάρ και ο καπετάνιος δεν είχε άλλη επιλογή από το να τον βάλει στη δουλειά μέχρι να έπιαναν λιμάνι. Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού συμπάθησε το νεαρό και τον έβαζε τα βράδια να τους λέει τραγούδια από το νησί. Βλέπετε, ήταν κι εκείνος Κεφαλλονίτης.</div><div>Όταν έφτασαν στο Λος Άντζελες, ο καπετάνιος προσφέρθηκε να εξασφαλίσει τα απαραίτητα χαρτιά στον Βαγγέλη, για να τον κάνει ναυτικό, αλλά αυτός δεν ήθελε. Έτσι τον αποχαιρέτησε δίνοντάς του ένα τελευταίο δώρο, που θα τον διευκόλυνε να περάσει από τον τελωνειακό έλεγχο.</div><div>Ο Βαγγέλης δεν ήξερε λέξη αγγλικά και δεν είχε κανένα χαρτί πάνω του, οπότε, όταν ήρθε η σειρά του, προσποιήθηκε τον κωφάλαλο και δεν απαντούσε σε καμία ερώτηση. Οι υπάλληλοι τον άφησαν να περάσει επειδή ήταν όμορφος και σοβαρός, και επειδή φορούσε ένα εντυπωσιακό, επίσημο κοστούμι.</div><div>Στο Λος Άντζελες έπιασε δουλειά στο ανθοπωλείο ενός άλλου συμπατριώτη του, του Σπύρου Στεφανάτου (ο οποίος σήμερα ζει στην Κεφαλονιά - είναι 94 ετών). Η πόλη όμως δεν του άρεσε, είχε πολύ κόσμο και δεν ήταν συνηθισμένος. Μετακόμισε στο Ντένβερ του Κολοράντο, όπου δούλεψε πιατάς σε ένα εστιατόριο, και κάποια στιγμή αγόρασε μια δική του καντίνα με χοτ ντογκ και τα πούλαγε στο δρόμο. Εκτός από την ωριμότητα που είχε αποκτήσει δουλεύοντας τόσα χρόνια (πράγμα που τον έκανε να φαίνεται πολύ μεγαλύτερος από ό,τι ήταν) είχε και τα γονίδια με το μέρος του. Καθώς άφηνε πίσω τον εφηβικό εαυτό του, μεταμορφωνόταν σε έναν πολύ εντυπωσιακό άντρα. Δεν ήταν πολύ ψηλός, ούτε ιδιαίτερα μεγαλόσωμος, αλλά είχε πολύ καθαρό, αρρενωπό πρόσωπο και έντονο βλέμμα που έκανε αμέσως εντύπωση στις κοπέλες. Μια Ελληνοπούλα τον ερωτεύτηκε και θέλησε να τον παντρευτεί. Αυτός όμως αρνήθηκε - ισχυρίστηκε ότι όταν μικρός ακόμη και έπρεπε να βοηθά την οικογένειά του στην Ελλάδα. Αυτή τον απείλησε ότι θα τον κατέδιδε στις Αρχές, καθώς εξακολουθούσε να ζει και να δουλεύει παράνομα στη χώρα. Ο Βαγγέλης έφυγε από το Ντένβερ και πήγε στο Σικάγο, όπου δούλεψε σε εστιατόρια και μπαρ («μπάρες», όπως τα αποκαλεί ο γιος του Νίκος), αλλά δεν του άρεσε καθόλου το κρύο, έτσι έφυγε πάλι και πήγε στο Χιούστον. Εκεί τον ενοχλούσε η υγρασία, οπότε επέστρεψε στο Ντένβερ, όπου το κλίμα του άρεσε περισσότερο, ελπίζοντας ότι στο μεταξύ η κοπέλα θα είχε βρει κάποιον άλλο και θα τον άφηνε ήσυχο. Έτσι έγινε, αλλά δεν έμελλε να μείνει ούτε εκεί για πολύ. Ένας φίλος του Κεφαλλονίτης του πρότεινε να πάνε στη Σάντα Φε του Νιου Μέξικο για να βρουν κάποιους φίλους (Κεφαλλονίτες φυσικά) και τον ακολούθησε.</div><div>Η Σάντα Φε τότε είχε 8.000 κατοίκους, από τους οποίους οι 800 ήταν Έλληνες. Η κοινότητα ήταν πολύ ζωντανή και όλα τα εστιατόρια, τα μπαρ και τα κοσμηματοπωλεία ήταν ελληνικά. Ο Βαγγέλης λάτρεψε το μέρος - τα πάντα εκεί, ακόμα και το κλίμα, του θύμιζαν Ελλάδα.</div><div>Ένας Ζακυνθινός, ο Παναγιώτης Πομόνης, τον πήρε σε ένα μπαρ - εστιατόριο που είχε. Αυτός και η γυναίκα του Ελένη τον δέχτηκαν σαν παιδί τους και ο Βαγγέλης τους το ανταπέδωσε κοπιάζοντας σκληρά. Οι δουλειές πήγαιναν πολύ καλά και ο Βαγγέλης γρήγορα έγινε συνεταίρος στο μαγαζί. Υπήρχε όμως ένα πρόβλημα: εξακολουθούσε να είναι παράνομος.</div><div>Όταν άρχισε ο πόλεμος, βγήκε ένα νέο διάταγμα που καλούσε τους παράνομους μετανάστες να καταταγούν, με αντάλλαγμα την αμερικανική υπηκοότητα. Ο Βαγγέλης Κλωνής αποφάσισε να πάει στον πόλεμο.</div><div>«Ο πατέρας μου ποτέ δεν μίλαγε για τον πόλεμο» λέει ο Νίκος Κλωνής, ο δεύτερος από τους τρεις γιους του Βαγγέλη. «Δεν του άρεσε να λέει ιστορίες γι' αυτά τα πράγματα. Μερικές φορές, όταν τον ρωτούσαμε επίμονα, μας μάλωνε». Η θητεία του Βαγγέλλη Κλωνή είναι ένα μεγάλο μυστήριο όχι τόσο για τα (πολλά) πράγματα που δεν ξέρουν ούτε οι πιο κοντινοί του άνθρωποι, αλλά για τις λεπτομέρειες που είναι γνωστές και επιβεβαιωμένες και συνθέτουν μια ημιτελή, όμως απίστευτη ιστορία.</div><div>Αυτά που ξέρουμε, από τις ιστορίες που είπε στα παιδιά του, από τα αντικείμενα που άφησε πίσω του και από διάφορα στοιχεία επίσημων αρχείων που έχουν ανακαλύψει οι δικοί του, πληροφορίες ανεπιβεβαίωτες αλλά πιθανότατα αληθινές, είναι τα εξής:</div><div>Ο Βαγγέλης Κλωνής, μετά την κατάταξή του, ταξίδεψε στο Fort Bliss στο Τέξας, όπου εκπαιδεύτηκε στο στρατό ξηράς. Χάρη στις εντυπωσιακές του επιδόσεις (ήταν άριστος σκοπευτής) τον έστειλαν στη Βιρτζίνια, στη βάση των πεζοναυτών. Εκεί τον κορόιδευαν επειδή δεν ήξερε καλά αγγλικά και δεν ήταν μεγαλόσωμος, στο γνωστό πνεύμα της εκπαίδευσης και της σκληραγώγησης, αλλά ο Κλωνής ήταν πλέον 25 χρόνων και από αυτά είχε δουλέψει τα 20, οπότε δεν ήταν ιδιαίτερα δεκτικός σε τέτοιου είδους εκπαίδευση ούτε χρειαζόταν άλλη σκληραγώγηση. Πλακώθηκε με κάμποσους σκληροτράχηλους marines και τελικά μετατέθηκε πίσω στο στρατό ξηράς. Φεύγοντας έκλεψε τα λουριά που χρησιμοποιούσαν οι πεζοναύτες για να δένουν το καμουφλάζ στα κράνη τους. Του άρεσαν πιο πολύ από το δίχτυ που έβαζαν στο στρατό ξηράς, κι αυτό ήταν το μόνο πράγμα που κράτησε από τους πεζοναύτες.</div><div>Στη συνέχεια πήγε στη Γιούμα της Αριζόνα, όπου εκπαιδεύτηκε στην έρημο, και μετά επέστρεψε στη βάση της Βιρτζίνια με το στρατό. Η εκπαίδευσή του είχε πια τελειώσει και περίμενε να ακούσει πού θα τον έστελναν, πιθανότατα στον Ειρηνικό, όταν ένας βαθμοφόρος ήρθε τον βρήκε και του ζήτησε να μιλήσουν ιδιαιτέρως.</div><div>«Σου έχω άσχημα νέα» του είπε. «Οι Γερμανοί σκότωσαν την οικογένειά σου στην Ελλάδα. Δεν έζησε κανείς. Μπορείς, αν θέλεις, να πάρεις μια άδεια και να επιστρέψεις στο σπίτι σου στη Σάντα Φε».</div><div>Ο Βαγγέλης δεν ήθελε να πάει στη Σάντα Φε, μπορούσε να κλάψει κι εκεί που ήταν. Ζήτησε μόνο ένα πράγμα:«Στείλτε με στην Ευρώπη. Θέλω να πάω στους Γερμανούς».</div><div>Ο πρώτος σταθμός του Κλωνή στον πόλεμο ήταν στη Βόρεια Αφρική. Πολέμησε στην Τυνησία, γεγονός που οδηγεί στο συμπέρασμα ότι είχε ήδη ενσωματωθεί στην 1η Μεραρχία Πεζικού, η οποία «καθάρισε» αυτό το μέτωπο στις 9 Μαΐου του ?43, με την παράδοση 40.000 Γερμανών των «Afrika Korps». Στη συνέχεια, η Big Red One προχώρησε στη Σικελία, την οποία απελευθέρωσε, και μετά επέστρεψε στην Αγγλία, για να προετοιμαστεί για μια άλλη μεγάλη αποστολή: την απόβαση στη Νορμανδία.</div><div>Στο Σαουθάμπτον ο Κλωνής περνούσε την ώρα του κάνοντας βόλτες με τον Ιρλανδό φίλο του (το όνομα του οποίου παραμένει άγνωστο) και παίζοντας μπαρμπούτι. Πέρασε μερικούς σχετικά ξέγνοιαστους μήνες με διαλείμματα έντασης όταν οι Γερμανοί αποφάσιζαν να βομβαρδίσουν. Σε έναν από τους βομβαρδισμούς, ο Βαγγέλης πήρε στα χέρια του ένα 12χρονο τραυματισμένο κορίτσι και το πήγε στον Ερυθρό Σταυρό. Το κορίτσι πέθανε λίγα λεπτά αργότερα και ο Βαγγέλης πήρε το θέμα προσωπικά: καβάλησε ένα αντιαεροπορικό και άρχισε να ρίχνει γερμανικά αεροπλάνα μόνος του.</div><div>Καθώς έμπαινε το καλοκαίρι του '44, οι συμμαχικές δυνάμεις προετοιμάζονταν για τη μεγάλη και κρίσιμη Επιχείρηση Overlord, που θα περιελάμβανε τη μαζική απόβαση στις ακτές της Γαλλίας. Θα ήταν μια δύσκολη αποστολή, γιατί οι Γερμανοί την περίμεναν. Από την έκβασή της θα κρινόταν η πορεία του πολέμου.Στις 4 Ιουνίου του ?44, δύο μέρες πριν από την D-Day, ο στρατηγός Αϊζενχάουερ, που είχε αναλάβει τη διοίκηση της συμμαχικής στρατιάς, επισκέφθηκε τους στρατιώτες στο Σαουθάμπτον και κουβέντιασε μαζί τους. Ο Βαγγέλης έσπευσε να δώσει τα διαπιστευτήριά του σε μια συνομιλία που μου μετέφερε ο γιος του:«Εγώ δεν είμαι Αμερικανός» είπε. «Έρχομαι από την Ελλάδα. Οι Γερμανοί σκότωσαν όλη μου την οικογένεια. Θα πάω στη μάχη και δεν με νοιάζει αν πεθάνω».</div><div>«Είσαι Αμερικανός γιατί φοράς τη στολή μας» του απάντησε ο Άϊκ. «Θα πολεμήσεις για την καινούρια σου πατρίδα, αλλά μετά θα γυρίσεις, για να γευτείς τους καρπούς της νίκης». Και ο Βαγγέλης Κλωνής έκανε ακριβώς αυτό. Μετά την απόβαση, τα αμερικανικά στρατεύματα διέσχισαν τη Γαλλία. Ο Βαγγέλης πολέμησε στη Μάχη των Αρδεννών, στο παγωμένο Βέλγιο, μια πολύ σημαντική σύγκρουση, όπου οι Σύμμαχοι κινδύνευσαν να χάσουν τον πόλεμο. Μέχρι εκείνο το σημείο πιθανότατα εξακολουθούσε να υπηρετεί με την Big Red One, αλλά στα πράγματά του οι δικοί του βρήκαν και ένα άλλο σήμα, των Tigers, που επισήμως ήταν γνωστοί ως 10η Μεραρχία Τεθωρακισμένων και επίσης συμμετείχαν στη μάχη. Στα προσωπικά του αντικείμενα βρέθηκαν ακόμα τρεις διαφορετικές στολές, και τα στοιχεία συμφωνούν ότι υπηρέτησε επίσης στην 82η και την 101η Μεραρχία Αεροπορίας (Σημείωση: 82nd & 101st Airborne Divisions - Αερομεταφερόμενες Μεραρχίες) και στην 654η Μεραρχία Πυροβολικού. Δεν υπάρχει ακόμα εξήγηση για το πώς ένας στρατιώτης θα μπορούσε να πολεμήσει με τόσες διαφορετικές μεραρχίες. Η θητεία του δεν ήταν καθόλου τυπική ή φυσιολογική.Ο Κλωνής πολέμησε στην Αυστρία, την Πολωνία, τη Γερμανία, μπήκε στο Βερολίνο και το Παρίσι, ενώ υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις ότι πήγε και στον Ειρηνικό. Για τίποτα από όλα αυτά δεν μιλούσε, όμως, δεμένος με όρκους και διαταγές. Υπάρχουν πολλά στοιχεία που συνηγορούν ότι δεν ήταν ένας απλός φαντάρος. Πήρε ασυνήθιστα πολλά μετάλλια (η οικογένειά του αυτό τον καιρό προσπαθεί να εντοπίσει ακριβώς πόσα και ποια), μάλιστα δέχτηκε θερμότατη ευχαριστήρια επιστολή από τον πρόεδρο Τρούμαν με ιδιόχειρη υπογραφή. Ο Νίκος Κλωνής έχει ρωτήσει δεκάδες βετεράνους, αλλά ακόμα δεν έχει βρει κανέναν που έλαβε τέτοια επιστολή μετά τον πόλεμο.</div><div>Κάτι άλλο που ξέρουμε είναι ότι το 1945 βρέθηκε έξω από το Βερολίνο και, υψηλόβαθμος πλέον, πήρε μια απόφαση που έμελλε να τον οδηγήσει στο στρατοδικείο.</div><div>Σύμφωνα με την ιστορία που εξομολογήθηκε στους γιους του, η ομάδα του, που συνοδευόταν από τεθωρακισμένα, είχε αποκλειστεί από έναν ορμητικό χείμαρρο που είχε 6-7 μέτρα βάθος, και δεν μπορούσε να προχωρήσει. Ήξεραν ότι μια μεγάλη δύναμη Γερμανών πλησίαζε - υπολόγιζαν ότι είχαν δύο ώρες να απομακρυνθούν πριν τους φτάσουν, αλλά ήταν αδύνατον να περάσουν το χείμαρρο. Σε εκείνο το σημείο είχε γίνει μια μάχη και υπήρχαν πολλοί νεκροί τριγύρω. «Ήταν απάνθρωπο» ομολόγησε ο Βαγγέλης Κλωνής, «όμως δεν μπορούσαμε να κάνουμε τίποτε άλλο. Δύο ώρες είχαμε μόνο. Και τότε το μυαλό μου πήρε μια κεφαλλονίτικη στροφή».</div><div>Ο Βαγγέλης έδωσε τη διαταγή και οι φαντάροι γέμισαν το χείμαρρο με πτώματα Αμερικανών και Γερμανών, για να μπορέσουν να περάσουν τα τεθωρακισμένα από πάνω τους.</div><div>Λίγους μήνες αργότερα, στην οικογένεια του Πομόνη έφτασε ένα γράμμα από το υπουργείο Αμύνης, με το οποίο η κυβέρνηση, μετά λύπης, ενημέρωνε τους συγγενείς και τους φίλους ότι ο Βαγγέλης είχε σκοτωθεί.</div><div>Στο εστιατόριο έγινε ένα μεγάλο μνημόσυνο και όλοι οι Έλληνες περνούσαν από εκεί για να κλάψουν. Σε μια γωνιά καθόταν και έπινε ένας Κεφαλλονίτης, ο Θεοδωράτος, και έμοιαζε να μην ασχολείται. Τον ρώτησαν γιατί δεν λυπάται για το φίλο του, κι εκείνος τους κοίταξε και απάντησε:</div><div>«Τι να σας πω, ρε μαλάκες. Αυτός ζει. Μία των ημερών θα ανοίξει την πόρτα και θα μπει μέσα. Είναι μεγάλος κερατάς. Λένε μαλακίες αυτοί, δεν τον πιάνει σφαίρα τον Βαγγέλη. Δεν του κάνω μνημόσυνο εγώ».</div><div>Το Γενάρη του 1946, ο Βαγγέλης Κλωνής βγήκε μαζί με τους άλλους βετεράνους από το λεωφορείο και προχώρησε προς το μαγαζί του στη Σάντα Φε. Είχε χάσει τη μεταλλική του ταυτότητα και την είχαν βρει δίπλα σε ένα πτώμα.</div><div>Μετά τον πόλεμο ο Βαγγέλης συνέχισε να δουλεύει με τους Πομόνηδες και πάντα έστελνε λεφτά στο θείο του, τον Γεράσιμο Στάβερη στην Ελλάδα. Ένα απόγευμα, όταν πήγε στο μαγαζί να δουλέψει, ένας άλλος Κεφαλλονίτης που δούλευε εκεί τον πλησίασε και του έδωσε ένα γράμμα από την Ελλάδα:«Αγαπημένε μας Βαγγέλη. Δεν ξέρουμε που είσαι, εδώ και έξι εφτά χρόνια. Ο Στάβερης μας βοηθά, αλλά δεν ξέρουμε αν είσαι καλά και πού βρίσκεσαι. Εμείς είμαστε καλά. Περάσαμε δύσκολες στιγμές στο πόλεμο, αλλά είμαστε όλοι καλά και θέλουμε να σε δούμε. Οι γονείς σου».</div><div>Ο Βαγγέλης δεν δούλεψε εκείνο το απόγευμα. Πήρε μια μπουκάλα ουίσκι και έκατσε σε μια γωνιά με ένα φίλο και έκλαιγε. Όπως είπε αργότερα: «Έκανα και ένα μνημόσυνο για τους Γερμανούς. Σκότωσα πολλούς ανθρώπους που δεν έπρεπε να σκοτώσω».</div><div>Το 1950, ο Βαγγέλης γύρισε στην Κεφαλλονιά και είδε ξανά την οικογένειά του. Ένα από τα πρώτα πράγματα που του είπε η μάνα του ήταν: «Ξέρω ότι κυνηγάς τις γυναίκες και αυτές σε κυνηγάνε, αλλά πρέπει να βρεις μία να παντρευτείς, για να μη γυρνάς σαν ρεμάλι». Και βάλθηκε να τον παντρολογεί σε όλο το νησί, καθώς είχε φτάσει πια τα 34 και ήθελε να τον δει γαμπρό. Ο Βαγγέλης όμως είχε συνηθίσει τις πολλές και όμορφες γυναίκες και της ξεκαθάρισε ότι θα πρέπει να βρεθεί μια πολύ ιδιαίτερη για να τον κάνει να παντρευτεί. Από όσες έβλεπε δεν του άρεσε καμία, μέχρι που πήγε στη Σκάλα και είδε την Κική.</div><div>«Όταν τον συνάντησα, μου άρεσε» θυμάται η Κική Κλωνή, το γένος Κουρκουμέλη, η γυναίκα του. «Ήταν πολύ όμορφος, σαν movie star, σαν τον Κλαρκ Γκέιμπλ και ακόμα καλύτερος. Ήταν Κεφαλλονίτης μάγκας».</div><div>Ο Βαγγέλης, όταν την είδε, ζήτησε να πάει αμέσως στο σπίτι του πατέρα της. Μέσα σε μία εβδομάδα είχαν αρραβωνιαστεί. Στο μήνα επάνω παντρεύτηκαν.</div><div>Επέστρεψαν στην Αμερική, στη Σάντα Φε, και έκαναν τρία παιδιά. Κάποια στιγμή η J.C. Penney’s έκανε μια μεγάλη προσφορά και νοίκιασε το κτίριο του εστιατορίου του Πομόνη. Έτσι ο Βαγγέλης έμεινε χωρίς δουλειά. Πλησίαζαν και τα παιδιά τη σχολική ηλικία, οπότε πήρε την απόφαση: «Θέλω να πάω τα παιδιά στην Κεφαλονιά, να κάνουμε άλλη μια γενιά Έλληνες».<br />
Η οικογένεια επέστρεψε στο ρημαγμένο από το σεισμό νησί και πιθανότατα θα έμεναν για πάντα εκεί αν δεν ερχόταν η χούντα. Το καθεστώς απαιτούσε τα παιδιά να πάνε στο στρατό, έτσι ο Κλωνής πήρε την οικογένειά του και ξαναγύρισε στη Σάντα Φε.</div><div>Ο Βαγγέλης είδε τα παιδιά του να μεγαλώνουν. Ο μεγαλύτερος, ο Άγγελος, έχει σπουδάσει Πυρηνική Φυσική και δουλεύει στο Ναυτικό. Ο Νίκος, ο δεύτερος, κρατά στο κέντρο της Σάντα Φε το μπαρ Evangelo’s, που ο Βαγγέλης άνοιξε το ‘70. Ο Δήμος, ο τρίτος, είναι καρδιολόγος. Όσο περνούσαν τα χρόνια, άρχισε να λέει ιστορίες από τη ζωή του στον πόλεμο, ψήγματα πληροφοριών που έδιναν στα παιδιά και τους φίλους του μια άλλη εικόνα για τον πατέρα τους. Όσο κι αν προσπαθούσε να τις ξεχάσει, οι εμπειρίες του από τον πόλεμο τον είχαν σημαδέψει.«Μερικές φορές, όταν έβλεπε ταινίες για τον πόλεμο στην τηλεόραση, έκλαιγε» θυμάται η γυναίκα του. «Γινόταν νευρικός και μόνο που τα σκεφτόταν». Ο Βαγγέλης δεν ξαναταξίδεψε με αεροπλάνο και απεχθανόταν τη φασαρία. «Την ηρεμία την έβρισκε μόνο στη Σάντα Φε και στα Κοριάννα, στην Κεφαλλονιά» θυμάται η Πελαγία Στεφανάτου, η κόρη του Σπύρου.</div><div>Παρ' όλα αυτά, ο πόλεμος εξακολουθούσε να μοιάζει μια παρένθεση στη ζωή του και ως τέτοια την αντιμετώπιζαν οι γνωστοί του, χωρίς να δίνουν πολλή σημασία. Είχαν τον Κλωνή στο μυαλό τους ως τον γλεντζέ, γοητευτικό, εξωστρεφή Έλληνα, που βωμολοχούσε ακατάσχετα και λάτρευε τις παρέες και τα τραγούδια.</div><div>Ο Βαγγέλης Κλωνής πέθανε στις 18 Φεβρουαρίου του 1989. Κηδεύτηκε στα Κοριάννα, και όλοι όσοι τον είχαν γνωρίσει κράτησαν μαζί τους ο καθένας τη δική του, προσωπική εικόνα γι' αυτόν.</div><div>Υπήρχε όμως μια άλλη εικόνα, πολύ διάσημη, που κυκλοφορούσε χρόνια, αλλά κανείς δεν την είχε συνδέσει με τον Βαγγέλη. Μέχρι το 1991.«Μια μέρα» θυμάται η Κική Κλωνή «είχα πάει με τον Νίκο και τα εγγόνια μου στο εμπορικό κέντρο. Εκείνος πετάχτηκε να πάρει περιοδικά κι εγώ πήγα με τα μικρά για να τους αγοράσω παιχνίδια. Κάποια στιγμή τον βλέπω να έρχεται τρέχοντας. “Μάνα, τρέχα!” φώναξε. ”Ο πατέρας!” Και εκεί, στο εξώφυλλο του περιοδικού “Life”, ήταν ο άντρας μου, με στρατιωτικό κράνος κι ένα τσιγάρο στο στόμα και κοίταζε βλοσυρά προς τα πίσω».</div><div>Ο Γιουτζίν Σμιθ γεννήθηκε το 1918 στο Κάνσας και από πολύ μικρή ηλικία έδειξε κλίση στη φωτογραφία. Μεγαλώνοντας έγινε ένας από τους καλύτερους φωτορεπόρτερ που έζησαν ποτέ, δούλεψε για το «Life», το «Newsweek» και άλλες μεγάλες εκδόσεις, αποκτώντας τη φήμη του λεπτολόγου καλλιτέχνη, που ήταν πρόθυμος να δουλέψει ακόμα και δύο εβδομάδες πάνω σε μια φωτογραφία για να βγάλει το αποτέλεσμα που ήθελε. Πήρε διάσημες φωτογραφίες από τον πόλεμο, ανάμεσα στις οποίες και δύο λήψεις του Βαγγέλη Κλωνή: αυτήν με το τσιγάρο και την άλλη με το παγούρι, η οποία πριν από λίγα χρόνια έγινε γραμματόσημο στις ΗΠΑ.</div><div>«Ο Γιουτζίν Σμιθ ήταν ένας πολύ δύσκολος άνθρωπος» μου εξηγεί ο Τζέιμς Ένιαρτ, καθηγητής φωτογραφίας στο Κολέγιο της Σάντα Φε, που τον ήξερε καλά. «Είχε δαίμονες που τον κατέτρυχαν σε όλη του τη ζωή. Ήταν μια ψυχή βασανισμένη, αλλά μπορεί αυτοί οι δαίμονες να τροφοδοτούσαν την ιδιοφυΐα του».</div><div>Ο Ένιαρτ έζησε μαζί με τον Σμιθ τα τελευταία χρόνια της ζωής του και ήταν δίπλα του όταν πέθανε. Έχει ήδη γράψει ένα μεγάλο βιβλίο για το έργο του και τώρα έχει ξεκινήσει έρευνες για ένα νέο βιβλίο, στο οποίο θα μελετά τη ζωή του Σμιθ παράλληλα με το βίο του ανθρώπου που αποτέλεσε ένα από τα θέματά του: του Βαγγέλη Κλωνή.</div><div>«Αυτοί οι άντρες είχαν πολλές ομοιότητες» μου λέει. Ήταν εικονοκλάστες, αψηφούσαν το θάνατο, ήταν πολύ συναισθηματικοί, διψούσαν για περιπέτεια». Είχαν ακόμα παρόμοια ηλικία και έζησαν από πολύ κοντά τον πόλεμο - και κάποια στιγμή, κατά τη διάρκειά του, συναντήθηκαν. Αυτή η συνάντηση είναι άλλο ένα μεγάλο μυστήριο.</div><div>Οι δύο φωτογραφίες του Σμιθ φαίνεται ότι τραβήχτηκαν στο νησί Σαϊπάν του Ειρηνικού, όπου έγινε μία από τις σημαντικότερες αμερικανοϊαπωνικές μάχες του πολέμου. Υπάρχει ένα πρόβλημα, όμως: η απόβαση στο Σαϊπάν έγινε στις 15 Ιουνίου του 1944, εννέα μέρες μετά την απόβαση στη Νορμανδία.</div><div>«Το πιο πιθανό είναι ότι ο Κλωνής έφτασε εκεί κάποια στιγμή σε μια μυστική αποστολή» λέει ο Ένιαρτ. «Αλλά δεν μπορούμε να ξέρουμε ακόμη. Ξέρω ότι ο Σμιθ ταξίδευε συχνά, απλώς πρέπει να ερευνήσουμε τα ταξίδια του και όποια στοιχεία μπορούμε να βρούμε για τη θητεία του Κλωνή, ώστε να μάθουμε πότε και που πάρθηκαν οι φωτογραφίες». Στην πορεία, ο Ένιαρτ ελπίζει να μάθει περισσότερα για την υπηρεσία του Κλωνή στον πόλεμο.</div><div>«Οπωσδήποτε δεν ήταν μια τυπική θητεία» μου λέει. «Συμμετείχε σε υπερβολικά πολλές επιχειρήσεις και είχε εκπαιδευτεί για να χρησιμοποιεί σχεδόν όλα τα όπλα και όλα τα οχήματα - μπορούσε να οδηγεί ακόμα και τανκ. Φαίνεται πως ήταν κομάντο στις Ειδικές Δυνάμεις».</div><div>Τα παιδιά του Βαγγέλη Κλωνή έχουν αρχίσει ήδη να ψάχνουν όποια στοιχεία μπορούν να βρουν για τη θητεία του πατέρα τους, για να διευκολύνουν την έρευνα του Ένιαρτ και για να μάθουν την αλήθεια. Το αποτέλεσμα, όποιο κι αν είναι, θα είναι συναρπαστικό: η πλήρης, αληθινή ιστορία ενός Έλληνα ήρωα.</div><div>Όλα ήταν ματωμένα. Το κύμα που έσκαγε στην αμμουδιά ήταν κόκκινο. Η αμμουδιά ήταν κόκκινη. Και μετά, όταν όλα τέλειωσαν, η αμμουδιά δεν φαινόταν, είχε κρυφτεί από τα πτώματα, που στην άκρη της θάλασσας παρασέρνονταν από το κόκκινο κύμα σε ένα μακάβριο λίκνισμα.</div><div>Ο Ιρλανδός ήταν δίπλα του στην αρχή. Σέρνονταν μαζί, σαν ένας άνθρωπος, πάνω στην άμμο της Όμαχα Μπιτς, ενώ γύρω τους το μόνο που ακουγόταν ήταν οι σφαίρες: σφαίρες που σφύριζαν στον αέρα, σφαίρες που καρφώνονταν στην παραλία με ένα κούφιο «παφ» τινάζοντας την άμμο, σφαίρες που έσκαγαν στο νερό και διαπερνούσαν τα σκάφη Χίγκινς, σφαίρες που έσκιζαν σάρκες και τσάκιζαν κόκαλα.</div><div>Μία σφαίρα βρήκε τον Ιρλανδό στο μέτωπο και διέλυσε το κεφάλι του. Τα μυαλά του χύθηκαν πάνω στον Βαγγέλη.</div><div>Την 6η Ιουνίου του 1944, στη δεύτερη από τις πέντε παραλίες όπου θα πραγματοποιούνταν η απόβαση της Νορμανδίας, την επονομαζόμενη Όμαχα Μπιτς, μόνο ένας από τους λόχους του Αμερικανικού Στρατού αποβιβάστηκε στο σημείο που έπρεπε. Μόνο 2 από τα 29 τανκ που θα πλαισίωναν την απόβαση έφτασαν στην ακτή. Οι βομβαρδισμοί των προηγούμενων ημερών είχαν αστοχήσει τελείως, και έτσι πλήρεις γερμανικές δυνάμεις έλεγχαν τους λόφους πάνω από την παραλία και ξερνούσαν μολύβι στους αβοήθητους φαντάρους πις Big Red One.Από τους 100 πρώτους που πάτησαν στην αμμουδιά, οι 87 σκοτώθηκαν. Μέχρι το μεσημέρι, όταν όλα ήταν κόκκινα και τα πτώματα είχαν καλύψει τα πάντα, μια χούφτα επιζώντες προσπαθούσε να ξεκολλήσει από την παραλία και να καλυφτεί στους πρόποδες των λόφων.</div><div>Ο Βαγγέλης Κλωνής ήταν εκεί, μέσα στο σφαγείο, και σκεφτόταν την Κεφαλλονιά. Πιθανότατα σκεφτόταν ότι δεν θα την ξανάβλεπε ποτέ.Θα επιζούσε, όμως, θα γυρνούσε ξανά στο νησί του και θα ζούσε μια μεγάλη, γεμάτη ζωή, με τη γυναίκα του και τα παιδιά του, και θα κρατούσε για πάντα τη φωτογραφία του Ιρλανδού στο πορτοφόλι του, και θα γέλαγε, και θα φώναζε, και θα έπινε, και θα έβριζε σε κάθε ευκαιρία αγίους, Χριστούς και Παναγίες, και η Κική του θα του φώναζε «Θα σε κάψει ο Θεός, Βαγγέλη» κι αυτός θα της απαντούσε: «Δεν με έκαψε στη Νορμανδία, τώρα θα με κάψει;».<em><br />
</em></div><br />
<em>Πηγή: Περιοδικό ESQUIRE, τεύχος Νοεμβρίου 2004, σελ.152-160</em></div>Papalimanihttp://www.blogger.com/profile/13921841039127912163noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8141142857626838062.post-83710866374075011852011-03-26T04:25:00.000-07:002011-03-26T04:25:28.812-07:00Γεύση<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><h1 class="firstHeading"></h1><div id="jump-to-nav"><a href="http://www.livepedia.gr/index.php/%CE%93%CE%B5%CF%8D%CF%83%CE%B7#searchInput"></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjeGRoooOQH7SOpbWYoguWud8vdoOny6RjNDr_kpi6PIZlYtG3ehF9GjLnhRXB-XPwwRNYxmnFQdvKPOk2gDOae8uSXeIjWVrbjb-Bz9PUG6Uxq1EeVQHXKwWYzqGJa0dp7sal0wR47kdkL/s1600/%25CE%2593%25CE%2595%25CE%25A5%25CE%25A3%25CE%25971.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="150" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjeGRoooOQH7SOpbWYoguWud8vdoOny6RjNDr_kpi6PIZlYtG3ehF9GjLnhRXB-XPwwRNYxmnFQdvKPOk2gDOae8uSXeIjWVrbjb-Bz9PUG6Uxq1EeVQHXKwWYzqGJa0dp7sal0wR47kdkL/s200/%25CE%2593%25CE%2595%25CE%25A5%25CE%25A3%25CE%25971.jpg" width="200" /></a></div><div style="text-align: left;">Είναι μια από τις αισθήσεις που διαθέτουν όλα σχεδόν τα ζώα. Πολλές φορές λέμε ότι η γεύση είναι κάτι παρόμοιο με την όσφρηση. Και δεν είμαστε και πολύ μακριά από την πραγματικότητα, τουλάχιστο για μερικά από τα όντα που ζουν πάνω στη γη. Πραγματικά, σε μερικά μαλάκια και όστρακα η γεύση και η όσφρηση είναι ενωμένες και πρόκειται για ενιαία χημική αίσθηση. Σε όλα όμως τα ανώτερα όντα, αρχίζοντας από τα έντομα, η όσφρηση είναι χωρισμένη από τη γεύση.</div>Θα μπορούσαμε να χωρίσουμε τη γεύση σε μερικές επί μέρους γεύσεις. Έτσι με τη γλώσσα, που είναι και το όργανο της γεύσης στα ανώτερα ζώα, αντιλαμβανόμαστε όχι μόνο μια γεύση, αλλά μερικές. Μπορούμε να καταλάβουμε το πικρό από το γλυκό, το ξινό, αλλά και όλες τις ενδιάμεσες γεύσεις, που μπορούν να συνθέτουν όχι μόνο οι παραπάνω γεύσεις, αλλά και πολλές άλλες.<br />
Λέμε όμως ότι αντιλαμβανόμαστε ακόμη και τα πράγματα εκείνα που δεν έχουν γεύση. Βλέπουμε έτσι ότι ο μηχανισμός της γεύσης δεν είναι και τόσο απλός, όσο από μια πρώτη ματιά θα μπορούσε να διαπιστώσει κανείς. Με ποιο τρόπο όμως η γλώσσα είναι δυνατό να ξεχωρίσει τη μια γεύση από την άλλη; Οι φυσιολόγοι λένε ότι η γλώσσα τόσο του ανθρώπου, όσο και των άλλων ζώων αποτελείται από μερικά εκατομμύρια κύτταρα.<br />
Ακόμη λένε ότι το κάθε κύτταρο ή μια ορισμένη ομάδα κυττάρων είναι απόλυτα προσαρμοσμένα στο να αντιλαμβάνονται μια ορισμένη γεύση. Δεν ξέρουμε όμως πώς ακριβώς λειτουργούν τα κύτταρα και στέλνουν στον εγκέφαλο το ορισμένο ερέθισμα, ώστε αμέσως να έχουμε και την αντίληψη για το τι γεύση έχει η τροφή ή το αντικείμενο που βάλαμε στο στόμα.<br />
Αν υποθέσουμε (και δεν μπορεί να έχουμε αμφιβολίες γι' αυτό) ότι η γεύση μιας τροφής εξαρτάται από τη χημική σύνθεση που έχει, τότε και η γεύση θα πρέπει να λειτουργεί αυστηρά και μόνο στη βάση της χημικής ανάλυσης. Έτσι το κάθε κύτταρο, αμέσως μόλις ακουμπήσει πάνω του ένα ελάχιστο κομμάτι τροφής, κάνει μέσα σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα την ανάλυση και τη στέλνει στον εγκέφαλο, που πάλι σε ελάχιστο χρονικό διάστημα μας πληροφορεί για το τι γεύση έχει η τροφή.<br />
Μήπως όμως τα κύτταρα δεν κάνουν ανάλυση της τροφής, αλλά κάνουν και κάτι πολύ πιο πρακτικό; Αν δεχθούμε και πάλι ότι τελικά η γεύση των διάφορων πραγμάτων διαφέρει μεταξύ τους, γιατί διαφέρουν οι χημικές ενώσεις που την προκαλούν, τότε και τα μόρια των χημικών ενώσεων που προκαλούν τη γεύση θα έχουν τόσο διαφορετικό σχήμα, όσο και διαφορετικό μέγεθος.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgid_G0DGSao6SMF-aJEa_Y7iuG3JrxMEzAi08chRvJNfPwc6q9LgQa6nGzv_g8IS1_5GGZa5NNJ2_Ag6mWjniOe-ZGd-0VcRZ3gJPk7K3IEUkUoyZAdl6J86bH5IwG-NZtgjS_-TiBI8qV/s1600/%25CE%2593%25CE%2595%25CE%25A5%25CE%25A3%25CE%2597.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="211" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgid_G0DGSao6SMF-aJEa_Y7iuG3JrxMEzAi08chRvJNfPwc6q9LgQa6nGzv_g8IS1_5GGZa5NNJ2_Ag6mWjniOe-ZGd-0VcRZ3gJPk7K3IEUkUoyZAdl6J86bH5IwG-NZtgjS_-TiBI8qV/s320/%25CE%2593%25CE%2595%25CE%25A5%25CE%25A3%25CE%2597.jpg" width="320" /></a></div><div style="text-align: left;">Στην περίπτωση αυτή τα κύτταρα γλώσσας είναι κατά τέτοιο τρόπο κατασκευασμένα που δέχονται μόνο μόρια που έχουν ορισμένο σχήμα και μέγεθος. Τότε κάθε μόριο που τελικά θα μπει σ' ένα κύτταρο (και πάντα στο ορισμένο κύτταρο) θα αντιπροσωπεύει και μια ορισμένη γεύση. Μάλλον η δεύτερη αυτή εξήγηση είναι πιο κοντά στην πραγματικότητα. Το γεγονός αυτό επιβεβαιώνεται και από ένα πολύ απλό πείραμα.</div>Αν πάρουμε διάλυμα από αλάτι καλιούχου βρωμίου σε πυκνότητα 0,01 και το δοκιμάσουμε, θα σχηματίσουμε την εντύπωση ότι είναι γλυκό. Αν όμως το διάλυμα γίνει λίγο πιο πυκνό, δηλ. αν γίνει 0,02 και το δοκιμάσουμε, και πάλι θα σχηματίσουμε την εντύπωση ότι έχει γεύση γλυκιά, αλλά λίγο καυτερή και τέλος σε πυκνότητα 0,04 θα σχηματίσουμε την εντύπωση ότι η γεύση του είναι καυτερή, αλλά αλμυρή, ενώ σε πυκνότητα 0,2, θα έχουμε την εντύπωση ότι πρόκειται για τελείως αλμυρό διάλυμα.<br />
Με τον τρόπο αυτό η γεύση παρουσιάζεται σαν κάτι το πολύ σύνθετο ή ακόμη και σαν αίσθηση που δεν είναι και τόσο ολοκληρωμένη. Τίποτε όμως απ' όλα αυτά δε συμβαίνει.<br />
Άλλωστε και το όργανο της γεύσης, που στα ανώτερα όντα είναι η γλώσσα, είναι όργανο πάρα πολύ σύνθετο και όχι για μια μόνο δουλειά.<br />
Ύστερα πρέπει ακόμη να αντιληφτούμε ότι η γεύση είναι τελικά συμπληρωματική αίσθηση, αφού πρώτα βλέπουμε ένα αντικείμενο, ύστερα το μυρίζουμε και στο τέλος το βάζουμε στο στόμα. Άλλωστε, τα όργανα αυτά είναι τόσο πολύ κοντά τοποθετημένα το ένα στο άλλο, που αποτελούν τελικά ένα σύνολο. Πολλές φορές έχει παρατηρηθεί ότι, όταν μερικά άτομα έχουν χάσει την αίσθηση της όσφρησης, ύστερα από κάποια αρρώστια, παρουσιάζουν και αισθητά μειωμένη τη γεύση.<br />
Σύμφωνα με πολλούς ερευνητές η γλώσσα έχει διάφορα κέντρα, για να αντιλαμβάνεται τις διάφορες γεύσεις. Έτσι η γεύση του πικρού γίνεται αντιληπτή στη βάση της γλώσσας και προς τα πίσω.<br />
Η κορυφή της γλώσσας είναι ευαίσθητη στο γλυκό και στο αλμυρό. Αντίθετα η γεύση του αλμυρού γίνεται από ολόκληρη τη γλώσσα.<br />
Μερικές ενώσεις που περιέχουν ορισμένα φυτά προκαλούν παράλυση της γεύσης. Ανάμεσα στα φυτά αυτά ανήκει και η τζιτζιφιά. Αν δώσουμε σε κάποιον να μασήσει ένα ή δύο φύλλα τζιτζιφιάς για λίγη ώρα και κατόπιν του δώσουμε να φάει οτιδήποτε γλυκό, δεν πρόκειται να καταλάβει αν είναι γλυκό ή όχι, έστω και αν του δώσουμε να δοκιμάσει συμπυκνωμένη ζαχαρίνη που είναι 500 φορές πιο γλυκιά από τη ζάχαρη. Φυσικά μετά από ένα διάστημα μερικών λεπτών η γεύση θα επανέλθει.<br />
<h3 id="siteSub" style="font-weight: normal;"><span style="font-size: xx-small;">Από την Live-Pedia.gr</span></h3></div>Papalimanihttp://www.blogger.com/profile/13921841039127912163noreply@blogger.com0