Στους αρχαίους χρόνους, το ελαιόλαδο ήταν περιζήτητο, καθώς οι αρχαίοι Ελληνες δεν έτρωγαν βούτυρο. Χρησημοποιούσαν ευρύτατα το ελαιόλαδο στη μαγειρική αλλά και για λόγους φωτισμού (λυχνόλαδα) και καλλωπισμού. Επίσης το ελαιόλαδο αποτελούσε στοιχείο της καθαριότητάς τους και ήταν απαραίτητο τόσο στα γυμναστήρια όσο και στις κηδείες. Ακόμη το αναμείγνυαν με αρωματικές ουσίες και με το μείγμα αυτό άλειφαν τα μαλιά τους για να τα βοηθήσουν να αυξηθούν και να αναζωογονηθούν.
Ο Ιπποκράτης αναφέρει εξήντα φαρμακευτικές χρήσεις του ελαιολάδου.Οι Αθηναίοι πρόσθεταν λάδι σε όλα τους τα φαγητά για λόγους υγείας και νοστιμιάς, αλλά και γιατί πίστευαν ότι ειναι τονωτικό της ερωτικής τους ζωής.
"Φάε λάδι κι έλα βράδυ" λέμε ακόμα και σήμερα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου