Η απάντηση του Αρχηγού Si'ahl

Το συγκεκριμένο γράμμα, γράφτηκε από τον Si'ahl, αρχηγό της φυλής Duwamish, το 1855, και εστάλη στον τότε πρόεδρο των ΗΠΑ, πρόεδρο Franklin Pierce. Ο Αρχηγός Si'ahl ή Seattle, όπως ήταν η αγγλική “έκδοση” του ονόματος του, ήταν γνωστός για την αξιοπρέπεια και τη σοφία του. Αφορμή  αυτού του γράμματος ήταν η προσφορά της αμερικάνικης κυβέρνησης να εξαγοράσει τη γη των ινδιάνων έναντι 150.000 δολαρίων. Η απάντηση του Αρχηγού Si'ahl ήταν:

“Ο Μεγάλος Αρχηγός στην Washington μας ενημέρωσε ότι θέλει να αγοράσει τη γη μας. Ο  Μεγάλος Αρχηγός, επίσης, στέλνει λόγια φιλίας και καλής θέλησης. Αυτό είναι ευγενικό εκ μέρους του, αφού γνωρίζουμε ότι δεν έχει ανάγκη την φιλία μας. Είμαστε αναγκασμένοι να σκεφτούμε την προσφορά αυτή, γιατί γνωρίζουμε ότι αν δεν το κάνουμε,  οι Λευκοί μπορεί να έρθουν με όπλα και να καταλάβουν τη γη μας”.

“Πως μπορεί κάποιος να αγοράσει ή να πουλήσει τον ουρανό ή τη ζεστασιά της γης; Η ιδέα αυτή είναι ξένη προς εμάς, γιατί η δροσιά του αέρα ή η λάμψη των νερών δεν είναι ιδιοκτησία μας. Πως μπορείτε να τα αγοράσετε από εμάς; Κάθε κομμάτι αυτής της γης είναι ιερό για τους ανθρώπους μου. Κάθε πευκοβελόνα, κάθε αμμώδης ακτή, κάθε σκιά των δέντρων, κάθε έντομο είναι ιερό για τη μνήμη και τις εμπειρίες των ανθρώπων μου”.

“Γνωρίζουμε ότι ο Λευκός δεν καταλαβαίνει τους τρόπους μας. Ένα κομμάτι γης είναι ίδιο με κάποιο άλλο, για αυτόν, γιατί είναι ξένος που έρχεται νύχτα και κατακτά τα εδάφη που θέλει. Η γη δεν είναι αδερφή του, αλλά εχθρός, την οποία αφού κατακτήσει, συνεχίζει στο επόμενο κομμάτι της. Εγκαταλείπει τους τάφους των πατεράδων του και τα μέρη που γεννήθηκαν τα παιδιά του. Η όψη των πόλεων σας, πονάει τα μάτια των ερυθρόδερμων. Ίσως, αυτό οφείλεται στο ότι ήμαστε “άγριοι” και δε καταλαβαίνουμε”.

“Δεν υπάρχει ήσυχο μέρος στις πόλεις των Λευκών. Δεν υπάρχει μέρος να ακούσεις το θρόισμα των φύλλων, ή το φτερούγισμα των πουλιών. Ίσως είμαι “άγριος” και δεν καταλαβαίνω. Η φασαρία της πόλης μοιάζει με προσβολή στα αυτιά μας. Τι ζωή είναι αυτή, όταν ένας άντρας δεν μπορεί να ακούσει την μοναχική κραυγή του γερακιού, ή τις νυχτερινές διαφωνίες των βατράχων σε μια λίμνη; Οι Ινδιάνοι προτιμούν τον καθαρό αέρα της φύσης. Ο αέρας είναι πολύτιμος για εμάς. Όλα τα όντα μοιράζονται τον ίδιο αέρα, τα ζώα, τα δέντρα και ο άνθρωπος. Ο Λευκός δεν δίνει προσοχή στον αέρα που αναπνέει”.

“Αν αποφασίσω να δεχτώ, θα θέσω έναν όρο. Ο Λευκός θα πρέπει να συμπεριφερθεί στα ζώα αυτής της γης, σαν να ήταν αδέρφια του. Είμαι “άγριος” και δεν θα δεχτώ κάτι λιγότερο. Έχω δει εκατοντάδες κουφάρια βούβαλων, παρατημένα από Λευκούς στην κοιλάδα, αφού τα πυροβόλησαν από ένα τρένο. Είμαι “άγριος” και δεν καταλαβαίνω πως το σιδερένιο άλογο που καπνίζει μπορεί να είναι πιο σημαντικό από τα βουβάλια, που τα σκοτώνουμε μόνο για να ζήσουμε. Τι είναι ο άνθρωπος χωρίς τα ζώα; Αν τα ζώα χαθούν, ο άνθρωπος θα χαθεί, γιατί ότι συμβαίνει στα ζώα, συμβαίνει και στον άνθρωπο. Όλα είναι συνδεδεμένα. Ό,τι παθαίνει η γη, το ίδιο θα πάθουν και τα παιδιά της”.

“Μπορεί να καταλαβαίναμε, αν γνωρίζαμε τι οι Λευκοί ονειρεύονται, ποιες ελπίδες περιγράφουν στα   παιδιά τους της κρύες χειμωνιάτικες νύχτες, το όραμα που υπάρχει στο μυαλό τους, έτσι ώστε να συμβαδίσουμε μαζί για ένα καλύτερο μέλλον. Αλλά ήμαστε “άγριοι”. Τα όνειρα του Λευκού είναι κρυμμένα από εμάς, και επειδή είναι κρυμμένα, θα πάρουμε το δικό μας δρόμο”.

“Έτσι ίσως, να ζήσουμε τις λίγες μέρες που μας απομένουν, όπως εμείς επιθυμούμε. Όταν ο τελευταίος ερυθρόδερμος, εξαφανιστεί από τη γη, και η μνήμη του γίνει σαν κάποιο σύννεφο που περνάει από την κοιλάδα, αυτές οι ακτές και αυτά τα δάση θα περιέχουν τα πνεύματα των προγόνων μου, γιατί αγάπησε αυτή τη γη, όπως το νεογέννητο αγαπά τον χτύπο της καρδιάς της μητέρας του. Αν σας πουλήσουμε αυτή τη γη, αγαπήστε την όπως την αγαπάμε εμείς. Προσέξτε την, όπως την προσέχουμε εμείς. Ένα πράγμα γνωρίζουμε, ο Θεός μας είναι ο ίδιος. Η γη είναι πολύτιμη για αυτόν. Ακόμα και ο Λευκός δε μπορεί να ξεφύγει από την μοίρα.”